Momenteel zijn er ongeveer 2 miljoen soorten levende wezens beschreven. Het lijkt erop dat de mens pas de "tip van de" heeft ontdekt ijsberg»In termen van biodiversiteit zijn er naar schatting bijna 9 miljoen soorten op aarde. Om het evenwicht in de verschillende terrestrische ecosystemen te behouden, is de ecologische niche essentieel.
Deze ogenschijnlijk complexe term verwijst naar de plaats die een organisme inneemt in een bepaald ecosysteem, met alle interacties die daarbij horen. Als je alles wilt weten over deze belangrijke biologische parameter, lees dan verder.
Wat is de ecologische niche?
Simpel gezegd, de ecologische niche van een soort is de rol die het speelt in een bepaald ecosysteem. De term beschrijft hoe een soort interageert en overleeft in een habitat, het is dus een hyperdimensionale waarde die alle abiotische - niet-levende - en biotische - levende - factoren van de omgeving van het dier in kwestie omvat.
Vanuit een meer utilitair oogpunt is een niche alles wat een populatie van een bepaalde soort nodig heeft om te overleven. Dit omvat alle hulpbronnen die aanwezig zijn in de omgeving, competitie en predatie met andere levende wezens, de aanpassingen van het bestudeerde organisme en vele andere dingen.
Een wereldkaart met hotspots voor biodiversiteit.
De verspreiding van een soort
Een van de belangrijkste punten om de ecologische niche van een organisme te begrijpen, is het verspreidingspatroon. Het verspreidingsgebied wordt gedefinieerd als de fractie van de geografische ruimte waar een soort aanwezig is en interageert op een niet-efemere manier met het ecosysteem. Er zijn 2 varianten van dit concept:
- Distributie gemaakt: de geografische locaties die een soort momenteel inneemt.
- Potentiële verdeling: het omvat de plaatsen waar een soort zou kunnen worden gevonden vanwege ideale omgevingsparameters, maar om de een of andere reden deze niet heeft bereikt.
Een eiland kan bijvoorbeeld een ideale habitat zijn voor een landzoogdier, maar de soort heeft het gebied nooit bereikt omdat het niet kan zwemmen. Aan de andere kant kan er ook al een gevestigde populatie van een ander dier zijn dat zijn concurrent zou verdrijven zodra het op de grond zou stappen: dit concept correleert volledig met de ecologische niche.
Fundamentele en gerealiseerde ecologische niche
De fundamentele ecologische niche is er een die de omstandigheden vertegenwoordigt waaronder een soort zou kunnen leven, terwijl de uitgevoerde omvat de omstandigheden waarin het zich echt verspreidt. Zoals u kunt zien, zijn deze termen bijna hetzelfde als die in de vorige sectie.
Bij het koloniseren van een omgeving zou een dier zeker verschillende niches kunnen exploiteren op basis van zijn reeds bestaande aanpassingen. Helaas gebeurt dit bijna nooit, aangezien er in bijna alle ecosystemen al gevestigde levende wezens zijn die nog specialer zijn geworden om een specifiek leefgebied te exploiteren.
Als de concurrentie het niet waard is, een levend wezen kan worden verplaatst om andere niches te exploiteren. Met andere woorden, 2 soorten kunnen nooit precies dezelfde niche bezetten, omdat een van hen uiteindelijk zou uitsterven of de strijd om hulpbronnen zou opgeven.
Bovendien vertegenwoordigt de niche niet alleen een specifieke habitat, maar ook de reeks gedragingen van een soort. Deze zullen nooit hetzelfde zijn in 2 of meer verschillende taxa.
Een theoretisch voorbeeld
Laten we een theoretisch voorbeeld nemen, dat het niet gebaseerd hoeft te zijn op de werkelijkheid. Op papier zou een insectenetende dagvleermuis kunnen concurreren met een zangvogelsoort in het ecosysteem om voedsel. Beiden zouden op een niet-specifieke manier op ongewervelde dieren jagen en de boomtoppen bewonen.
Het feit dat deze 2 soorten dezelfde ruimtelijke niche bezetten is een probleem. Geen van beiden wint, omdat ze allebei meer middelen en energie moeten gebruiken om efficiënter te zijn en zelfs leden van de andere soort moeten proberen weg te jagen. Concurrentie kan direct of indirect zijn, maar in beide gevallen zijn de effecten ervan meetbaar.
Dus, de meest verwachte is dat de betrokken soorten verschillende evolutionaire paden volgen. Vleermuizen zouden naar de nacht kunnen evolueren: hierdoor zouden ze een ongewoon gehoor kunnen krijgen en in ruil daarvoor zouden ze onderweg het gezichtsvermogen verliezen.
Aan de andere kant zouden vogels een dagelijkse tijdelijke niche kunnen innemen en zo vermijden om met vleermuizen om dezelfde prooi te strijden. Ze zouden de scherpte van andere zintuigen opofferen voor een goed gezichtsvermogen, waardoor ze tijdens zonnige uren insecten in het gras zouden kunnen zien.
Dit is een idyllisch voorbeeld, aangezien het ook mogelijk is dat de ene soort meer aangepast is dan de andere en de kwetsbaren verdrijft.
Zoals je kunt zien, de ecologische niche is een etherisch maar essentieel concept voor ecologie. Dit beschrijft niet alleen de ruimtes die een soort inneemt, maar alle interacties die het heeft met de omgeving. Anderzijds maakt het ook een inschatting mogelijk van de mogelijke risico's waarmee deze instantie in de loop van de tijd te maken zal krijgen.
