De schorpioen met zwarte staart (Androctonus bicolor) is een cheliceraat van de familieButhidae.Deze dieren leven in Noord- en West-Afrika en het Midden-Oosten, maar ze ondersteunen een relatief breed scala aan habitats, zolang de temperaturen op zijn zachtst gezegd niet onder de warme temperatuur komen. Deze geleedpotigen zijn typerend voor droge en semi-aride gebieden.
Er zijn meer dan 1500 soorten schorpioenen in de wereld, waarvan er slechts ongeveer 25 als echt gevaarlijk voor de mens worden beschouwd.Androctonus bicolorbezet een twijfelachtig podium, want het is een van de meest gif.webptige schorpioenen op aarde. Als je alles wilt weten over deze dodelijke ongewervelde, lees dan verder.
Kenmerken van de schorpioen met zwarte staart
Zoals we zeiden, de schorpioen met zwarte staart behoort tot de familieButhidae. Deze groepering omvat 96 geslachten en 1.230 soorten schorpioenen, waardoor het het grootste taxon is binnen deze groep geleedpotigen. Deze dieren zijn aanwezig in de warme zones van de hele aarde, met uitzondering van Antarctica en Nieuw-Zeeland.
Van ongeveer 20 soorten schorpioenen is bekend dat ze dodelijk zijn voor de mens en, merkwaardig genoeg, is er maar één van buiten de familie Buthidae.Deze schorpioenen leven in droge gebieden waar voedsel schaars is, dus ze kunnen hun prooi onder geen enkele omstandigheid laten ontsnappen. Om deze reden heeft zijn gif.webp zulke dodelijke eigenschappen.
Wat betreftAndroctonus bicolorHoe dan ook, dit is een volledig zwarte schorpioen die tot 9 centimeter lang kan worden. Zijn fysieke constitutie is verdikt - meer dan die van de meeste schorpioenen - en hij kan van andere soorten worden onderscheiden door de atypische dikte van zijn staart en angel. Zijn klauwen (pedipalpen) zijn fijn en eindigen in bruinachtige tinten.
Degenen die thuis zijn in de materie hebben een heel merkwaardig gezegde: hoe kleiner de klauwen van een schorpioen, hoe erger zijn gif.webp.
Een paar volwassen exemplaren in verkering.
Habitat en gedrag
De schorpioen met zwarte staart leeft in droge en semi-aride gebieden uit Afrika en het Midden-Oosten. Deze ongewervelde dieren bevinden zich in omgevingen waarvan de temperatuur overdag varieert van 30 ° C tot 35 ° C, omdat dit het thermische interval is waarin ze het meest effectief groeien en ontwikkelen. We herinneren ons dat het ectotherme dieren zijn en daarom geen warmte kunnen genereren.
Wat de waterbehoefte betreft, verdragen deze geleedpotigen een relatieve vochtigheid hoger dan 50% niet goed. Schorpioenen met zwarte staart leven aan de rand van woestijngebieden en op plaatsen met zandgrond, waar ze kunnen graven en de blootstelling aan water zeer beperkt is. Daarom halen ze alle vloeistof die ze nodig hebben uit hun prooi.
Deze schorpioenen voeden zich met verschillende soorten insecten, kleine gewervelde dieren en zelfs andere schorpioenen. Net als veel andere spinachtigen kunnen ze enkele maanden zonder voedsel, omdat hun stofwisseling extreem laag is en ze net genoeg uit hun holen bewegen.
Met hun gif.webp verlammen deze ongewervelde dieren hun prooi en doden ze snel. Omdat ze alleen vloeistoffen kunnen verteren, breken ze de vaste delen van het dier af met de chelicerae en voeden zich met hun interne vloeistoffen. Zoals we al zeiden, is zijn gif.webp een van de krachtigste op aarde, tenminste binnen de ordeSchorpioenen.
Het gif.webp vanAndroctonus bicolor: een van de meest dodelijke
A. bicolorhet is een van de meest gif.webptige schorpioenen op aarde, maar merkwaardig genoeg was er tot nu toe heel weinig bekend over de samenstelling van zijn gif.webpstoffen. Studies gepubliceerd in het tijdschrift Journal of proteomics Ze proberen erachter te komen wat het gif.webp van dit dier zo speciaal maakt. Onder zijn ontdekkingen noemen we het volgende:
- Bij deze soort zijn 103 nieuwe gif.webptige peptiden ontdekt. Deze zijn opgebouwd uit kleine sequenties van aminozuren, zoals eiwitten. Sommigen van hen zijn NaTx-achtig, KTx-achtig en CaTx-achtig.
- Slechts 3 van de peptiden die in de zwarte schorpioen zijn geïdentificeerd, worden gedeeld met het gif.webp dat is geanalyseerd van andere schorpioenen.
- Deze peptiden zijn neurotoxisch, dat wil zeggen, ze werken in op het centrale zenuwstelsel (CZS) van de gewervelde die wordt gestoken. Dit veroorzaakt dodelijke zenuwverlamming, waardoor uiteindelijk een adequate ademhaling wordt voorkomen en de patiënt sterft aan ademhalingsfalen.
Bovendien heeft dit gif.webp eigenschappen om de organische homeostase uit balans te brengen. De angel veroorzaakt hypomagnesiëmie - een tekort aan magnesium - in het lichaam, wat op zijn beurt resulteert in een te hoge concentratie kalium in het bloed. Dit veroorzaakt onder andere misselijkheid, onregelmatige ademhaling, spierzwakte en gevoelloosheid.
In sommige gevallen zijn de beten binnen 5 tot 15 uur dodelijk.
Zoals je kunt zien, we worden geconfronteerd met een schorpioen waarvan het beter is om weg te blijven. Androctonus bicolorHij is een fascinerende jager met intense kleuren, maar wordt het best gewaardeerd vanaf een paar meter veiligheid.
