Hepatische encefalopathie bij honden is een stofwisselingsziekte die het centrale zenuwstelsel (CZS) van de hond aantast. Het is geen geïsoleerde klinische entiteit, omdat het optreedt als een secundair effect dat wordt afgeleid van een leverziekte - iets dat bekend staat als leverziekte. De belangrijkste trigger is een ophoping van ammoniak in het bloed.
De lever is een van de belangrijkste organen van levende wezens, omdat het ons in staat stelt afvalstoffen uit de celstofwisseling te zuiveren. Wanneer dit niet lukt, hopen toxines zich op in het lichaam, waardoor pathologische aandoeningen van verschillende ernst ontstaan. Leer alles over hepatische encefalopathie bij honden.
Oorzaken van hepatische encefalopathie bij honden
De etiologische mechanismen van de ziekte zijn nog niet volledig ontcijferd, maar het is duidelijk dat leverfalen de primaire oorzaak is. Als de lever het bloed niet goed kan reinigen, hopen ammoniak en andere afvalstoffen zich op in het lichaam en moeten ze met de urine worden uitgescheiden.
Bij gezonde honden wordt ammoniak gefilterd door hepatocyten - de belangrijkste cellichamen van de lever - en omgezet in nuttige aminozuren of ureum, dat dankzij de werking van de nieren deel zal uitmaken van de urine. Helaas, als deze gif.webptige verbinding zich ophoopt, reist het naar de hersenen en maakt het gevoelig voor andere encefalopathie-bevorderende middelen.
Dit complexe proces kan worden onderverdeeld in 3 verschillende fasen. We vertellen het je kort in de volgende lijst:
- Ammoniak en andere afvalproducten worden gevormd door de afbraak van eiwitten tijdens de spijsvertering en andere metabolische processen. Omdat de lever niet goed filtert, hopen deze afvalstoffen zich op in het bloed.
- Er treedt een serum-aminozuur-onbalans op.
- Hersencellen worden beschadigd door hoge concentraties toxische metabolieten in het bloed. Veranderingen treden ook op in neurotransmitters, essentieel voor normale communicatie tussen neuronen.
Deze gebeurtenis omvat meerdere oorzaken, aangezien nierfalen het gevolg kan zijn van een aangeboren ziekte, cirrose -vernietiging van normaal leverweefsel-, plotseling leverfalen als gevolg van chemische vergif.webptiging, infecties, darmbloedingen en vele andere situaties.
Symptomen
Verschillende onderzoeken onderzoeken de symptomen van hepatische encefalopathie bij honden. De progressie van de ziekte kan worden onderverdeeld in deze 4 fasen:
- In de vroege stadia vertoont de hond lichte desoriëntatie, gebrek aan eetlust, algemene onhandigheid en een iets meer prikkelbaar karakter dan normaal.
- Naarmate het beeld slechter wordt, de hond zal zijn kop tegen de muren drukken, U zult moeite hebben met bewegen (ataxie), lethargie en mogelijk zelfs tekenen van blindheid vertonen.
- De derde fase wordt gekenmerkt door gebrek aan coördinatie, verwarring, verdoving, inactiviteit, ernstige speekselproductie, toevallen en incidentele aanvallen op de voogd.
- Ten slotte raakt de hond in coma en sterft hij.
Zoals je kunt zien, bijna alle tekens zijn neurologisch. In fase 2 en 3 kan de begeleider merken dat de hond "niet hetzelfde is als altijd". Hij zal zinloos bewegen, atypisch gedrag vertonen en waarschijnlijk proberen iedereen die in zijn buurt komt onterecht aan te vallen.
Behandeling van hepatische encefalopathie bij honden
De meeste honden met tekenen van hepatische encefalopathie moeten in het ziekenhuis worden opgenomen.Het is noodzakelijk om het actiegebied van de patiënt te beperken, zodat hij zichzelf niet verwondt of de voogd beschadigt, naast hem te behandelen met zuurstoftherapie en vloeistoftherapie, zodat zijn lichaam de relatieve normaliteit terugkrijgt.
Zodra het bloed van de hond is 'ontgif.webpt', moet de arts de onderliggende ziekte aanpakken die de encefalopathie heeft veroorzaakt. Afhankelijk van de veroorzaker - onder andere infectie, aangeboren ziekten of vergif.webptigingen - kunnen maagspoelingen, antibiotica en zelfs operaties nodig zijn.
Een aanpak vanuit huis: veranderingen in het voedingspatroon
Zoals we in vorige regels hebben gezegd, ammoniak wordt in het lichaam geproduceerd wanneer eiwitten worden afgebroken. Daarom is het bij honden met een beschadigde lever het beste om de dagelijkse inname van voedingsmiddelen met een hoog eiwitgehalte te verminderen. Met bepaalde veranderingen in het dieet kan het werk van het aangetaste orgaan een beetje gemakkelijker worden gemaakt.
In ieder geval wordt aanbevolen dat de minimale eiwitinname 2,1 gram eiwit per kilogram hondenmassa per dag is. Het is ook noodzakelijk om met een dierenarts te overleggen welke eiwitbronnen geschikt zijn voor patiënten, aangezien voor hen over het algemeen die uit plantaardig voedsel worden aanbevolen.
Hepatische encefalopathie is op zichzelf geen ziekte, maar een aandoening die is afgeleid van een storing in de lever. Zodra het dier is gestabiliseerd en gediagnosticeerd, is het noodzakelijk om veranderingen in het dieet aan te brengen en de onderliggende oorzaak aan te pakken. Afhankelijk van de aard van de pathologie kan de prognose positief of gereserveerd zijn.