Bijna alle dieren moeten dagelijks voldoende water drinken om gehydrateerd te blijven. Hydratatie is een basisaspect van de gezondheid van huisdieren, inclusief honden. Honden moeten altijd toegang hebben tot schoon, zoet water, maar hydratatie kan ook aan hun dieet worden toegevoegd door natvoer of voer met veel water aan te bieden.
Over, 60% -70% van het lichaamsgewicht van een volwassen dier is water. Een verlies van slechts 10% kan zeer ernstige problemen in het lichaam veroorzaken en het risico kan dodelijk zijn. Daarom is het belang van hydratatie bij honden iets dat nooit mag worden onderschat.
Hoeveel water moeten honden drinken?
De hoeveelheid water die elke hond nodig heeft, hangt af van veel verschillende factoren: leeftijd, ras, grootte, fysieke activiteit, soort dieet en vele andere parameters.
In algemene termen, dagelijkse inname moet gelijk zijn aan waterverliezen die elke 24 uur worden geproduceerd via urine, speeksel, transpiratie en andere fysiologische processen. Hiermee kunnen we schatten dat ongeveer de hoeveelheid water die een hond dagelijks drinkt varieert van 30 tot 100 milliliter per kilogram gewicht.
Wanneer de wateropname verdubbelt of verdrievoudigt, kan dit een symptoom zijn van een of andere pathologie en is het raadzaam om een dierenarts te raadplegen. Dit teken staat bekend als polydipsie en gaat gepaard met polyurie, wat leidt tot een hoger dan normaal urinevolume.
Waterverlies neemt ook toe met braken en diarree. Het is belangrijk om de hydratatie van de honden tijdens deze evenementen te controleren.
Oorzaken van polydipsie en polyurie
Bij de hond zijn de meest voorkomende oorzaken van ziekten de volgende:
- Nierfalen.
- Pyometra, een soort baarmoederinfectie.
- het syndroom van Cushing,gekenmerkt door een overmatige productie van cortisol.
- mellitus diabetes.
Bij katten kan hyperthyreoïdie ook leiden tot verhoogde drink- en urineproductie. De diagnose van deze ziekten wordt bevestigd met andere medische tests.
Desalniettemin, niet alle oorzaken kunnen wijzen op een ziekte. Een huisdier kan veel water drinken tijdens intensieve inspanning, warm weer of een natriumarm dieet, maar u moet een dierenarts controleren en raadplegen als hun gewoonten duidelijk veranderen.
De gevaren van uitdroging
De symptomen van uitdroging bij honden variëren afhankelijk van de mate van uitdroging en met een lichamelijk onderzoek kan de ernst van de situatie worden beoordeeld. De meest voor de hand liggende symptomen bij honden zijn de volgende:
- Verzonken ogen of enophthalmus.
- Lethargie.
- Zachte plek.
- Verhoogde lichaamstemperatuur
- Verhoogde ademhalingsfrequentie.
Het belang van huidelasticiteit
Dit kan worden gemeten door huidknijp en capillaire vullingstijd (CRT). De eerste is om in de huid te knijpen en te controleren hoe snel deze terugkeert naar zijn normale vorm.
Als dieren uitgedroogd zijn, het duurt langer dan normaal voordat de huid terugkeert naar zijn oorspronkelijke staat. De capillaire bijvultijd wordt gemeten door licht op het tandvlees van een hond te drukken en te kijken hoe lang het duurt voordat ze terugkeren naar hun natuurlijke roze kleur.
Met deze informatie worden geschatte uitdrogingspercentages aan het dier toegekend, die toenemen naargelang de ernst van de eerdere symptomen. Dit is de algemene schaal die wordt gebruikt:
- Minder dan 5%: niet waarneembare uitdroging.
- 5m% uitdroging: huidplooi en CRT evident.
- 6-8 %: huidplooi en CRT gemarkeerd, droge slijmvliezen en enophthalmus ogen.
- 12-15 %: hypovolemische shock en risico op overlijden.
Naarmate het watervolume in de bloedbaan afneemt, daalt de bloeddruk en het hart, om de bloedstroom in stand te houden, pompt met grotere intensiteit. Uitdroging heeft ook invloed op het vermogen om de lichaamstemperatuur onder controle te houden.
Ernstige uitdroging kan leiden tot meervoudig orgaanfalen, als gevolg van een verminderde bloedstroom. Het lichaam ondergaat een instorting van de bloedsomloop die kan leiden tot nier- en leverfalen. Op dit punt zijn alle systemen verstoord en is het resultaat onomkeerbaar.
Hoe wordt uitdroging bij honden gecorrigeerd?
Vloeistoftherapie is de voorkeursbehandeling om uitdroging te behandelen. Door het oraal, subcutaan, intraveneus, intraperitoneaal of zelfs intraossaal toedienen van serum - afhankelijk van het geval en de ernst - kan uitdroging bij honden worden gecontroleerd.
De wijze van toediening, het ritme en het type serum dat nodig is, is afhankelijk van de omstandigheden waarin het dier wordt aangetroffen en het is de dierenarts die hierover beslist. Vaak, de hond moet in de kliniek gehospitaliseerd blijven totdat hun fysiologische waarden weer normaal worden.
Zoals je hebt gezien, is hydratatie een fundamenteel aspect in de gezondheid van honden. Elk dier dat bij mensen leeft, moet continu toegang hebben tot water, ongeacht de soort, het ras en de individuele toestand.
Wanneer u om verschillende redenen duidelijke tekenen van uitdroging bij de hond ziet die niet verbeteren met vochtinname, je moet snel naar de dierenarts gaan. Snel handelen is in deze gevallen erg belangrijk.
