U kent vast wel de bof, die ziekte die een ontsteking van de klieren in de nek veroorzaakt. In het bijzonder de term bof verwijst naar een ontsteking van de parotisklier bij de mens. De ontsteking van de bof bij honden is echter niet hetzelfde: de juiste term voor deze aandoening is 'cervicale mucocele' of 'sialadenitis'.
Deze aandoening is zeldzaam, maar is zeer relevant voor de gezondheid van het dier. Deze ontsteking kan worden veroorzaakt door een obstructie van de speekselkanalen, een trauma, een infectie (viraal of bacterieel) of andere reeds bestaande ziekten. Als u meer wilt weten over deze klinische entiteiten, lees dan verder.
Bof bij honden: wat zijn dat?
Bij honden zijn er 4 paar speekselklieren, die verantwoordelijk zijn voor de aanmaak van speeksel. Deze vloeistof is essentieel, omdat het de functie heeft om het verteringsproces te starten. Met andere woorden, de taak van speeksel is om te beginnen met het verwerken van voedsel om te profiteren van voedingsstoffen en om de mond van de hond te beschermen tegen schadelijke micro-organismen, volgens studies.
Vanwege hun belang produceren deze structuren voortdurend speeksel. Daarom, als ze beschadigd raken, kunnen deze klieren 2 verschillende pathologische scenario's veroorzaken:
- Dat speeksel sijpelt in andere weefsels en veroorzaakt zwelling. Deze aandoening staat bekend als 'mucocele'.
- Direct ontstoken speekselklier, die een aandoening veroorzaakt die bekend staat als 'sialadenitis'.
In het algemeen, bof is het verschijnen van een massa of bal op de nek van de hond. Afhankelijk van de oorsprong van deze massa, zal de laesie echter klinisch worden gecategoriseerd als mucocele of sialadenitis.
Alleen een veterinaire professional zal verantwoordelijk zijn voor het beoordelen van wat er is gebeurd, om te bepalen welke van de 2 scenario's zich voordoet.
Mucocele: waarom gebeurt het?
Zoals genoemd, mucocele wordt gekenmerkt door lekkage van speeksel naar nabijgelegen gebieden, waardoor een ontsteking van het gebied ontstaat. We kunnen het op de volgende manier zien: de speekselklieren zijn een waterkraan en als ze lekken, blazen ze de huid op. Iets wat lijkt op wat er gebeurt als je een ballon vult met water.
Dit lek wordt veroorzaakt door een verwonding aan de speekselklier. of in de kanalen die speeksel vervoeren. De redenen waarom dit gebeurt kunnen divers zijn, maar de belangrijkste zijn de volgende:
- Trauma of een klap.
- Aanwezigheid van een sialolith of vreemd lichaam dat de kanalen blokkeert.
- Neoplasmata of tumoren.
Symptomen zullen afhangen van welke klier ontstoken is. In de meeste gevallen kunnen echter de volgende klinische symptomen optreden:
- Pijn in het gebied bij aanraking.
- Exoftalmie, een oculaire pathologie die zich manifesteert met de voortstuwing van het oog.
- Moeite met ademhalen.
- Uiteenlopend scheelzien.
- Ontsteking van het gebied rond de ogen.
Zoals je kunt zien zijn dit algemene symptomen, een gevolg van een ontsteking of ophoping van speeksel bij de hond. Het meest voor de hand liggende teken is echter altijd een knobbel of bal in de nek van de hond of in de buurt van de snuit.
Sialadenitis: waarom wordt het veroorzaakt?
In deze gevallen, ontsteking vindt direct in de klier plaats. Daarom, hoewel het lijkt op een mucocele, verandert het klinisch veel. Deze aandoening kan verschillende oorzaken hebben. Onder de meest voorkomende hebben we de volgende:
- Doordringende wonden (bijvoorbeeld beten).
- Directe virale of bacteriële infecties (Distemper, Paramyxovirus, enz).
- Infecties naast de klier (voornamelijk bacterieel).
Net als bij de mucocele kunnen de symptomen, afhankelijk van de aangetaste klier, verschillen. Een van de meest voorkomende zijn deze:
- Pijn in het gebied bij aanraking.
- Koorts.
- Depressie.
- Aanwezigheid van pus in speeksel.
- Exoftalmie.
- Uiteenlopend scheelzien.
- Verlies van eetlust
- Pijn bij het openen van de mond.
De symptomen kunnen vergelijkbaar worden met de vorige. Omdat het echter een klierontsteking is, kan het lichaam met koorts reageren. Bovendien, dit type aandoening heeft de neiging meer pijn te veroorzaken dan mucocele. Het is ook belangrijk op te merken dat beide aandoeningen tegelijkertijd kunnen optreden.
In sommige scenario's kan een ontsteking leiden tot een overproductie van speeksel, wat leidt tot een mucocele. Er wordt ook overwogen dat sialolieten (stenen) ontstaan die de speekselkanalen verstoppen, breken en het gebied vullen met vloeistof.
Hoe wordt het gediagnosticeerd?
De diagnostische taak is vrij complex, dus alleen een dierenarts zou verantwoordelijk moeten zijn om te verduidelijken wat er met uw hond gebeurt. Hoewel moeilijk, kan de detectie van bof worden onderverdeeld in 4 stappen:
- Geschiedenis van de kliniek: om te leren over reeds bestaande ziekten.
