De gigantische roze slakTriboniophorus af. graeffei) bestaat maar op één plek in de wereld: Mount Kaputar. In het binnenland van het noorden van New South Wales, Australië, is er een gebied waar honderden soorten die als relict worden beschouwd, wachten op de klimaatverandering om hen een pauze te geven.
Helaas, dit grote en spectaculaire roze weekdier wordt ernstig met uitsterven bedreigd, zoals aangegeven door de Internationale Unie voor het behoud van de natuureen (IUCN).
De aanwezigheid van invasieve soorten, de vernietiging van leefgebieden en de stijging van de mondiale temperatuur zorgen ervoor dat duizenden soorten op het koord van uitsterven staan. Lees hieronder meer over dit kleurrijke dier dat worstelt om te overleven.
Kenmerken van de gigantische roze slak
De gigantische roze slak is het enige lid van de familie Athoracophoridae. Dit dier, zoals beschreven door zijn ontdekker, boswachter Micheal Murphy, Het is de diepste roze kleur die een mens zich kan voorstellen.
Door de weinige onderzoeken die er zijn, is nog steeds niet bekend welk pigment de oorzaak is van zo'n uitbundige kleur. Ondanks zijn grote formaat - ongeveer 20 centimeter lang - was dit weekdier totaal onbekend, tenminste totdat zijn leefgebied werd verwoest door brand en boswachters benaderden om gegevens te verzamelen over de veroorzaakte schade.
Het was toen dat enkele tientallen roze naaktslakken over de verbrande oppervlakken begonnen te bewegen en voorlopig wordt hun biologie slecht begrepen. Het is niet bekend of de soort hermafrodiet is, zoals bij veel andere gastropoden het geval is. of wat is hun levensverwachting.
Uiteindelijk, als de soort na de branden in zo'n verslechterd leefgebied overleeft, hoopt men dat er op een dag meer over bekend zal worden.
Waar kom je vandaan?
Ongeveer 17 miljoen jaar geleden vond er een vulkaanuitbarsting plaats die leidde tot wat nu bekend staat als Mount Kaputar, met een hoogte van 1.489 meter. Op deze plek is er een grote diversiteit aan endemische weekdieren die uniek zijn in de wereld. In feite, ondanks dat er andere aangrenzende bergen zijn, de gigantische roze slak bewoont alleen deze piek.
Tot nu toe staat dit weekdier bekend als een nachtdier. Als de avond valt, klimt de gigantische roze slak in boomtakken, waar hij zich voedt met mossen, korstmossen en schimmels. Bij de eerste zonnestralen daalt deze soort af naar de grond, waar hij zich in het strooisel of onder rotsen kan verstoppen tot de avond weer valt.
De bedreigingen van de gigantische roze slak
Klimaatverandering is de grootste bedreiging voor dit dier. Mount Kaputar is al een marginale habitat op zich. Als bovendien het gebied opeenvolgende branden lijdt, is de enige ontsnapping voor alle wezens die daar leven, om steeds meer in hoogte te stijgen. Zo wordt het ecosysteem steeds kleiner.
Alle dieren en planten die daar leven, hebben op zich een zeer beperkte verspreiding. Branden zijn de meest bepalende oorzaak voor de verdwijning en voortschrijdende onevenwichtigheid van het ecosysteem.
Als de klimaatverandering doorzet zoals verwacht, is er een zeer hoog risico op uitsterven van de gigantische roze naaktslak in de komende jaren. Deze toekomst wordt ook verwacht voor de bossen die daar bestaan.
Op plaatsen zoals Mount Kaputar kan de situatie van elke soort niet afzonderlijk worden geanalyseerd, omdat ze allemaal nauw verwant zijn aan elkaar. Zoals we al zeiden, hebben veel soorten de neiging om in hoogte te stijgen als de temperatuur stijgt. Het probleem is dat deze naaktslak al in het hoogste gebied leeft, dus een kleine verandering in temperatuur zou hem kunnen doden.
Andere bijkomende bedreigingen voor de soort zijn de constante achteruitgang van het leefgebied - als gevolg van branden - en het continu grazen van wilde zwijnen, dat er een invasieve soort is geïntroduceerd door de mens.
Ondanks het bestaan van wetten die het welzijn van deze zeer belangrijke gebieden regelen -en het is ook opgenomen in een Nationaal Park-, kent klimaatverandering geen grenzen. Als er geen internationale actie wordt ondernomen, is het zeer waarschijnlijk dat de reuzenslak en vele andere dieren waarmee hij het leefgebied deelt zeer binnenkort zullen verdwijnen.
