Feline calicivirus is een ziekte die de bovenste luchtwegen van huiskatten en andere soorten wilde katten aantast. Bij katten komt het voor in de vorm van rhinotracheïtis, rhinitis, conjunctivitis en mondzweren. Samen met het herpesvirus is het een van de meest voorkomende infectieziekten bij alle katachtigen over de hele wereld.
Het kattencalicivirus - ook wel FVC genoemd - is zeer besmettelijk. Het kan rechtstreeks worden overgedragen tussen een gezonde kat en een andere besmette kat, evenals via geïnfecteerde objecten. Vervolgens zullen we enkele van de vragen beantwoorden die het vaakst worden gesteld door verzorgers van katten met betrekking tot deze pathologie.
Wat is kattencalicivirus?
Allereerst is het essentieel op te merken dat het feliene calicivirus een familievirus is Caliciviridae. Dit type biologische ziekteverwekkers is gevonden bij de meeste huisdieren - en ook bij wilde dieren. Het genoom bestaat uit een enkele streng RNA.
Ondanks dat het een veelvoorkomend virus is, het kon niet worden geïsoleerd of gebruikt in diermodellen, dus het volledige genoom ervan is vandaag onbekend. Dankzij de vooruitgang in de moleculaire biologie en bio-informatica komt de wetenschap echter steeds dichter bij het kunnen sequensen.
Op deze manier kan deze ziekteverwekker misschien ooit op een effectievere manier worden bestreden dan nu beschikbaar is.
Hoe wordt het virus overgedragen tussen huiskatten?
Calicivirus-positieve katten elimineer het micro-organisme door neusafscheidingen, tranen of speeksel. Sommige onderzoeken suggereren dat ze ook via de ontlasting kunnen worden overgedragen, maar het wordt niet als een belangrijke bron van infectie beschouwd.
Katten kunnen besmet worden via besmette voorwerpen, zoals een voerbak met sporen van speeksel. Het virus kan tot een week aan het oppervlak overleven als er geen type desinfectiemiddel wordt toegepast en de omgeving geschikt is. Daarnaast kunnen mensen ook een bron van contact zijn, als ze een besmette kat aanraken en dan een gezonde.
Alle katten zijn vatbaar voor infecties, hoewel katten die zijn gevaccineerd met het drievoudige kattenvaccin (FVC) minder waarschijnlijk zijn, vooral tegen sporadische contacten. In deze betekenis, pups zijn het meest vatbaar voor het ontwikkelen van een ernstige ziekte na besmetting.
Niet-gevaccineerde volwassen katten kunnen besmet raken, maar de ziekte zal in principe niet zo ernstig zijn.
Hoe lang duurt de infectie?
Wanneer een kat in contact komt met het virus, hetzij via een andere kat, voorwerpen of mensen, zal hij een incubatietijd doorlopen die tussen de 2 en 6 dagen zal duren. Gedurende deze tijd zijn geïnfecteerde katten niet besmettelijk.
Na de incubatieperiode zullen klinische symptomen verschijnen, die meer of minder ernstig kunnen zijn. Bewijs van infectie kan bij de kat verschijnen tussen 14 en 21 dagen. Ook zal de kat, zolang hij klinische symptomen heeft, zeer besmettelijk zijn voor andere katten. De verdrijving van het virus via de genoemde kanalen duurt 2 tot 3 weken.
Hoewel het dier herstelt van de ziekte - of blijkbaar hersteld is - blijft meer dan de helft van de katten drager. In sommige gevallen duurt deze toestand slechts enkele maanden, maar in bepaalde gevallen kan de infectie gedurende het hele leven van het dier aanhouden.
Zolang de kat drager is, zal hij dus niet alleen andere katten en dieren kunnen infecteren, maar zal hij ook symptomatische uitbraken van de ziekte ervaren als zijn immuunsysteem om welke reden dan ook verzwakt is.
Klinische symptomen
De klinische verschijnselen van het feliene calicivirus kunnen variëren van licht tot zeer ernstig, vooral bij jonge kinderen. Aan de andere kant zal de etiologie ook afhangen van de hoeveelheid virus waaraan de kat is blootgesteld toen deze werd geïnfecteerd. Er moet ook worden opgemerkt dat virale belasting een belangrijk stuk informatie is om te weten hoe de ziekte zich zal ontwikkelen.
Over het algemeen zijn de meest voorkomende symptomen die lijken op een verkoudheid. Van al deze markeren we de volgende klinische symptomen:
- Niezen
- Verstopte neus.
- Koorts.
- neusafscheidingen
- kwijlen
Na deze symptomen kunnen er andere verschijnen, die het klinische beeld van de kat beginnen te compliceren. Van al deze benadrukken we het volgende:
- Conjunctivitis en oogafscheiding.
- Lethargie en apathie.
- Kreupelheid door acute artritis.
- Gebrek aan eetlust of anorexia, wat bij katten kan leiden tot leverlipidose.
- Ontsteking van het slijmvlies dat de mond en tong bekleedt.
- Mondzweren
In de loop van de ziekte kunnen ook opportunistische bacteriële infecties en andere secundaire ziekten, zoals longontsteking, optreden. Gebrek aan eetlust zorgt ervoor dat katten veel gewicht verliezen. Bovendien kunnen deze klinische symptomen bij drachtige katten leiden tot een miskraam.
Behandeling van feliene calicivirus
Tegenwoordig is er geen medicijn om het feliene calicivirus te bestrijden. Gelukkig krijgen de meeste katten het virus symptomatisch thuis kan worden behandeld, dat wil zeggen, er wordt alleen een poging gedaan om de klinische symptomen te verlichten. Ondertussen bestrijdt het immuunsysteem van de kat de infectie.
Behandeling aan huis bestaat uit het altijd schoon houden van de ogen en neus van het dier. Hiervoor kunnen zoutoplossingen worden gebruikt om de kanalen wat helderder te houden. Evenzo is het mogelijk om medicijnen te gebruiken die slijm oplossen, zodat de kat beter kan ademen.
Bovendien is het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen geïndiceerd in die gevallen waarin het dier koorts heeft of een ontstoken bovenste luchtwegen. Om mogelijke opportunistische bacteriële infecties te bestrijden, wordt ook oraal een breedspectrumantibioticum toegediend, dat in de mond van de kat werkt.
Als de kat erger wordt, moet hij in het ziekenhuis worden opgenomen. In de kliniek krijgt u vochttherapie om uitdroging te voorkomen. In sommige gevallen kan het zelfs nodig zijn om een neussonde aan te brengen, zodat de kat een bepaald soort voedsel kan binnenkrijgen.
Feline calicivirus is geen ongewone infectie. Hoewel veel katten het zonder problemen overwinnen, blijven vele anderen drager voor het leven en sterven anderen in de loop van de ziekte.
Daarom is de jaarlijkse vaccinatie van katten cruciaal, of ze nu wel of niet het huis uit gaan of in meer of mindere mate worden blootgesteld aan het virus. Vaccins zijn het enige echte alternatief om veel ziekten te bestrijden, of ze nu katten of mensen zijn.
