Trappen zijn zeer interessante vogels die opvallen door hun aardse gewoonten en hun grote formaat. Deze groep omvat 26 verschillende soorten, die samen de familie vormen Otididae en helaas worden ze ernstig bedreigd. De Indiase trap is een van de meest zorgwekkende op het niveau van instandhouding, omdat hij bijna uitgestorven lijkt te zijn.
Dit dier wordt beschouwd als een van de zwaarst vliegende vogels ter wereld. Het is alleen onder de grote trap, waarvan de populaties voornamelijk op het Iberisch schiereiland voorkomen, en de koritrap, endemisch in Afrika. Als je meer wilt weten over deze vogel, die even kwetsbaar als uniek is, lees dan verder.
Kenmerken van de Indiase trap
De Indiase TrapArdeotis nigriceps) is een grote vogel, slanker en sierlijker van uiterlijk dan de grotere leden van zijn familie. Het valt op door zijn lange benen, een lichaam evenwijdig aan de grond en een lange, dunne nek.
Mannetjes en vrouwtjes van deze soort bereiken een vergelijkbare grootte, met een maximale hoogte van circa 1,2 meter en een gewicht van 15 kilo. Deze afmetingen zijn enorm voor een vogel die kan vliegen.
Qua kleur is het lichaam van de Indiase trap bruin op het dorsale deel, terwijl de poten kaal en gelig zijn. De vleugels zijn bruin, zwart en grijs boven en witachtig onder. Deze zelfde bleke kleur verschijnt ook op het ventrale deel van het lichaam, op de nek en het hoofd.
Eindelijk, het hoofd wordt bekroond door een zwarte kroon, zeer kenmerkend voor deze soort, die groter is bij mannen. Mannetjes hebben ook een zwarte borstband en een hoekige zak in hun nek, die ze kunnen opzwellen om vrouwtjes aan te trekken tijdens het broedseizoen.
Habitat en ecologie van de Indiase trap
Eerder, A. nigriceps het werd op grote schaal verspreid in India en Pakistan. Na intense bevolkingsafname en lokale uitstervingen, is deze vogel echter beperkt tot 10% van zijn vorige bereik. Nu is het alleen aanwezig in Rajasthan en Gujarat, met enkele zeer kleine populaties elders.
Deze trap, net als de rest van zijn familieleden, woont bij voorkeur in zeer vlakke open ruimtes, zoals dorre en semi-aride graslanden of steppen, die struiken kunnen hebben. Het kan ook worden gevonden in matig agrarische gebieden, maar het reproduceert alleen in gebieden die niet worden verstoord door menselijke activiteit.
Hun dieet is zeer gevarieerd en past zich aan het voedsel aan dat overvloediger is, afhankelijk van het seizoen, aangezien het omnivoren en opportunistische dieren zijn. Sommige van hun gemeenschappelijke voedingsmiddelen zijn zaden, grassen, verschillende geleedpotigen - zoals kevers en sprinkhanen - en kleine gewervelde dieren.
Tijdens de voortplanting kunnen mannetjes zich groeperen om te vormen leks waarin ze zich laten zien, blazen ze hun nek op en zingen om vrouwtjes aan te trekken. Na de voortplanting leggen vrouwtjes meestal een enkel ei in een eenvoudig nest, dat zich in het open veld bevindt. De vrouwtjes zijn de enigen die voor de jongen zorgen.
Leks zijn arena's van seksuele selectie waar mannen specifieke landen bezetten en hun meest opvallende kenmerken aan vrouwen vertonen.
Staat van instandhouding
Deze trappen bevinden zich in een zeer precaire situatie: ze kunnen de komende decennia van de planeet verdwijnen. Daarom, is geclassificeerd als een ernstig bedreigde diersoort door de IUCN (Internationale Unie voor het behoud van de natuur), het hoogste alarmniveau.
De bevolking heeft een zeer intense achteruitgang doorgemaakt, aangezien deze is gestegen van 1.260 individuen in 1969 tot minder dan 300 individuen vandaag. Bovendien is deze vogel in een groot deel van zijn verspreidingsgebied lokaal uitgestorven. De kleine overlevende populaties zijn geïsoleerd en hebben een lage genetische diversiteit, waardoor ze kwetsbaarder zijn.
Een van de oorzaken van zijn achteruitgang is de ongebreidelde jacht, zowel voor sport als voor voedsel. Deze praktijk begon eeuwen geleden en gaat nog steeds door. Bovendien is het verergerd door toegang tot afgelegen gebieden die moderne voertuigen toestaan.
Menselijke ontwikkeling is een andere grote bedreiging voor deze soort. Speciaal, de uitbreiding van intensieve landbouw, veeteelt en de popularisering van irrigatie ze hebben de dorre steppen vernietigd die trappen nodig hebben om te overleven.
Andere ontwikkelingen zoals industrialisatie, mijnbouw, aanleg van wegen en energiecentrales - of installatie van elektrische netwerken - hebben ook de mortaliteit van deze dieren doen toenemen en hebben hun bewoonbare gebieden vernietigd of vervangen.
Ze wijzen ook op het wanbeheer van de steppen, die in sommige gevallen hebben geprobeerd zichzelf te transformeren in bossen waarvan ze economisch voordeel kunnen halen, en het gebrek aan steun en zelfs verzet van lokale gemeenschappen tegen het behoud van de soort.
Een mannetje dat zijn verenkleed laat zien.
Zoals in veel andere gevallen, is het voor het behoud van deze zeer speciale vogel essentieel om de steun van de lokale bevolking te hebben. Daarom is het erg belangrijk om voorlichtings- en bewustmakingsplannen op te stellen, waarbij altijd rekening wordt gehouden met de economische impact die bepaalde natuurbeschermingsacties kunnen hebben op de inwoners van de betrokken regio's.