Iedereen kent wel een aantal knaagdieren. De meeste mensen zijn een muis tegengekomen die in paniek wegrent wanneer ze de kelderverlichting aandoen of, als dat niet lukt, een rat in de metro heeft gezien en in containers rommelt.
Ondanks zijn slechte reputatie zijn knaagdieren niet alleen beperkt tot deze evenementen. Hoewel sommige soorten in steden als ongedierte worden beschouwd - en ziekten kunnen overbrengen of gewassen kunnen beschadigen - vervullen ze een zeer belangrijke ecologische rol in de natuur.
Deze dieren zijn opgenomen in een van de meest diverse en aanpasbare groepen zoogdieren. Sommige knaagdieren kunnen zelfs geweldige huisdieren zijn. Als je meer wilt weten over de diversiteit van deze dieren en wilt weten hoeveel soorten knaagdieren er zijn, lees dan verder.
Een groeiend aantal knaagdiersoorten
De meeste van deze zoogdieren zijn erg klein, onopvallend van kleur en moeilijk te onderscheiden. Bovendien zijn ze ongrijpbaar en discreet in hun gewoonten. Om deze reden zijn nog niet alle soorten knaagdieren ontdekt en worden er meestal nieuwe gevonden.
Vandaag de dag, er zijn meer dan 2500 soorten knaagdieren bekend, hoewel dit aantal voortdurend toeneemt. Dit maakt knaagdieren verreweg de grootste groep zoogdieren, die ongeveer 40% uitmaken van alle beschreven zoogdiersoorten.
Vleermuizen zijn de op één na grootste groep, maar ze hebben slechts ongeveer 1.300 soorten, minder dan de helft van het taxon dat we je hier laten zien.
Alle knaagdieren zijn gegroepeerd in de volgorde Rodentia. Binnen dit taxon zijn er in totaal 36 families, die knaagdiersoorten classificeren op basis van hun evolutionaire relaties. De grootste familie is Muridae, met in totaal 834 soorten. Het bevat ratten, muizen en dergelijke.
Vervolgens is er de familie Cricetidae, met 792 soorten, waaronder hamsters en woelmuizen. Achter deze groepering staat de familie Sciuridae, met 298 soorten zoals marmotten, eekhoorns en prairiehonden.
De rest van de gezinnen is veel kleiner, maar ze omvatten ook andere zeer relevante knaagdieren, zoals bevers, kangoeroe-ratten, slaapmuizen of molratten, en vele andere. Zoals zeker langs deze lijnen is gezien, is de verscheidenheid aan knaagdieren oneindig.
Knaagdierkenmerken
Omdat het zo'n grote, diverse en talrijke groep is - die bijna elke hoek van de planeet heeft gekoloniseerd en zulke verschillende strategieën heeft ontwikkeld - zijn er veel verschillen tussen knaagdiersoorten. Er kunnen echter enkele gemeenschappelijke kenmerken worden gevonden die dienen om ze te onderscheiden van andere dieren. We presenteren u enkele voorbeelden.
Structuur van de kaak
Het meest representatieve kenmerk van knaagdieren is dat: een enkel paar grote snijtanden in elke kaak hebben, die ze gebruiken om op voedsel te knagen. De snijtanden slijten als ze worden gebruikt, maar ze blijven groeien en regenereren gedurende het hele leven van het dier.
Daarnaast heeft dit tandapparaat een systeem om altijd scherp te blijven. Achter de snijtanden hebben deze dieren een zeer grote spleet zonder tanden - het diasteem - en een klein aantal kiezen verschijnen aan het einde van de kaken.
levensstijl
Knaagdieren zijn bijna overal ter wereld aanwezig, met uitzondering van Nieuw-Zeeland, Antarctica en enkele eilanden, zijn daar op eigen kracht of dankzij menselijk handelen terechtgekomen. Om deze reden hebben ze zich aangepast aan zeer verschillende omgevingen en hebben ze radicaal verschillende manieren van leven ontwikkeld.
Terwijl veel soorten knaagdieren op de grond leven en fossorisch zijn - in staat om te graven en galerijen te vormen - zijn vele andere voornamelijk boombewonend, zoals eekhoorns. Daarnaast zijn er ook nogal wat semi-aquatische soorten, waaronder bevers, waterratten en de beverrat.
Het dieet van de overgrote meerderheid van de soorten bestaat uit plantaardig materiaal, of het nu zaden, bladeren, vruchten of hout zijn, hoewel er ook omnivoor of insectenetende knaagdieren zijn. Ze spelen allemaal een zeer belangrijke rol in ecosystemen, omdat ze als voedsel dienen voor veel andere dieren.
Sommige knaagdieren zijn solitair en vele anderen zijn sociaal. Bovendien, hoewel de meeste klein zijn, kunnen knaagdieren zoals de capibara, de bever en het stekelvarken behoorlijk groot worden.
Niet-knaagdiersoorten
Vanwege de grote verschillen tussen de knaagdiergroepen en hoe talrijk ze zijn, Het is gebruikelijk om ten onrechte te denken dat sommige dieren knaagdieren zijn, wanneer ze daadwerkelijk in een ander taxon zijn opgenomen. Enkele van de meest voorkomende voorbeelden zijn:
- Konijnen, hazen en pika's: Deze zoogdieren hebben ook grote snijtanden, grote oren, knagen aan voedsel en graven galerijen in de grond. Het zijn echter geen knaagdieren, maar behoren eerder tot de orde van lagomorfen. In tegenstelling tot knaagdieren hebben ze 2 paar snijtanden in de bovenkaak, het ene paar voor het andere.
- egels: zijn langwerpige snuit en aardse gewoonten kunnen verwarring veroorzaken. Terwijl stekelvarkens knaagdieren zijn, vallen egels niet in deze groep.
- Mollen en spitsmuizen: ze hebben lange snuiten en graven holen. Ook spitsmuizen zijn uitzonderlijk vergelijkbaar met muizen, maar dit is te wijten aan evolutionaire convergentie. Samen met egels, mollen en spitsmuizen vormen de bestelling Eulipotyphla.
- vleermuizen: Ondanks dat ze vaak bekend staan als gevleugelde ratten, zijn vleermuizen geen knaagdieren maar chiropterans, de op een na grootste groep zoogdieren. Ze hebben niet de snijtanden van knaagdieren, maar eerder scherpe tanden die lijken op die van andere roofzuchtige zoogdieren.
Zoals is gezien, Er zijn enorm veel soorten knaagdieren en deze doet niets anders dan groeien. Het ontdekken van nieuwe soorten is een zeer belangrijke stap voor hun behoud, aangezien wat niet bekend is, niet kan worden behouden.