Mealybugs behoren tot de superfamilie van coccoïden, ook wel schaalinsecten genoemd. Het is een groep verwoestende maar nuttige insecten, zoals we in de volgende regels uitleggen.
In het algemeen zijn deze ongewervelde dieren zeer schadelijke plagen voor planten. Ze worden echter ook door de mens gebruikt om kleurstoffen te produceren die in verschillende aspecten van het dagelijks leven worden gebruikt.
Overzicht van deze verwoestende maar nuttige insecten
Coccoïden zijn zeer kleine geleedpotigen, behorend tot de orde Hemiptera, zoals bladluizen of krekels. Er zijn ongeveer 8000 soorten en de meeste het zijn parasieten van groenten, omdat ze zich voeden met hun sap. Er zijn ook soorten die zich voeden met schimmels die op het oppervlak van planten aanwezig zijn.
Het is niet zo eenvoudig om wolluizen op planten te herkennen, omdat ze schubben vormen die vaak onzichtbaar zijn voor het blote oog. Wanneer ze echter in astronomische hoeveelheden worden gepresenteerd, bedekken ze de bladeren en stengel van groenten volledig. Op dit punt is het gemakkelijk om een plaag te detecteren.
Wat is parasitisme precies?
Deze insecten voeden zich het sap direct uit de bloedsomloop van de plant zuigen met zijn scherpe stam. Om tijdens dit deel van de cyclus te worden beschermd, scheiden ze een wasachtige laag af.
Hoe zien ze eruit als ze niet eten?
Mealybugs verschillen nogal in uiterlijk. Er zijn zeer kleine soorten die niet groter zijn dan 2 millimeter -gekenmerkt door die wasachtige dekens-, terwijl andere soorten tot 5 millimeter reiken, bedekt met honingzoete en glanzende was.
Deze schelpen die ze ontwikkelen, geven de coccoïden een meer weekdierachtig uiterlijk dan een insect.. Deze geharde structuur is zeer gevarieerd van vorm, zoals rond, ovaal, langwerpig of stervormig.
Ontwikkeling en vermenigvuldiging van deze verwoestende maar nuttige insecten
Nimfen vertonen opmerkelijke activiteit, tenminste totdat ze het eerste exoskelet vervellen. In hun eerste levensfase hebben ze zelfs poten en voelsprieten, hoewel deze na de eerste vervelling verdwijnen of merkbaar verminderen. Sindsdien, het insect verliest mobiliteit en begint zijn wasachtige omhulsel af te scheiden.
De vrouwtjes blijven op dezelfde plaats, ook nadat ze het volwassen stadium hebben bereikt. Volledig gedegenereerd, missen ze poten en ogen en blijven ze gehecht aan de plant waarmee ze zich voeden.
Ondertussen hebben de meeste mannetjes een paar vleugels die lijken op die van de bladluis, omdat het achterste paar is gereduceerd tot een eenvoudig uitsteeksel. Mannen hebben echter geen orale organen: hiervoor kunnen niet eten en sterven langzaam na de paring.
Verwoestende maar nuttige insecten: soorten die het meest worden gevreesd en toch worden uitgebuit
Vervolgens zullen we u vertellen waarom deze insecten nuttig zijn. Hoewel het misschien niet zo lijkt, gaat zijn maatschappelijk werk in de menselijke omgeving veel verder dan het vernietigen van gewassen.
Gebruikt in de textiel- en cosmetica-industrie
De paarse wolluis (Dactylopius coccus) parasiteert een soort cactus genaamd Opuntia. Het is ook bekend onder de naam karmijn cochenille, rode cochenille of het wiel des doods. Enkele van de meest schadelijke populaties van de soort leven in Zuid-Amerika, Zuid-Afrika en de westelijke Middellandse Zee.
De biologische sappen van dit insect worden al sinds de oudheid als textielverf gebruikt en tegenwoordig ook om sommige cosmetica te kleuren.
Nuttig in kostuumjuwelen
Mealybugs leven op plantenwortels - in plaats van op stengels of bladeren. Vrouwtjes scheiden een bolvormig, wasachtig schild af dat bij bepaalde soorten een metaalachtig uiterlijk heeft. Deze glanzende covers ze worden in sommige landen veel gebruikt als kralen om kettingen te maken.
Verwoestende maar nuttige insecten voor de vervaardiging van meerdere producten
Sinds de 16e eeuw, de harsachtige afscheiding van de Laccidera lacca bij de vervaardiging van lakken, vernissen, email, zegels, knopen, schijven en vele andere artikelen voor dagelijks gebruik. Gezien het feit dat om 0,5 kg lak te produceren tot 150.000 wolluizen nodig zijn, kan dit ons een idee geven van hoe overvloedig ze zijn.
Nuttig, zelfs in de voedingsindustrie
Karmijnzuur is een complexe chemische stof die wordt gewonnen uit cochenille. Het staat in voedingsmiddelen bekend als kleurstof E-120 en wordt gebruikt om eten of drinken een rode kleur te geven. Het wordt steeds vaker vervangen door goedkopere synthetische kleurstoffen.
Voorbij het gedoe
Veel van de insecten die het meest problematisch zijn vanwege hun toestand als ongedierte, kunnen door de mens worden gebruikt om tal van functies uit te voeren. Bovendien kunnen deze alternatieve toepassingen in zekere zin een oplossing zijn voor de overvloed ervan.
In het geval van wolluizen worden ze steeds minder in voedsel gebruikt, niet alleen vanwege hun prijs, maar ook vanwege milieu- en gezondheidskwesties. In feite is het gebruik van deze kleurstof gerelateerd met de productie van ongezond voedsel zoals snoep, koekjes en verschillende snuisterijen.
