De dierenwereld is heel divers. De soorten die we op een continent aantreffen, kunnen kosmopolitisch of endemisch zijn, maar elke regio wordt vertegenwoordigd door een unieke fauna en flora in de wereld. De weduwnaar is een dier dat een voorbeeld is van deze biologische diversiteit, omdat het weinig te maken heeft met andere Europese roofvogels.
Als we het hebben over roofvogels, is het eerste dat in ons opkomt een dodelijk dier, groot van formaat en met een enorme snavel. Zoals je in de volgende regels zult zien, dagen sommige vogels, zoals de lege arend, het vooropgezette idee uit dat we van deze groep hebben.
Waar wordt de weduwe adelaar gevonden?
De weduwe adelaarSpizaetus melanoleucus) Het is een dagelijkse roofvogel, aanwezig in een groot deel van het Amerikaanse continent. Er zijn waarnemingen geregistreerd van het schiereiland Yucatán -in het zuiden van Mexico- tot het noorden van Argentinië.
Momenteel wordt deze soort niet vermeld als bedreigd of bedreigd. Maar zoals bij veel andere dieren, een afname van hun populatie is waargenomen, door het verlies van habitats en slecht beheer van ecosystemen door mensen.
Kenmerken
De weduwnaar is bekend onder vele namen, afhankelijk van het gebied: onder andere weduwe, witte, zwarte en witte kiekendief en gemaskerde adelaar. In de groep adelaars vinden we veel verschillen in gewicht en grootte: er zijn er die zo groot zijn als de harpij, terwijl andere heel klein zijn, zoals Spizaetus melanoleucus.
Deze soort is een vogel die niet meer dan 1 kilogram weegt. Het meet tussen de 50 en 60 centimeter lang, met een spanwijdte van maximaal 117 centimeter. De vrouwtjes zijn meestal iets groter dan de mannetjes.
Aan de andere kant heeft de weduwe-adelaar een wit verenkleed op de nek en het binnenste gebied, terwijl het bovenste deel van het hoofd, het orbitale gebied, de buitenkant van zijn vleugels en rug zwart zijn. In tegenstelling tot andere vogels, varieert het verenkleed van het dier niet veel in kleur gedurende zijn hele leven.
Zoals alle roofvogels hebben deze adelaars een haaksnavel die stevig aan de schedel is bevestigd, waardoor ze de kracht hebben om het vlees van hun prooi te scheuren. Zijn grijze staart -die 4 zwarte banden heeft- is samen met de vleugels verantwoordelijk voor het richting geven tijdens de vlucht.
De neergehaalde adelaar is een uitstekende jagerdankzij zijn krachtige klauwen en scherpe nagels, die ervoor zorgen dat zijn prooi niet kan ontsnappen. Zonder twijfel gaat deze soort over de schrik van de lucht voor veel kleine dieren.
Waar woont de weduwe-adelaar?
Gezien de biodiversiteit van klimaten en ecosystemen die in heel Midden- en Zuid-Amerika bestaan, heeft de weduwe arend zich moeten aanpassen. Desalniettemin, het heeft een voorliefde voor vochtige bossen en een tropisch klimaat in laagland.
Het grootste aantal waarnemingen dat is geregistreerd, heeft plaatsgevonden in de boomtoppen bij rivieren en open gebieden, waar wordt waargenomen dat deze dieren gemakkelijker kunnen vliegen.
Dit zijn vogels die graag heel hoog vliegen, dus hun zicht is zo krachtig dat ze een uitstekend bereik hebben op lange afstanden. Ze vliegen over de grond op een hoogte die 1700 meter boven de grond kan reiken op zoek naar hun prooi.
Hoe ziet het leven van een weduwe-adelaar eruit?
Eenzaamheid is voor hen geen probleem, integendeel. Weduwe-arenden brengen het grootste deel van hun tijd op deze manier door, daarom is er weinig informatie over de verkering en het seksuele gedrag dat ze vertonen.
Wat hun nesten betreft, er is waargenomen dat ze grote constructies bouwen met stokken, takken en schors in de toppen van de hoogste bomen, waar ze elke 2 tot 3 jaar 1 tot 2 eieren per legsel leggen. De incubatie duurt ongeveer 45 dagen. Verder zijn de kuikens voor - in ieder geval - het eerste jaar afhankelijk van ouderlijke zorg.
Het dagelijkse menu voor dit vraatzuchtige gevleugelde roofdier kan behoorlijk uitgebreid zijn. Het dieet van de weduwearend omvat kleine zoogdieren en reptielen, die hij tijdens de vlucht detecteert, vervolgens naar beneden duikt en ze vangt.
In ieder geval, de favoriete prooi in hun dieet zijn andere vogels, zoals toekans, kwartels, patrijzen en aalscholvers. Deze roofdieren jagen de kleinere vogels in de lucht, totdat ze erin slagen ze tussen de bomen in een hinderlaag te lokken. Zonder twijfel staan we voor wonderbaarlijke jagers.
Nu je iets meer weet over deze kleine maar krachtige vogel, heb je zeker je blik geopend voor het immense aantal adelaars dat er bestaat. Als je de kans hebt om jezelf in deze regio's van Amerika te vinden, vergeet dan niet naar de lucht te kijken en de boomtoppen te observeren: als je geluk hebt, kun je misschien een weduwnaar in het echt zien.
