Schildpadden of chelonianen (Testudines) zijn een orde van reptielen die worden gekenmerkt door een schaal die de vitale organen van hun lichaam beschermt. Ondanks hun morfologie die klaar is voor verdediging, kunnen schildpadden aan meerdere ziekten lijden, van infecties tot verstopping van eieren in het geboortekanaal (dystocie).
Tot op heden zijn er ongeveer 360 soorten schildpadden in de wereld geregistreerd, maar ze zijn niet allemaal geschikt voor het leven in een huiselijke omgeving. De meest voorkomende in huizen en reservaten zijn de roodwangschildpadden (Trachemys scripta elegans), schildpadden (geslachtTestudo) en alligatorschildpadden (Serpentine Chelydra). Ze bereiken allemaal opmerkelijke afmetingen.
Wat zijn de meest voorkomende ziekten bij schildpadden?
In veel gevallen is het moeilijk om een ziekte bij een schildpad op te sporen, omdat de schaal het zicht van de bewaker aanzienlijk beperkt bij het evalueren van de organen van het dier. In ieder geval zijn er enkele klinische tekenen op het niveau van het schild zelf en de kop die het bestaan van een pathologie kunnen verduidelijken. Vervolgens laten we u de meest voorkomende ziekten bij schildpadden zien.
1. Hypovitaminose A
Het komt veel voor bij allesetende waterschildpadden, zoals de roodwangschildpad (Trachemys scripta elegans). Over het algemeen komt het voor bij die chelonians die een dieet volgen dat uitsluitend op vleesproducten is gebaseerd of die, bij gebrek daaraan, kant-en-klaar voedsel van slechte kwaliteit eten.
Een gebrek aan vitamine A resulteert in loopneus, rode en gezwollen ogen, huidinfecties en wijdverbreid gewichtsverlies. Deze vitamine is essentieel voor het functioneren van weefsels en huid, dus de meeste symptomen zijn in eerste instantie epidermaal. Ook de luchtwegen van het dier worden aangetast.
De sleutel tot het vermijden van deze aandoening is om de schildpad een dieet te geven dat rijk en gevarieerd is aan groenten. In elk geval, als de aandoening ernstig is, is het noodzakelijk om naar de dierenarts te gaan om het dier intraveneuze injecties met vitamine A te geven. Anders is de kans op overlijden in ernstige gevallen zeer hoog.
Terrestrische schildpadden hebben hier geen last van, omdat ze regelmatig groenten en fruit eten die rijk zijn aan vitamine A.
2. Abcessen
Reptielenabcessen zijn heel anders dan die bij mensen. In tegenstelling tot zoogdieren is de pus bij deze dieren hard en moeilijk af te voeren, dus veterinaire aandacht is altijd vereist na het verschijnen van een abces bij schildpadden. Hij zal verantwoordelijk zijn voor het desinfecteren van het gebied en het voorschrijven van de benodigde medicijnen.
Deze aandoening is meestal gekoppeld aan een gebrek aan vitamine A, omdat het wordt veroorzaakt door een secundaire bacteriële infectie als gevolg van de kwetsbaarheid van de huid. Het lichaam probeert de bacteriën te isoleren en vormt daarom een klont waar ze op een gelokaliseerde manier door het immuunsysteem worden geëlimineerd.
Abcessen lijken op tumoren, maar hebben er niets mee te maken. Een tumor is een groep cellen, terwijl een abces pus is.
3. Infecties in de schaal
Hypocalciëmie is een ernstig probleem bij vele, vele reptielen.Dit leidt tot een pathologie die bekend staat als Metabolic Bone Disease (OMD), waarbij het bot en het spierstelsel van het dier op de lange termijn worden aangetast door de afwezigheid van calcium. Bij schildpadden is deze klinische gebeurtenis gemakkelijk waarneembaar, omdat de schaal er zacht uitziet.
Een zwakke en slecht gevormde schaal zal aan het oppervlak voortdurend geïnfecteerd raken, omdat micro-organismen misbruik maken van trauma, breuken en beten om de schaal van het reptiel binnen te dringen en zich eronder te vermenigvuldigen. Deze ziekten bij schildpadden kunnen zeer ernstig zijn en moeten zo snel mogelijk worden behandeld met antibiotica en vitaminesupplementen.
4. Uitdroging en ondervoeding
Deze gebeurtenissen komen veel vaker voor bij landschildpadden dan bij waterschildpadden. Ingetrokken ogen vertonen uitdroging, terwijl de uitscheiding van vloeibare of pasteuze ontlasting aangeeft dat het dier lijdt aan ondervoeding of darminfecties.
Houd er rekening mee dat schildpadden praktisch elke dag eten. Daarnaast moet elke installatie voor een schildpad een schone drinkfontein hebben die dagelijks wordt gecontroleerd en vervangen. Deze dieren zijn langlevend en winterhard, maar hebben een gevarieerde en continue voedselbron nodig.
5. Darmparasieten
Gastro-intestinale luchtweginfecties bij schildpadden komen vrij vaak voor, vooral door nematodenparasieten. De duidelijkste klinische symptomen van deze ziekten zijn gewichtsverlies, diarree en algemene malaise. Als u een van deze symptomen heeft, ga dan naar de dierenarts: infecties kunnen effectief worden behandeld met ontwormingsmiddelen.
Dit zijn enkele van de meest voorkomende ziekten bij schildpadden, maar niet de enige. Het aanbieden van een gevarieerde voeding die rijk is aan vitamines zal de meeste van de genoemde pathologieën vermijden, maar deze kunnen ook om andere redenen optreden. Voor elke verdenking of twijfel, ga met het dier naar de dierenarts voordat het te laat is.
