Thermoregulatie bij reptielen is het gedragsinstrument waarmee deze dieren een zo stabiel mogelijke lichaamstemperatuur houden. In tegenstelling tot andere levende wezens zijn reptielen afhankelijk van de omgevingstemperatuur, dus hebben ze strategieën om hiervan te profiteren.
De biologische processen die deze dieren uitvoeren om de temperatuur binnen het optimale bereik te houden zijn het resultaat van gedrags- en chemische veranderingen. Omdat het echter volledig afhankelijk is van de omgeving, is het normaal dat de aanwezigheid van dit type dier in bepaalde delen van de planeet - zoals de poolgebieden - nul is.
Op dezelfde manier is het noodzakelijk om warmtebronnen toe te passen in de leefomgeving van deze dieren wanneer ze als huisdier worden gehouden, omdat ze een thermische gradiënt nodig hebben, omdat ze zelf geen warmte kunnen genereren. Hier leest u meer over hoe reptielen de lichaamstemperatuur onder controle houden.
Het belang van thermoregulatie
De tropische, subtropische en gematigde streken van de planeet herbergen een grote diversiteit aan reptielensoorten. Dit komt omdat op deze plaatsen de omgevingstemperatuur meestal binnen acceptabele grenzen ligt.
Zoals alle gewervelde dieren en veel ongewervelde dieren, reptielen hebben thermoregulatie nodig om de natuurlijke biologische processen van het lichaam te laten functioneren. Wanneer de temperatuur te laag of te hoog wordt, kunnen de eiwitten gedenatureerd worden, wat ofwel het leven van het dier zou beëindigen -of zeer belangrijke gevolgen zou hebben-.
In tegenstelling tot zoogdieren en vogels, die endotherme dieren zijn, zijn reptielen ectotherm en kunnen ze geen warmte produceren door interne chemische reacties. Daarom zijn ze volledig afhankelijk van de omgevingsomstandigheden om hun stofwisseling te kunnen moduleren.
Een van de voordelen van thermoregulatie bij reptielen is dat deze dieren niet hoeven te eten om de temperatuur op peil te houden, dus alle energie uit voedsel wordt gebruikt voor groei. Zoogdieren moeten bijvoorbeeld eten om een constante lichaamstemperatuur te behouden.
De stofwisseling van een zoogdier is veel hoger dan die van een reptiel.
Thermoregulatie bij reptielen
De lichaamstemperatuur bij reptielen kan tussen individuen tijdelijk variëren, afhankelijk van of het dag of nacht is en binnen de verschillende seizoenen van het jaar. Bovendien, vaak worden deze gewervelde dieren inactief wanneer het door de omgeving onmogelijk is om de ideale lichaamstemperatuur te bereiken.
Dagelijkse en seizoensgebonden temperatuurschommelingen hebben gevolgen voor het gedrag en de biologie van de soort. Net als bij de rest van gewervelde dieren, wordt het metabolisme van reptielen gecontroleerd door de circadiane cyclus, die een reeks weefsels en hormonen omvat.
Temperatuurgerelateerde gedragsveranderingen bij reptielen worden aangedreven door hormonen, met name melatonine. Dit wordt geproduceerd door de pijnappelklier en staat in wisselwerking met de schildklier, om de afscheiding van hormonen door de laatste rechtstreeks te beïnvloeden en zo de activiteit te verhogen of te verminderen.
Net als melatonine spelen prostaglandinen een belangrijke rol bij de thermoregulatie bij reptielen. Gedrag wordt beïnvloed door cardiovasculaire reacties, bijvoorbeeld hartslag. Dit wordt op zijn beurt beïnvloed door de concentratie van prostaglandines.
Wanneer een reptiel zijn lichaamstemperatuur moet verhogen, ga in de zon staan of zoek een andere bron van stralingswarmte. Op dat moment beginnen de prostaglandinen zich te concentreren en de hartslag te verhogen. Het hart zal het bloed sneller verplaatsen om het lichaam effectiever te verwarmen.
Op deze manier zoeken reptielen de zon of warme gebieden op om de lichaamstemperatuur te verhogen. Wanneer ze het moeten verminderen, zullen ze zichzelf begraven, in het water duiken of goede schaduw zoeken.
De temperatuur op peil houden in een reptielenterrarium
In de natuur leren dieren hoe ze moeten handelen om te overleven. Reptielen moeten bovendien weten hoe ze hun gedrag kunnen veranderen bij het zoeken naar warmte of het ontvluchten ervan. Wanneer een dier echter in een huiselijke faciliteit leeft, kan het niet al deze natuurlijke gedragingen uitvoeren.
Om deze reden zijn mensen die reptielen als huisdier houden plaats een of meerdere heaters in de terraria, die van verschillende typen kunnen zijn. Bijvoorbeeld warmtelampen of stralingsstenen. Bij het plaatsen van de kachel in de urn is het belangrijk dat deze op één plek staat, zodat het dier er zo ver mogelijk vandaan kan komen als dat nodig is.
Een ander ding om in gedachten te houden met betrekking tot kachels is dat ze de huid van huisdieren ernstig kunnen verbranden. Daarom is het goed om deze gadgets te beschermen met metaal- of glasgaas, om ongelukken te voorkomen en de temperatuur die ze produceren constant te regelen.
De term 'koelbloedig' kan ertoe leiden dat veel mensen de fout maken hun huisdieren oververhit te raken. Terwijl reptielen warmte uit de omgeving moeten halen, het is ook waar dat het daarna moeilijk voor hen is om het te verliezen.
Elk ectotherm huisdier moet met een kritische blik worden geobserveerd, om te detecteren wanneer het warm en koud is. Het lijkt misschien vervelend, maar zoals we al zeiden, reptielen zijn dieren die deze behoefte aan thermoregulatie uitsluitend door gedrag laten zien.
