Lieveheersbeestjes zijn mooie en zeer gewaardeerde wezens in de algemene cultuur, omdat hun mooie uiterlijk en ongevaarlijke aard vaak de aandacht trekken van zowel volwassenen als baby's. Er is echter een misvatting dat deze insecten planten en groenten eten als voedsel. Niets is minder waar, want deze familie bestaat uit natuurlijke roofdieren.
Lieveheersbeestjes zijn zeer opvallende gevleugelde kevers, maar hun eigenaardigheden gaan veel verder dan hun fysieke verschijning. Als je verder leest, zul je ontdekken dat de voedingswijze van deze insecten erg nuttig is voor de mens.
Kenmerken van lieveheersbeestjes
Als we het hebben over "lieveheersbeestjes", bedoelen we zeker: Coccinella septempunctata, de meest voorkomende soort binnen deze categorie in heel Europa. Hoe dan ook, moet worden opgemerkt dat deze term omvat alle leden van het gezin Coccinellidae,een coleoptera-insectentaxon dat 360 geslachten verzamelt.
Lieveheersbeestjes zijn een zeer succesvolle familie van ongewervelde dieren. Vanwege de evolutionaire straling zijn er vandaag meer dan 6000 soorten beschreven. De morfologie die in je opkomt als je aan deze insecten denkt, is die van een kleine kever en een rode kleur met zwarte vlekken, maar de realiteit is dat er een zeer brede fenotypische variëteit is.
Alle coccinelliden zijn klein - van 0,8 tot 18 millimeter - en bolvormig of ovaal van vorm, maar de kleur van de verschillende soorten is zeer variabel. Sommige hebben een gele achtergrond met zwarte stippen (Psyllobora vigintiduopunctata), andere zijn goud met zwarte lijnen (Brumoides suturalis) en anderen bijna helemaal zwart (Axion tripustulatum).
De kleur van lieveheersbeestjes wordt als aposematisch beschouwd, omdat de felle tonen en patronen die ze vertonen potentiële roofdieren waarschuwen voor hun onaangename smaak.
Wat eten lieveheersbeestjes?
Zoals we in eerdere regels hebben vermeld, lieveheersbeestjes zijn bij uitstek roofzuchtige ongewervelde dieren.In de meeste gevallen jagen coccinelliden op populaties hemiptera-insecten van het geslacht Sternorrhyncha, die algemeen bekend staan als bladluizen.
Studies in entomologische tijdschriften hebben de maaginhoud van verschillende soorten coccinelliden bestudeerd. Op basis van deze resultaten hebben wetenschappers ontdekt dat meer dan 80% van het dieet van C. septempunctata Het bestaat uit kleine bladluizen in de warmste maanden van het jaar. Als de prooi schaars is, nemen ze hun toevlucht tot het consumeren van stuifmeel.
Er moet echter worden opgemerkt dat veel andere soorten lieveheersbeestjes hun voedingsrepertoire aanzienlijk vergroten. Bijvoorbeeld lieveheersbeestjes van het geslacht Coleomegilla Ze zijn uitstekende regelaars van mottenpopulaties, omdat ze op hun larven en eieren jagen. Sommige soorten voeden zich zelfs met de larven van andere coccinelliden.
Voordelen van lieveheersbeestjes voor ecosystemen
Bladluizen, beter bekend als bladluizen, ze beschadigen de planten waarin ze zijn gehuisvest enorm. Hun kolonies groeien zeer snel en voeden zich met het sap van de plant, wat de overleving van gewassen kan verminderen, zowel natuurlijke als door mensen geplante gewassen.
We gaan verder, omdat sommige bladluizen fungeren als ziektevectoren, omdat ze virussen in het vaatstelsel van planten injecteren en pathologieën verspreiden over populaties. Ze trekken ook mieren aan -die zich voeden met hun afscheidingen-, waardoor de aangetaste plant nog sneller afbreekt.
Lieveheersbeestjes zijn een uitstekende biocontroller om te voorkomen dat bladluispopulaties zich ongecontroleerd vermenigvuldigen. Omdat deze kleine roofdieren onvermoeibaar op kleine insecten jagen, voorkomen ze dat ze ongedierte worden in natuurlijke ecosystemen en gewassen voor menselijk gebruik.
Op dit punt is het vanzelfsprekend dat onze soort heeft geprofiteerd van de biologische bestrijding van coccinelliden. Bijvoorbeeld lieveheersbeestjes van het geslacht Stethorus ze jagen op de eieren en larven van de soort Ostrinia nubilalis, een mot die jaarlijks meer dan 1 miljard geldverliezen veroorzaakt in de VS vanwege zijn potentieel als landbouwplaag.
Lieveheersbeestjes die bladluizen, mijten en motten eten, zijn uitstekende ongediertebestrijders.
Niet alles dat glinstert is goud
Helaas is de introductie van coccinelliden als biocontroller soms niet zo goed gegaan als verwacht. Soorten zoals Harmonia axyridis - afkomstig uit Azië - zijn geïntroduceerd in Noord-Amerika om ongedierte te bestrijden, maar zijn zelf ongedierte geworden. Omdat ze resistenter zijn dan endemische soorten, verdringen ze ze uit het ecosysteem.
Daarom is het noodzakelijk om de omgevingsdynamiek in elke omgeving goed te kennen voordat een soort als controller wordt geïntroduceerd. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat deze soort in geen geval de grenzen van de plantage kan verlaten en in de trofische keten van het ecosysteem kan integreren. Integendeel, het wordt aangemoedigd om invasief te worden.