De kardinaal van Banggai (Pterapogon kauderni) is een benige vis die behoort tot de familie van de apogonidae. Dit kleine waterdier valt op door zijn grote schoonheid en opvallende verschijning, die voor een steeds groeiende populariteit in het aquarium hebben gezorgd.
Als gevolg hiervan is de Banggai-kardinaal ernstig overbevist. Deze praktijken, samen met het beperkte verspreidingsgebied, bedreigen de volledige verdwijning van de soort, die zich al in een precaire toestand bevindt. We nodigen je uit om verder te lezen als je meer wilt weten over de Banggai kardinaalvis, zijn bedreigingen en zijn staat van instandhouding.
Kenmerken van de Banggai Cardinal
Dit is een vrij kleine vis van maximaal 8 centimeter. Het heeft een kort lichaam, zeer langwerpige vinnen en is zijdelings samengedrukt. Samen met de kleurstelling geeft dit alles een zeer onderscheidende uitstraling.
De achtergrondkleur is zilver en wordt doorkruist door 3 dikke verticale zwarte strepen, die over de vinnen lopen, elk omlijst door 2 dunne witte lijnen. De staart en het meest voorste deel van de kop hebben ook zwarte lijnen.
Bovendien, het hele lichaam is bezaaid met heldere witte vlekken, Ze zijn vooral geconcentreerd op de vinnen en de staart. Vooral de buikvinnen zijn bedekt met deze witte vlekken.
Alle vinnen Pterapogon kauderni ze zijn zeer prominent, lang en dun. Ze zijn in een boogvorm naar het uiteinde van het dier georiënteerd. De tweede rugvin is bijzonder lang, terwijl de buikvinnen het breedst zijn en, in tegenstelling tot de rest, afgerond.
Aan de andere kant is de staartvin diep gevorkt in 2 vrij smalle filamenten.
Habitat en verspreidingsgebied
P. kauderni het is een van de weinige zeevissen met een zeer smal verspreidingsgebied. Het is endemisch op de Banggai-eilanden, een archipel die bij Indonesië hoort.
Binnen zijn natuurlijke verspreidingsgebied is er slechts ongeveer 34 vierkante kilometer potentieel geschikt leefgebied voor deze kardinaal. Deze soort leeft alleen in kustgebieden, ondiepe en beschermde gebieden.
Bovendien is niet al dit gebied momenteel bezet. Deze vissen komen alleen voor op 17 van de 20 grote eilanden en 10 van de 27 kleine eilanden die de archipel vormen. Sinds 2000 is de kardinaal ook op andere plaatsen in Indonesië geïntroduceerd door mensen die betrokken zijn bij de handel in deze dieren.
Deze tropische vissen hebben een voorkeur voor ondiep, kalm, helder water dichtbij beschermde kusten. Ze bewonen normaal gesproken koraalriffen en zeegrasvelden, hoewel sommige populaties in open gebieden te vinden zijn.
Banggai kardinalen worden geassocieerd met de langdoornige zee-egel Setosum hoofdband, wiens doornen ze gebruiken als schuilplaats. Hetzelfde geldt voor de mariene plant Enhalus acoroides, verschillende soorten anemonen, zeesterren en koralen.
In tegenstelling tot hun natuurlijke populaties, bewonen sommige geïntroduceerde populaties havens met sterk vervuild en troebel water.
Staat van instandhouding van de Banggai Cardinal
Momenteel verkeert deze soort in een ongunstige staat van instandhouding. Het wordt vermeld als bedreigd, volgens de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN). Er zijn een aantal factoren die het bedreigen, waaronder de volgende die opvallen.
Verminderde verspreiding en geïsoleerde populaties
Zoals al is vastgesteld, wordt dit dier op een paar zeer dicht bij elkaar gelegen locaties gevonden. Bovendien, het heeft zeer specifieke habitatvereisten. Dit maakt hem kwetsbaarder dan normaal.
Omdat de hele soort op één plek is geconcentreerd, zou deze gemakkelijk kunnen verdwijnen als deze plek zou worden vernietigd. Hun leefgebieden worden al aangetast door visserijtechnieken en vervuiling door havens, landbouw en andere menselijke activiteiten.
Daarbij komt nog dat populaties van elkaar geïsoleerd zijn. Hoewel veel populaties zich binnen mijlen van elkaar bevinden, verhindert het ontbreken van geschikte habitats tussen hen dat ze worden bereikt.
Deze versnippering verhoogt het risico op uitsterven van de soort, omdat het de genetische variabiliteit en het evolutionaire aanpassingsvermogen vermindert en inteelt verhoogt. Kardinale populaties vertonen een van de hoogste graden van genetische isolatie van alle zeevissen.
Menselijke uitbuiting
Dit is de meest ernstige bedreiging voor het dier, vanwege de grote vraag in het aquarium. Sinds hun herontdekking in 1994 zijn de populaties gedecimeerd in een commercieel netwerk dat tot 17 lokale dorpen en meer dan 230 vissers omvat, naast de exporteurs die ze naar de rest van de wereld vervoeren.
Hoewel fokken in gevangenschap is bereikt, de overgrote meerderheid van de verkochte exemplaren is afkomstig van de vangst van wilde dieren. Deze industrie heeft de soort plaatselijk uitgestorven en de totale populaties met 90% verminderd.
Voor 2001 werden naar schatting tussen de 600.000 en 700.000 vissen per jaar gevangen. In 2005 werden er jaarlijks tussen de 700.000 en 900.000 vissen geoogst. De meeste van deze dieren zijn bestemd voor de Verenigde Staten en Europa en een groot aantal van hen sterft tijdens het transport en bereikt nooit hun bestemming.
Ondanks het voldoen aan de noodzakelijke criteria, is de soort na verschillende pogingen niet met succes in de CITES-conventie gebracht. Hoewel het andere beschermingscijfers heeft, is het essentieel om effectieve en onmiddellijke beschermingsmaatregelen te treffen, anders zal de soort uiteindelijk verdwijnen als gevolg van de aquariumhobby.