- Fysiek examen: bestaat uit palpatie van ontsteking.
- Echografie onderzoek: om het gebied en de weefsels te observeren.
- Klinische onderzoeken: om een mogelijke infectie te identificeren.
In eerste instantie wordt de voogd veelgestelde vragen gesteld om erachter te komen of de hond een klap, infectie of operatie heeft gehad die het probleem zou kunnen hebben veroorzaakt. Daarom moet u zo eerlijk mogelijk zijn bij het beantwoorden, aangezien dit het werk van de dierenarts gemakkelijker maakt.
Bij het lichamelijk onderzoek controleert de professional met zijn aanraking de plaats en vorm van de ontsteking, wat hem indicaties geeft van de diagnose. Hiermee kun je bepalen of het echt vloeibaar is of dat, als dat niet lukt, de massa overeenkomt met een ontsteking van het ganglion.
Vervolgens doet de professional een echografisch onderzoek, dat ook röntgenfoto's kan zijn, hiermee gaat hij na wat er aan de hand is of waarom deze massa in de nek is ontstaan. Bovendien, hiermee kunnen andere ziekten worden uitgesloten, zoals abcessen, adenitis, stenen, bloedingen of neoplasmata.
Ten slotte is het mogelijk dat een klinisch onderzoek kan bevestigen of de patiënt een infectie heeft. Op deze manier beëindigen professionals het cementeren of weggooien van de diagnose, om zo nauwkeurig mogelijk te zijn.
Behandeling van bof bij honden
Afhankelijk van de diagnose kan de behandeling verschillende opties volgen. Als de schade in de speekselkanalen zit, kan een operatie worden voorgesteld, met als doel het kanaal te bevestigen. Als dit niet haalbaar is, kun je er ook voor kiezen om de massa speeksel constant te legen, wat bekend staat als 'drainage'.
Als de betrokkenheid het gevolg is van een infectie, wordt de infectie eerst behandeld. Zodra ontsteking is vermeden, zouden alle symptomen geleidelijk moeten verdwijnen. De uitzondering is wanneer de foto verschijnt als gevolg van een virale ziekte: in dit geval wordt alleen de symptomen behandeld met ontstekingsremmende en palliatieve middelen.
Dit komt omdat virale ziekten de neiging hebben om op natuurlijke wijze te verdwijnen en er momenteel geen effectieve behandelingen hiervoor zijn. Dus alleen algemeen ongemak wordt vermeden en wacht tot de infectie stopt.
Ten slotte, als de aandoening is afgeleid van een andere reeds bestaande ziekte, moet die andere ziekte worden behandeld. Als het bijvoorbeeld een infectie van een ander weefsel is, heb je te maken met de oorspronkelijke infectiebron om de bof bij honden op te lossen.
Wat het geval ook is, er is altijd een oplossing om de speekselklier en zijn kanalen te verwijderen. Deze aanpak kan echter alleen worden aangeboden door een professional, na het overwegen van andere alternatieven.
Is de bof bij honden besmettelijk?
Bof is alleen besmettelijk als het wordt veroorzaakt door een bacteriële of virale infectie. Wanneer ze verschijnen als gevolg van een verwonding of een klap, kunnen ze niet worden overgedragen. Het beste is dat als je een abnormale ontsteking in de nek of snuit van de hond constateert, je naar de dierenarts gaat voor een exacte beoordeling en diagnose.
Mag ik je iets zelfgemaakts geven?
Het advies is om direct naar de dokter te gaan als je de symptomen opmerkt. Het is echter mogelijk om de pijn van de hond te verlichten met huismiddeltjes. Houd er echter rekening mee dat deze op geen enkel moment het geneesmiddel vervangen dat de dierenarts u geeft. Neem voorzorgsmaatregelen en informeer de professional over alles wat u de hond geeft.
De belangrijkste huismiddeltjes zijn het gebruik van natuurlijke ontstekingsremmers zoals kaneel-, kurkuma- of kamille-infusies, die de ontsteking van de klieren helpen verminderen, zoals blijkt uit onderzoeken. Ook is het mogelijk om de zieke hond te helpen door het aanbrengen van koude kompressen, zodat deze wat fris aanvoelt en de zwelling vermindert.
Vraag indien mogelijk uw dierenarts naar de dosering, want het kan gevaarlijk zijn om te veel van deze voedingsmiddelen te eten.
Als mijn hond de bof heeft, zal hij dan herstellen?
Herstel kan in slechts een paar weken worden bereikt. Zelfs de ontsteking kan onmiddellijk verdwijnen, als de dierenarts het speeksel afvoert. Onthoud dat voor gevallen waarin infecties optreden, het noodzakelijk is om de juiste bemiddeling te nemen: daarmee is herstel bijna universeel.
De meest gecompliceerde gevallen zijn die waarin een sterk trauma wordt ontvangen of wanneer er reeds bestaande ziekten zijn. Deze omstandigheden zijn moeilijk aan te pakken, omdat andere problemen dan de bof moeten worden aangepakt. Ze kunnen echter ook worden behandeld.
Houd er rekening mee dat de diagnose en behandeling van de bof bij honden door een professional moet worden uitgevoerd. Alleen de dierenarts is in staat om per geval de nodige en persoonlijke aandacht te geven.. Niets zo fijn als kiezen voor de hulp van een diergezondheidsdeskundige.
