De kangoeroe is een dier dat even wonderbaarlijk als wonderbaarlijk is. Zijn vermogen om te bewegen door te springen in plaats van te rennen, is een van zijn bekendste eigenschappen.. Nu presenteren deze Australische buideldieren nog een reeks kenmerken en curiositeiten die het waard zijn om te bekijken.
De algemene naam 'kangoeroe' wordt in het algemeen gebruikt om naar deze soort te verwijzen. Er zijn echter verschillende ondersoorten die zijn geclassificeerd op basis van eigenschappen zoals grootte, gedrag en geografische locatie, om er maar een paar te noemen. De term kangoeroe duidt de grootste binnen de soort aan, evenals wallaby wordt gebruikt om naar de kleinere te verwijzen.
De classificatie van deze afstamming is vrij breed en er zijn 47 verschillende soorten, waaronder de bekendste:
- De Rode kangoeroe, de grootste binnen de nog bestaande buideldieren.
- De westelijke grijze kangoeroe, een beetje kleiner dan de vorige en die in het westelijke zuiden van Australië leeft.
- De oostelijke grijze kangoeroe, een van de minst bekende, maar met een grote populatie op het continent.
Bekendste kenmerken van de kangoeroe
Door met grote sprongen te bewegen, kunt u de verspilling van energie tot een minimum beperken. Hun krachtige achterpoten en gespierde staartopstelling geven hen de kracht om met hoge snelheden te bewegen. Een kangoeroe kan zich met zo'n 70 km/h voortbewegen, hoewel bij een matige jog de gemiddelde snelheid 25 km/u is.
De lengte van zijn achterpoten verhindert dat hij gemakkelijk kan lopen. Daarom gebruikt hij de kracht van zijn staart om zichzelf te ondersteunen. Daarmee vormen ze een soort statief dat hen stabiliteit geeft. Desalniettemin, ze kunnen niet achteruit lopen, en alleen in het water kunnen ze hun benen onafhankelijk bewegen.
Het zijn herbivoor dieren die hun dieet baseren op wortels, bloemen en gras., maar dit dieet verhindert niet dat ze gemiddeld 80 kilo wegen. Ze hebben de neiging om in de middag- of avonduren in groepen te eten. Een volwassene bereikt meestal een hoogte van 1,5 meter, hoewel er ook exemplaren van 2 meter zijn gevonden. En hun levensverwachting is ongeveer 18 jaar of zo.
De zak of buidel waarin babykangoeroes zich ontwikkelen, dient als schuilplaats voor de jongen tot ze acht maanden oud zijn.. Na deze tijd gaan ze nog eens zes maanden borstvoeding geven. Waarschijnlijk zit er op dat moment al een ander kalf in de zak.
Enkele merkwaardige feiten die je misschien niet wist
Een van de curiositeiten die de meeste aandacht op deze dieren vestigt, is dat ze niet zweten. Hun manier om zich aan de hitte aan te passen is door hun poten te likken. Vervolgens wrijven ze hun borst ermee om hun lichaamstemperatuur te verlagen.
De kangoeroe heeft de mogelijkheid om zijn oren te draaien en scherp te luisteren naar geluiden die voor andere dieren bijna onmerkbaar zijn. Te kan enkele weken zonder water overleven. Om dit te doen, halen ze uit de planten de vloeistoffen en voedingsstoffen die ze nodig hebben.
In sommige legale papaverplantages nemen kangoeroes deze planten op en kunnen ze high worden. Dit komt tot uiting wanneer ze onhandig bewegen, en het is dat ze kunnen worden gezien als draaiend of niet in staat om hun evenwicht te bewaren.
Hun manier om elkaar te leren kennen is door aan hun neus en gezicht te snuffelen. Ze kunnen dan socialiseren door te vechten, wat meestal voorkomt bij jonge kangoeroes. Sommige volwassen exemplaren kunnen deze gewoonte echter behouden.
Fokgewoonten
Paren is een andere zaak die merkwaardig is, want mannetjes ruiken aan vrouwelijke urine om te herkennen of ze klaar zijn voor reproductie. De verkeringsperiode kan maximaal drie dagen duren.
Vaak, het mannetje snuift en raakt de staart van het vrouwtje aan met zijn poten, en ze reageert met kronkelige bewegingen. Sommige soorten kangoeroe paren alleen als de weersomstandigheden gunstig zijn voor de jongen.
Vrouwtjes kunnen de embryonale ontwikkeling van hun jongen stoppen als de omgevingsomstandigheden niet gunstig zijn. Dit gebeurt vaak in seizoenen van ernstige droogte, dus als de omstandigheden verbeteren, gaat de zwangerschap soepel door. Zo geven ze hun kleintjes een grotere overlevingskans.
Gelukkig zijn er niet al te veel natuurlijke vijanden voor deze soort.. Vossen, sommige slangen, adelaars en dingo's vallen ze vaak aan, vooral jong of jong.
Echter, stroperij door de mens om het vlees te verkopen en de vernietiging van zijn leefgebied, houdt de mensheid de gevaarlijkste soort, niet alleen voor kangoeroes, maar voor de wereld in het algemeen.
