Als je de kusten van de Middellandse Zee hebt bezocht, heb je vast wel eens een beet van een zeedier gezien of geleden. Heb je je ooit afgevraagd hoe kwallen gif.webp afgeven? Het fysiologische mechanisme van deze gebeurtenis is merkwaardiger dan je zou denken.
Als je deze regels leest, ben je zeker geïnteresseerd in deze vraag, aangezien kwallen grote onbekenden zijn, ondanks hun nabijheid tot mensen. Mis het volgende niet.
Kwallen toxines
Kwallen zijn al meer dan 600 miljoen jaar op aarde, deels omdat ze niet veel aanpassing nodig hadden. Door hun primitieve zenuwstelsel en anatomische eenvoud kunnen ze bijna passief bestaan: ze laten zich meeslepen door stromingen en hun voedsel valt meestal bij toeval in hun tentakels.
De complexiteit van deze wezens ligt echter in hun verdedigings- en jachtmethode: vergif.webp. Hoewel het moeilijk is om het gif.webp uit een kwal te halen, is het in de loop der jaren mogelijk geweest om bepaalde veelvoorkomende gif.webpstoffen te identificeren die door deze ongewervelde dieren worden geproduceerd. Sommigen van hen zijn de volgende:
- Hypnocine: Dit neurotoxine veroorzaakt slaperigheid, spierverlamming en ademstilstand. Bovendien heeft het verdovende eigenschappen.
- Thalassina: dit toxine is een van de meest voorkomende die kan worden gevonden. Het produceert de bekende urticaria, maar in hogere doses veroorzaakt het spierverlamming en zelfs de dood.
- congestine:het tast het spijsverteringsstelsel aan en veroorzaakt frequent braken, diarree en hevige buikpijn, en zelfs ademhalingsproblemen en een daling van de bloeddruk.
Nu je weet welke stoffen je kunnen inenten, is het tijd om uit te zoeken hoe kwallen gif.webp afgeven. Zoals alle dieren, hoe eenvoudig ze ook lijken, ze hebben altijd een mechanisme waarvan de specialisatie geweldig is om te bestuderen.
Hoe geven kwallen gif.webp af?
Hoe overleeft zo'n eenvoudig en primitief dier in zeeën die bevolkt worden door roofdieren? De sleutel tot zijn evolutionaire succes ligt in zijn verdedigingsmechanisme en tegelijkertijd de jacht: exocytose - de bevrijding van cellen naar buiten - is het belangrijkste wapen en de belangrijkste val van de kwal.
Neteldieren, de familie waartoe anemonen, koralen en kwallen behoren, Ze hebben een soort sensorische cel genaamd cnidocyten. Om je een idee te geven, deze cellen zijn als kleine blaaspijpen: ze hebben verschillende cytoplasmatische organellen, meeldraden genaamd, met een gif.webpcapsule bevestigd aan een gloeidraad, die wordt afgevuurd bij contact met het oppervlak van de kwal.
Op deze manier, wanneer een prooi of een roofdier het oppervlak of de tentakels van de kwal borstelt, schieten de cnidocyten zichzelf en graven zichzelf microscopisch in de huid van hun prooi om het gif.webp in de bloedbaan te inoculeren. Zodra de cnids zijn afgevoerd, wordt de cel opnieuw geabsorbeerd en vervangen door een andere cnidocyt.
De cnidocyt heeft slechts 3 milliseconden nodig om het gif.webp te ontladen bij contact met het ectoderm - het buitenste deel - van de kwal. Het is een van de snelste exocytoseprocessen die tot nu toe bekend zijn.
Sommige kwallen kunnen tot 10 verschillende soorten gif.webpstoffen bevatten. Het potentieel om het lichaam te beschadigen, hangt echter niet alleen af van de potentie van het toxine, maar ook van de hoeveelheid geïnoculeerd gif.webp in verhouding tot de grootte van het lichaam.
Wat te doen bij een kwallenuitslag?
Sommige mediterrane kwallen, zoals Pelagia noctiluca, Rhizostoma pulmo ofCarybdea marsupialis, zijn geclassificeerd als soorten met een gemiddelde tot hoge toxiciteit. Over het algemeen geldt dat als u bij het naderen van de kust zwemmen in de zee vermijdt, er geen reden is om een probleem te zijn, maar soms wrijft een eenzame per ongeluk tegen mensen.
Aangezien de cnidocyt door de huid gaat, is het eerste dat u moet weten dat het netelachtige deel niet mag worden bekrast: op deze manier is het alleen mogelijk dat de meeldraden die aan de huid zijn blijven zitten ook in de bloedbaan terechtkomen. Het belangrijkste is om het gebied schoon te maken met veel zeewater en ga naar de hulppost.
Zand in het gebied wrijven of op een andere manier schrapen mag ook niet, omdat dit hetzelfde resultaat oplevert.
Sommige huismiddeltjes bevelen urine aan om zwelling te verlichten, maar het is veel beter om azijn te gebruiken. In ieder geval, en vooral voor mensen die mogelijk allergisch zijn voor kwallengif.webpstoffen, is het het beste om een arts te raadplegen. Deze ongewervelde dieren zijn fascinerend, maar beter als we ze van een afstand bewonderen.