Digitigrade dieren zijn dieren die lopen en alleen de tenen van de benen ondersteunen - zonder het hielgewricht te ondersteunen - en zijn meestal veel stiller en sneller dan andere soorten. In het dierenrijk worden nog twee categorieën onderscheiden als het gaat om het lopen: er bestaan ook plantigrade en hoefdieren.
Plantigrades zijn die welke op de voetzool rusten, terwijl hoefdieren de distale falanx van het autopodium gebruiken, meestal bedekt door een hoef. In de volgende regels vertellen we u enkele voorbeelden van digitigrade dieren.
Welke digitale dieren bestaan er?
In tegenstelling tot de hoefdieren -die lopen terwijl ze de vingers ondersteunen maar hoeven hebben-digitale dieren maken contact met de grond via hun vingernagels en vingerkussentjes, die een enkele steunstructuur hebben. Enkele voorbeelden van dit soort voortbeweging in de natuur zijn de volgende.
1. De hond
Deze gedomesticeerde soort, wiens naaste voorouder de wolf is -ook digitigrade- loopt terwijl hij de 4 vingers of digitale pads ondersteunt, aanwezig op zowel zijn achter- als voorpoten. Het heeft op zijn beurt een middenhandsbeentje in het midden van de voet, een binnenste teen die niet rust en een bovenste handwortelkussentje.
De poten van honden kunnen kaal zijn of bedekt met haar en het zijn de kussens die verantwoordelijk zijn voor het dragen van het gehele gewicht van het dier; het is essentieel om te weten dat deze structuren zijn vrij gevoelig voor hoge temperaturen.
2. De kat
Nog een van de beroemdste en meest onopvallende digitigrade dieren die er bestaan. De kat en de hele familie van katten - met uitzonderingen zoals de cheeta - hebben intrekbare nagels, die ze inzetten door hun benen te strekken en te gebruiken om te verdedigen of aan te vallen.
Katten lopen op hun tenen en zijn zeer grondig en stil. Een ietwat merkwaardige gewoonte is dat katten ze zetten de achterpoten eerst, met 4 vingers. Op deze manier kunnen ze het geluid minimaliseren en het gevoel hebben dat ze zich op vaste grond bevinden die al is verkend en geen gevaren oplevert.
3. De olifant
Het grootste landzoogdier ter wereld -weegt ongeveer 6 ton- Het vereist zeer sterke benen om al zijn gewicht te dragen. En zelfs als het iets ongelooflijks is… Zijn vingers zijn erg flexibel! Ze worden gekenmerkt door erg dik te zijn en zijn omgeven door vetweefsel, dat dient als demping tijdens het hardlopen of wandelen.
In het geval van Afrikaanse olifanten hebben ze 4 nagels op de voorpoten en drie op de rug; Aziaten presenteren respectievelijk 5 en 4. De eerste zijn rond en kunnen objecten verplaatsen, terwijl de laatste meer ovaal en sterker zijn. Om te lopen of rennen, heffen deze dikhuiden hun benen en buigen hun knieën, iets eigenaardigs bij zoogdieren.
4. Hyena's
Hyena's zijn ook digitigrade zoogdieren en ze hebben 4 tenen aan hun voorste en achterste ledematen, met uitpuilende voetzolen. Ook hebben ze, net als hondachtigen, korte, stompe en niet-intrekbare nagels. Aan de andere kant is hun gebit vergelijkbaar met dat van katten, dus ze zitten halverwege tussen de twee taxa.
Hyena's zijn over het algemeen luidruchtig, ongrijpbaar en gezellig, dat wil zeggen, ze handelen in roedels. Het zijn dieren met een aaseterkarakter, dus ze jagen meestal niet actief op hun prooi om ze te doden.
5. De capibara's
Capibara's zijn grote knaagdieren, Ze kunnen tot 1,30 meter lang en 65 kilogram lichaamsgewicht bereiken. De voorpoten hebben 4 tenen en de achterpoten hebben er 3, waarmee ze rusten zonder het hielgewricht in contact te brengen, het zijn dus ook digitigrade dieren.
Capibara's zijn herbivoor, vredig en schemerig van aard. Bovendien leven ze in groepen van tussen de 6 en 20 dieren en communiceren ze met elkaar met kleine blaffen en tonen. Door hun zachtaardige karakter en grote lichaamsmassa zijn ze de perfecte prooi voor veel roofdieren.
Locomotie, binnen handbereik
De termen plantigrade, digitigrade en unguligrade hebben weinig taxonomisch belang, omdat ze geen fylogenetische relaties tussen soorten beschrijven, maar louter functionele relaties. Toch is het heel merkwaardig om te zien hoe de soorten voortbeweging en skeletten variëren naargelang de behoeften van elke soort. De natuur heeft overal een antwoord op.