Wat is de geschiedenis van de Perzische kat?

Inhoudsopgave:

Anonim

De Perzische kat is een onmiskenbaar ras onder huiskatten, vanwege zijn overvloedige vacht en brede, afgeplatte gezicht. Het is niet precies bekend wanneer deze kattenvariant voor het eerst verscheen, maar de gegevens zijn erg oud.

De kruisingen met Angora-katten hadden veel te maken met het ontstaan van het ras zoals we dat nu kennen, aangezien Perzische katten hun lange, steile haar met hen delen. De oorsprong ligt in het oude Perzië, vandaar de naam, die later in Europa en Amerika zal worden geïntroduceerd. Deze katten zijn tegenwoordig over de hele wereld beroemd.

Kenmerken van Perzische katten

Perzische katten zijn meestal middelgroot of groot van formaat en ze wegen tussen de 3 en 5 kilogram, maar kunnen grotere maten bereiken. Met de grote hoeveelheid haar die ze presenteren, lijken ze zelfs groter dan ze zijn. Het meest kenmerkende van deze katten is hun kortschedelig hoofd, rond en breed, met een groot voorhoofd en prominente jukbeenderen.

Hun ogen zijn ook groot, rond en van elkaar gescheiden, met een schitterende kleur - blauw, groen, hazelnoot of met heterochromie. Op dezelfde hoogte bevindt zich zijn kleine, platte neus. De oren zijn klein en rond, bedekt met haar.

Het haar van de Perzische kat is lang en zijdeachtig en kan verschillende kleuren en patronen vertonen, zoals tweekleurig, driekleurig en tabby -met donkere tinten aan de uiteinden- of een enkele effen kleur hebben: wit, rood, zwart, zilver, goud , bruin en vele andere tinten.

Perzische katten zijn volgzame en rustige dieren, omdat ze de neiging hebben om aanhankelijk te zijn met het gezin en goed samen te leven met andere huisdieren. Door zijn dichte en lange vacht, deze katten hebben dagelijks een borstelbeurt nodig en af en toe een bezoek aan de kattentrimmer om de vorm van het haar het hele jaar door te behouden.

Wanneer en waar is het ras ontstaan?

Hoewel het niet zeker is, wordt aangenomen dat Perzische katten dateren uit het begin van de zeventiende eeuw en kwamen oorspronkelijk uit het gebied van Perzië -wat nu overeenkomt met Iran-. Later werden ze op het Europese vasteland geïntroduceerd in plaatsen als Italië en Frankrijk, waar ze enorm populair werden.

Exemplaren arriveerden in Engeland in de 19e eeuw, die herhaaldelijk met Angora-katten kruiste, met als doel een langere en zijdezachte vacht te krijgen. Perzische katten waren zeer gewild, vooral nadat ze populair werden bij de koninklijke familie.

Koningin Victoria bezat veel huisdieren en onder hen was een zwart-witte Perzische kat genaamd Witte heide, die hem tot op hoge leeftijd vergezelde. In hetzelfde land werd de eerste tentoonstelling van raskatten georganiseerd, in de Kristallen paleis uit Londen, waar het Perzische ras samen met anderen werd gepresenteerd, zoals de Siamese kat.

Deze tentoonstellingen waren bedoeld om de verschillende fokprogramma's aan te moedigen, om de kattenrassen in stand te houden en hun kenmerken te accentueren. Vanuit deze evenementen zijn de verschillende kattenclubs ontstaan, waarvan er momenteel meer dan 150 zijn geregistreerd.

Na zijn succes in Europa werd het ras geëxporteerd naar de Verenigde Staten, waar ze bleven zoeken naar een platter gezicht en een kleine neus bij deze katachtige. Soms heeft deze agressieve genetische selectie ernstige gezondheidsproblemen bij het dier veroorzaakt.

Variaties van de Perzische kat

Het ras zoals we dat nu kennen, het is het resultaat van sterk selectief fokken in de afgelopen decennia. Er zijn veel verschillende variaties van het ras en enkele van de meest voorkomende zijn de volgende:

  • Zwart Perzisch, met oranje ogen.
  • Witte Perzische, met blauwe, oranje of ongelijksoortige ogen.
  • Perzische blauwe kat.
  • Rode Perzische.
  • Crème Perzisch.
  • Gerookte Perzische kat, met een licht zilveren kleur bij de wortel -en in het midden van het haar- en donkerder bij de punten. Deze variatie heeft verschillende tinten en bereiken en lijkt erg op de chinchillakleur.
  • Chinchilla Perzisch.
  • Gemarmerd Perzisch, die zilver, rood of bruin kan zijn.
  • Perzische schildpadkat, in de kleuren zwart, rood, crème, wit, bicolor, blauw en/of wit.
  • Perzisch kleurpunt, met kleur aan de uiteinden.

Dit kattenras is een van de meest gewaardeerde die er zijn. Het bewijs hiervan is dat 75% van de katten in stamboom geregistreerd zijn Perzisch. In ieder geval heeft de genetische selectie die deze katachtigen zo mooi maakt ook zijn tol geëist van hun gezondheid. Tot 50% van de Perzische katten heeft nierziekten die verband houden met hun genetica.