Inteeltdepressie is de term die wordt gebruikt om de laagste reproductiesnelheid in een populatie te definiëren als gevolg van het koppelen van nauw verwante individuen. Deze selectie is gebruikelijk bij rashonden.
Een sterke inteelt vermindert de grootte van de nesten van de honden, een feit dat is aangetoond bij honden van het ras Golden retriever. Het reproductieve succes van een hond wordt bedreigd door inteelt, dus het kennen van dit fenomeen is noodzakelijk om de rassen beter te behouden. Om dit te doen, moeten fokkers diversiteit in hun afstamming zoeken.
Het belang van diversiteit binnen een ras
Inteelt heeft veel gevolgen in de afstamming van een diersoort; de prevalentie van erfelijke aandoeningen, veranderingen in reproductiesnelheid, morfologische kenmerken of de duurzaamheid van zeldzame ziekten zijn er enkele van.
Aangezien de meeste rashonden afstammen van gemeenschappelijke voorouders, wordt verwacht dat de verwantschapsgraad al behoorlijk hoog zal zijn. Om deze reden maakt genetische selectie deze situatie alleen maar erger, wat in de natuur niet zou gebeuren.
Als we hieraan de kruisingen tussen verwante individuen toevoegen om honden met gewenste eigenschappen voor de verkoop te krijgen -zoals een kortere snuit, een groter aantal rimpels en andere-, resulteert selectief fokken in een vrij hoge inteeltcoëfficiënt.
Het punt is dat, door karakters te selecteren, naast het krijgen van een hond met felbegeerde fysieke kenmerken, andere problemen binnensluipen.
Inteeltdepressie: hoe groter de verwantschap, hoe minder puppy's
De mate van verwantschap is van invloed op het aantal pups dat de teef baart. Uit het laatste onderzoek van de Morris Animal Foundation bleek dat gemiddeld een vrouw van Golden retriever die 10% meer ingeteeld is dan een ander, zal per nest één puppy minder geven.
Selectie in hondenrassen
De verschillende hondenrassen zijn geselecteerd op basis van zeer uiteenlopende kenmerken -gedrag, temperament, vachtkleur, lengte en type haar, grootte en morfologische kenmerken- om de hondenrassen te bereiken die we vandaag kennen.
Deze selectie, met uitzondering van het werk dat wordt verricht om werkhonden of blindengeleidehonden te kiezen, is uitgevoerd door fokkers van over de hele wereld. Dit is van oudsher gedaan zonder een gedefinieerde selectieorganisatie of -structuur, eerder gebaseerd op individuele informatie, naar het uiterlijk en/of gedrag van elke hond.
Als een algemene regel, de fenotypische waarde weegt zwaarder dan het genotype van dat dier. De informatie die door de ouders wordt verstrekt - de stamboom of stamboom van het dier - kan echter een belangrijke factor zijn bij het selecteren van individuen voor de kruising. In veel gevallen kan dit in gedachten houden problemen voor toekomstige huisdierverzorgers voorkomen.
Het nieuwe doel in de hondenfokkerij
Vanwege het aantal ziekten dat momenteel bekend is bij rassen, stellen organisaties zoals de Fédération Cynologique Internationale als algemene doelstelling het selectief fokken van "het verkrijgen van functioneel gezonde honden, die een lang en gelukkig leven kunnen leiden, die een voordeel en een plezier voor het dier zelf, de bewaker en de samenleving »
Op deze manier wordt de selectie van de soort met het doel van nut of schoonheid terzijde geschoven en wordt ernaar gestreefd dat de dieren zich aanpassen aan het gezelschap van de mens. In het pad, het is noodzakelijk om hun welzijn en kwaliteit van leven te verhogen en de frequentie van het optreden van ziekten te verminderen geassocieerd met rassen.
Welke maatregelen zijn er om dit te bereiken?
Het doel van het verminderen van inteelt bij honden lijkt misschien vrij moeilijk te bereiken, maar experts hebben een reeks aanbevelingen opgesteld om dit te bereiken. Onder hen hebben we het volgende:
- Huur onafhankelijke adviseurs in om het fokken van hondenverenigingen te adviseren.
- Voer een evaluatie uit van de normen van alle hondenrassen vanuit het oogpunt van dierenwelzijn en gezondheid.
- Bevorderen van de totstandkoming van een echt register van epidemiologische informatie.
- Leg beperkingen op aan het paren tussen naaste verwanten, zoals het aantal niet-geregistreerde nakomelingen van een fokker.
- Maak een inschatting van de gezondheidstoestand, die genetische verdienste en DNA-tests omvat voor dieren die als fokkers worden gebruikt.
- Ontwikkel regelgeving voor het fokken van honden.
- Creëer accreditatieprogramma's voor fokkers.
- Bevorder bewustmakingsprogramma's voor fokkers en kopers.
- Ontwikkel gedetailleerde fok- en fokstrategieën voor elk ras.
Inteeltdepressie verwijst naar een lagere voortplantingssnelheid bij honden, maar inteelt heeft andere ernstige gevolgen, zoals het voortbestaan van erfelijke ziekten door de generaties heen. Het is de taak van fokkers, onderzoekers en docenten om de huidige situatie van sommige hondenrassen te keren.
