Het is geen wonder dat sommige wetenschappers zich afvragen of deze fascinerende ongewervelde dieren buitenaardse wezens zijn. Octopussen, met hun enorme intelligentie, zijn zeker anders dan wij, maar wat is er speciaal aan het octopusbrein in vergelijking met de rest van zijn organen?
Zoals je kunt zien, is het onjuist om te zeggen dat een octopus meer dan één brein heeft. maar beweren dat het er maar één heeft, is ook verkeerd. Is je nieuwsgierigheid gewekt? Lees verder voor een antwoord.
Het zenuwstelsel van octopussen
Zoals u wellicht weet, bestaat het zenuwstelsel van levende wezens uit neuronen. Bij een mens is het grootste deel van deze cellen geconcentreerd in de schedel - in de hersenen - en vertakken ze zich naar de rest van het lichaam om zenuwsignalen te verzenden en te ontvangen.
Het zijn de hersenen die de prikkels uit de omgeving verwerken en de bijbehorende opdrachten sturen: bewegingen, beslissingen, emotionele reacties en duizend andere dingen. Een brein is een verwerkings- en beslissingscentrum. Makkelijk, toch? Welnu, in het geval van octopussen is het niet zo eenvoudig: tweederde van hun neuronen is verdeeld over hun 8 armen.
Dat wil zeggen, als deze neurale netwerken echte hersenen waren, zouden we kunnen zeggen dat de octopus er negen heeft. Dit betekent dat inderdaad elke tentakel is een stimulusverwerkings- en beslissingscentrum. Laten we dit concept in meer detail bekijken.
Het conflict in het octopusbrein
De 8 armen van deze koppotige hebben, kortom, hun eigen autonomie. Als het gaat om het oplossen van problemen, zowel het neurologische centrum in het hoofd als dat van de armen kunnen ingrijpen.
Om u een idee te geven van hoe ingewikkeld dit kan zijn, laten we u de meest recente gegevens over dit onderwerp achter:
- Er zijn duizenden chemische en mechanische receptoren op elke zuignap:door een analogie te maken met de menselijke soort, is het alsof we ze hadden geconcentreerd op vingerafdrukken.
- Elke zuignap kan zelf informatie verwerken:in feite kunnen octopussen door hun armen ruiken en proeven. Stel je voor dat je aan elke vinger een neus en een tong hebt, die elk op hun eigen manier informatie verzamelen.
- De zuignappen communiceren met elkaar: ze sturen een signaal naar de volgende wanneer de eerste iets interessants vindt. Wanneer dit door de hele arm gebeurt, wordt een algemene objectscanrespons gegenereerd.
- De armen geven informatie aan elkaar door zonder dat het de hersenen bereikt die het dier in zijn hoofd heeft.
Zoals je kunt zien, is het oplossen van problemen voor een octopus mogelijk vanwege zijn grote intelligentie, maar het kan iets langer duren vanwege de veelheid aan onderliggende neuronale processen op fysiologisch niveau.
Het is namelijk mogelijk dat de verschillende neurologische centra met zichzelf of met elkaar in conflict komen bij bijvoorbeeld het verwerken van een object.
Dit alles lijkt misschien nutteloos, dus het octopusbrein in het hoofd kan indien nodig elke ledemaatreflex opheffen. Op deze manier zijn conflicten tussen de armen geen probleem om te overleven. En alsof dat nog niet genoeg was, de tentakels herkennen elkaar zodat ze nooit verstrikt raken.
Conclusies over het octopusbrein
Kende jij al deze curiosa? Octopussen zijn buitengewone dieren, die ons niet alleen op experimenteel niveau kunnen fascineren, maar ons ook leren dat intelligentie niet voor alle soorten door hetzelfde patroon kan worden gesneden. Of ze nu 9 hersenen hebben of slechts één verspreid, ze zijn net zo goed in staat als iedereen om complexe problemen op te lossen.
Octopussen beloven een lange geschiedenis van studies met ongelooflijke ontdekkingen. We weten al dat ze hun verzorgers herkennen, dat ze gereedschap gebruiken, dat ze spelletjes spelen en dat ze last hebben van psychische stoornissen als ze opgesloten zitten. Ze onderscheiden en hebben zelfs een voorkeur voor sommige individuen zonder gezellig te zijn. Wat valt er nog meer over hen te weten?
