De schemermot van Madagascar (Chrysiridia rhipheus) behoort tot de bestelling Lepidoptera en de familie Uraniidae. Deze soort heeft een zeer onderscheidende eigenschap die al jaren de aandacht van de mensen in de regio trekt: zijn sterke kleurenspel.
Het patroon van de vleugels van deze dagmot is vrij ongebruikelijk, omdat het verschillende metaalkleuren op de vleugels heeft en zelfs in het ventrale gebied irisatie bestaat. Wil je meer weten over deze fascinerende vliegende ongewervelde, lees dan verder.
De schemermot is lid van een grote familie
In het algemeen zijn insecten van de orde Lepidoptera - waaronder vlinders en motten - ze zijn de op één na belangrijkste bestuivers ter wereld. Ze hebben gemeen dat ze zich in vier levensfasen ontwikkelen.
Zo ondergaan ze een metamorfose en voeden ze zich voor hun eerste maaltijd met hun eigen eierschalen. Er is een grote verscheidenheid aan Lepidoptera over de hele wereld, met 20.000 verschillende soorten en een ongewone diversiteit aan vormen en kleuren. De grootte van deze insecten kan variëren van 1/8 inch tot 12 inch.
Ook delen Lepidoptera veel aspecten met elkaar, zoals het vermogen om slechts 3 verschillende kleuren te zien: rood, groen en geel. Er zijn echter nog voldoende morfologische en fysiologische verschillen om de verschillende taxa binnen deze orde te onderscheiden.
Een speciaal dier vanwege zijn kleurenspel
Het is interessant om te weten dat het fantastische uiterlijk van deze prachtige mot te danken is aan zijn kleurenspel. Dat wil zeggen, het wordt geproduceerd dankzij het optische fenomeen dat wordt gegenereerd wanneer zijn vleugels licht reflecteren.
Het licht wordt in een boog op zijn vleugels gereflecteerd, zodanig dat het banden van de 7 essentiële kleuren vertoont. A) Ja, Het vleugeloppervlak vertoont verschillende tinten licht, afhankelijk van de waarnemingshoek.
In dit type kleuring is er geen type pigment. In deze betekenis, zijn tonaliteit heeft te maken met de structuur of opstelling van zeer kleine schalen, die in grootte en vorm variëren. Om deze reden staat dit fenomeen bekend als structurele kleuring.
De kleurpatronen in de lichamen van dieren worden over het algemeen geproduceerd door de verdeling van pigmenten met verschillende kleuren. Andere dieren zoals de schemermot gebruiken echter de ruimtelijke variatie van kleurproducerende microstructuren.
De verkleuring van de schemermot is het onderwerp van studie
De structurele kleuring van de schemermot wordt bestudeerd door wetenschappers. Zijn vleugels hebben een periodieke microstructuur in submicrongrootte, die zijn prachtige glans produceert. De morfologie van de schalen en de ruimtelijke variatie van de microstructuur zijn een interessant voorbeeld van fysieke verschijnselen, zoals optische interferentie en diffractie.
Distributie en voeding
De schemermot is een endemisch insect voor Madagaskar. Dit komt voornamelijk door de sterke associatie met planten van het geslacht Omphalea, die gedijen op het eiland.
In zijn rupsstadium wordt hij als specialist gedefinieerd, aangezien de larven zich uitsluitend voeden met planten van het geslacht Omphalea, specifiek van de soort ankaranensis, palmata, occidentalis en oppositifolia. Desalniettemin, de volwassen schemermot is een generalist, omdat het zich voedt met de nectar van een grote verscheidenheid aan planten.
Hoewel de volwassen mot niet langer afhankelijk is van planten van het geslacht Omphalea, dwaalt deze soort nooit te ver van hen af. Dit komt doordat de plant zijn larve nodig heeft om te overleven. De volwassen schemermot uit Madagaskar heeft dagelijkse gewoonten en legt zijn eieren alleen op de onderkant van de bladeren van planten van Omphalea.
Een laatste geheim wapen
Zodra de eieren uitkomen en de larven tevoorschijn komen, voeden de rupsen zich met de plant Omphalea. De inname heeft een tweeledig doel: voeding en chemische afweer. Deze plantensoort produceert een krachtig gif.webp dat, eenmaal opgenomen door de larve, de rest van zijn leven bij het insect zal blijven.
Het is interessant om te weten dat de rups de plant consumeert en vrijwel onmiddellijk de gif.webpstoffen gebruikt om zich te verdedigen tegen potentieel pathogene mieren, die ook op dezelfde plant leven.
Deze mieren, die over het algemeen insecten aanvallen die zich met de plant proberen te voeden, ze negeren de larven die het toxine uitscheiden. Later, wanneer hij volwassen is, scheiden de schemermot en zijn pop geen gif.webptige stoffen meer uit, maar slaan ze op om roofdieren af te schrikken.
