In Noord-Spanje zijn nog steeds exemplaren van beren te vinden in de Spaanse Pyreneeën. Als je aan deze zoogdieren denkt, denk je waarschijnlijk aan de beren Yogi en Boo Boo, die kattenkwaad uithaalden in Yellowstone. Maar kun je specifieke details over deze bosbewoner vertellen? Wist u bijvoorbeeld dat er op het Iberisch schiereiland een ondersoort van de beer is, bekend als de 'Cantabrische bruine' of Iberische beer?
Als het antwoord op bovenstaande vragen nee is, mag u dit artikel niet missen. Vervolgens wordt verschillende en gevarieerde informatie over beren in de Pyreneeën gepresenteerd, van hun kenmerken tot de huidige situatie van hun populatie en hun staat van instandhouding.
Kenmerken van beren in de Pyreneeën
Wanneer we een beer van dichtbij observeren, hetzij via documentaires, foto's of zelfs persoonlijk, zijn we altijd verbaasd over zijn uiterlijk. Dit geweldige dier is niet gemakkelijk te visualiseren, maar jarenlang onderzoek is erin geslaagd een reeks gemeenschappelijke kenmerken te verenigen die uniek zijn voor Pyreneese beren. Wij vertellen het je.1. Beren in de Pyreneeën zijn een familie van andere beren
Beren vormen de familie Ursidae, die alles omvat, van ijsberen tot panda's. We zullen ons echter concentreren op de beren in de Pyreneeën, die bruine beren worden genoemd en worden geïdentificeerd als: Ursus arctos.
Bovendien, verschillende ondersoorten worden in Spanje erkend volgens de bestudeerde regio, beide genoemd als 'bruine beer':
- Iberisch, Cantabrisch of Ursus arctos arctos: Het is aanwezig in het Cantabrische gebergte.
- Pyreneeën ofUrsus arctos pyrenaicus: typisch voor de Pyreneeën.
2. Het is een groothoofdige plantigrade met kleine oren en een korte staart.
Als het gaat om het herkennen van beren, is het eerste dat in je opkomt: zijn grote kop, vergezeld van kleine oren. Dit wordt aangevuld met een lichaam, gevormd door korte en robuuste ledematen, die eindigen in een korte staart met een rond uiterlijk. Bovendien breidt de stam zich uit tot afmetingen van 1,6 tot 2 meter lang.
De staart heeft een lengte die tussen de 6 en 14 centimeter ligt.
Aan de andere kant zijn gewicht en grootte 2 belangrijke factoren om vrouwen van mannen te onderscheiden. Mannetjes zijn groter, met een gewicht tussen 115-200 kilo, terwijl vrouwtjes rond de 85 kilo wegen.
Normaal gesproken ligt het verschil in gewicht tussen de 20-25%, een duidelijk voorbeeld van seksueel dimorfisme tussen mannen en vrouwen. Wat hun voortbeweging betreft, zijn beren plantigrade, dat wil zeggen dat ze op hun achterpoten kunnen staan. Op deze manier, Ze verbreden hun gezichtsveld, of het nu gaat om voedsel zoeken of territorium markeren.
3. Vleesetend zoogdier
Hoewel de bruine beer tot de groep carnivoren behoort, zijn dieet is behoorlijk gevarieerd en classificeert zichzelf bijna meer als vegetarisch. Normaal gesproken voedt het zich met kruidachtige vegetatie vergezeld van fruit. Steeds vaker nemen deze zoogdieren ook voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong op: mieren, schapen, geiten, koeien of zelfs zalm.
Afhankelijk van de ondersoort hebben deze dieren de neiging om de ene of de andere groep dieren als prooi te prefereren. In het geval van de Pyreneese bruine beer, Dit onderscheidt zich door aanvallende kuddes schapen. Het is niet verwonderlijk dat hij zulke grote slachtoffers zoekt, want als hij zijn mond opent, vertoont deze Ursid verschillende tanden, elk met een karakteristieke functie:
- snijtanden: hiermee kunt u stengels en wortels snijden.
- hoektanden: ze vallen op door hun puntige vorm, waarmee ze het vlees scheuren.
- Slijpers: plat maar ruim, waarmee het dier groenten maalt.
4. Ze vallen niet op door hun zicht, maar wel door hun gehoor en geur
Hoewel het zien van beren als middelmatig is aangemerkt, hebben ze in werkelijkheid andere bronnen, zoals horen en ruiken. In het bijzonder lijkt het erop dat, tussen de twee, geur wint. Hoewel de geur perfect ontwikkeld is, is hij uitstekend en vangt hij een grote verscheidenheid aan geuren op, scherp oor blijft niet achter.
5. Alles wat blinkt is niet bruin
In de collectieve geest groeit het idee dat de bruine beer bruin is, zoals de naam al doet vermoeden, iets dat helemaal waar is. Het verzamelt echter een grote diversiteit aan kleuren die erg opvalt: van donkerbruin tot lichtgoud en zelfs een amalgaam van grijs. Ten tweede, leeftijd en landschap hebben ook invloed als het gaat om het waarnemen van de tonen.
Hoe nam de berenpopulatie in de Pyreneeën toe?
Aan het begin van de eenentwintigste eeuw werd geconcludeerd dat de levensvatbaarheid van de berenpopulatie in de Pyreneeën laag was. Een van de belangrijkste factoren in deze achteruitgang was het geografische isolement en het ongelooflijk lage aantal individuen. Zorgwekkend was vooral het lage percentage volwassen vrouwen.De situatie bereikte zijn hoogtepunt toen in 2004 de laatste inheemse beer stierf in de Franse Pyreneeën en er nog maar 4 mannetjes over waren.
Staat van instandhouding
Geconfronteerd met deze situatie werden tussen 1996-1997 exemplaren van Sloveense beren vrijgelaten; 2006; 2016 en 2022-2023. Dankzij deze toevoegingen van mannen en vrouwen, naar schatting had de populatie in dat laatste jaar het minimum van 49 verschillende soorten beren bereikt.
Op deze manier, dankzij Plan voor behoud en herintroductie van bruine beren, wordt geschat dat de huidige populatie in de Pyreneeën de 50-individuen heeft overschreden. Zo is de bruine beer veranderd van met uitsterven bedreigd tot een stabiele soort van "minste zorg".
Door het hele artikel heen zijn de kenmerken van de beren in de Pyreneeën en hun vroegere en huidige situatie besproken. Hoewel de bruine beer weer regeert op het Iberisch schiereiland, kunnen we hem niet vertrouwen. Er is nog een lange weg te gaan om het voortbestaan en de levensvatbaarheid van deze kostbare soort te verzekeren.
