Perianale klieren van honden kunnen erg onaangenaam zijn om te legen, maar in bepaalde gevallen is het noodzakelijk. Als je wilt weten hoe je de anaalklieren bij honden zo efficiënt en schoon mogelijk kunt legen, kun je dat hier lezen.
Als docenten weten hoe ze het correct moeten doen, kunnen docenten niet alleen de actie netjes, maar ook efficiënt uitvoeren. Dankzij deze procedure vermijdt de huishond bepaalde ongemakken en zelfs gezondheidsproblemen.
Wat zijn de perianale klieren?
Voordat we het proces uitleggen, gaan we definiëren wat deze klieren zijn en welke complicaties er in verband met hen kunnen optreden. Dit zal je helpen om dit deel van het welzijn van je hond een beetje beter te leren kennen.
De perianale klieren zijn twee zakjes onder de huid van de hond aan beide zijden van de anus. Deze zakjes scheiden een geelachtige of bruine substantie met een onaangename geur naar buiten af, om de ontlasting te smeren bij het poepen.
Dit is echter niet de enige functie van deze klieren: heb je je ooit afgevraagd waarom honden aan elkaars peuken snuffelen? Welnu, juist omdat deze vloeistof waar we het over hebben niet alleen dient om te smeren, maar ook informatie bevat over het geslacht, de gezondheidstoestand en zelfs het temperament van het dier.
Ook bezitten honden in extreme angst een reflectie die deze cellulaire conglomeraten leegt, zodat de slechte geur zijn mogelijke agressor verdrijft.Daarom is het een structuur met een fysiologisch, communicatief en defensief doel.
Perianale klierproblemen
Deze klieren kunnen, net als alle andere, tot gezondheidsproblemen leiden. Ze zijn vooral vatbaar voor infecties vanwege hun nabijheid tot de anus. Dit zijn de meest voorkomende problemen van de perianale klieren:
- Impactie:vocht hoopt zich op en de bursa raakt ontstoken, waardoor de klieren door druk moeilijk te legen zijn.
- sacculitis:Het komt voor wanneer bacteriën uit het spijsverteringskanaal of buiten de anus de vloeistof in de anale zakjes infecteren, waardoor deze groenachtig of geelachtig wordt van pus.
- Abces: Als de pus wordt ingekapseld, kan deze zich in de zak verzamelen of het afvoerkanaal blokkeren.
Wanneer uw hond problemen heeft met de perianale zakjes, zijn de duidelijkste tekenen hiervan het overmatig likken van het gebied, sleep de anus over de vloer om te proberen ze te legen, lusteloos zijn of hoge koorts hebben door de infectie. Daarnaast zal de hond een zeer onaangename geur afgeven vanuit het anale gebied.
Als uw hond metgezel hulp nodig heeft bij een van deze problemen, wanhoop dan niet. In de volgende regels leest u hoe u de anaalklieren bij honden kunt legen.
Hoe de anaalklieren bij honden legen?
Het eerste dat u moet weten, is dat, bij een gezonde hond is het niet nodig om ze te legen. De vloeistof die ze uitscheiden en produceren is meestal net genoeg en nodig om hun functie te vervullen.
Er kunnen echter veel redenen zijn waarom een hond moet worden geleegd: slechte voeding of obesitas, terugkerende diarree, trauma of zelfs vervormingen die inherent zijn aan bepaalde rassen.
De procedure om de anaalklieren bij honden te legen is als volgt:
- Wanneer mogelijk, je moet handschoenen aantrekken en een tissue gebruiken om ze te legen.
- Eenmaal voorbereid, moet de tutor de zakken tussen duim en wijsvinger houden.
- Hierachter, het is noodzakelijk om ze van voor naar achter te masseren om de vloeistof beetje bij beetje te verwijderen.
- Als de kanaalobstructie erg hardnekkig is, kan het nodig zijn om een vinger in de anus te steken en in de richting van de opening te masseren.
- Eindelijk, je moet de uitwerpselen schoonmaken en het gebied desinfecteren.
Voorzorgsmaatregelen bij het legen van de anaalklieren bij honden
Tot slot moet worden benadrukt dat de obstructie van de perianale klieren een gezondheidsprobleem is, dus een bezoek aan de dierenarts is noodzakelijk. Als de hond regelmatig zijn klieren moet legen, het is een professional die de tutor moet leren om het correct te doen.
Om deze reden mag er niet thuis worden geëxperimenteerd, omdat een verkeerde toepassing kan leiden tot letsel aan het gebied. Ook preventief heel vaak legen is niet aan te raden, omdat op deze manier de klieren worden gestimuleerd om meer vloeistof te produceren en dit zou precies leiden tot het probleem dat u wilt vermijden.
Ten slotte moet worden benadrukt dat: soms is het nodig om na het legen een operatie te ondergaan of ontstekingsremmers en/of antibiotica toe te dienen, dus een specialist zou, nogmaals, de beste optie zijn om ervoor te zorgen dat de hond de best mogelijke zorg krijgt.
