MyrmarachnéHet is een geslacht van araneomorfe spinnen uit de saltícidos-familie die opvallen door hun uitzonderlijke kwaliteit in het dierenrijk. Veel van de soorten in dit taxon zijn spinnen die op mieren lijken, zowel in fysiologie als in gedrag. Hoe verrassend het ook mag klinken, dit heeft een duidelijke evolutionaire reden.
De meeste mierenroofdieren - zoals de miereneter - zijn zeer gespecialiseerd in dit soort dieet, omdat het nogal onaangename insecten zijn om te proeven en, in veel gevallen, agressief en zelfs gif.webptig. Om deze reden vermijden verschillende ongewervelde dieren en gewervelde dieren mieren wanneer ze op zoek zijn naar een prooi om naar hun mond te brengen.
De kunst van het nabootsen
Mimicry is het vermogen van sommige levende wezens om op anderen te lijken. Deze term moet niet worden verward met crypsis, aangezien het laatste fenomeen gebaseerd is op onopgemerkt blijven in de omgeving, zoals de strategie die wordt gevolgd door wandelende takken of bladinsecten.
Veel dieren nemen om verschillende redenen het uiterlijk van anderen aan: om gevaarlijk te lijken als ze dat niet zijn, om bepaalde levende wezens aan te trekken voor reproductieve doeleinden of om de aandacht van roofdieren af te leiden naar andere delen van hun lichaam, bijvoorbeeld. Deze evolutionaire strategie is wijdverbreid van aard.
Waarom op een mier lijken?
Er uitzien als een mier kan meerdere voordelen hebben in de natuurlijke omgeving. We kunnen de redenen in twee grote groepen verdelen. Dit zijn de volgende:
- Een dier kan op een mier lijken om te voorkomen dat er op wordt gejaagd. Mierenzuur is de belangrijkste verdedigingsstrategie van veel mieren, omdat het wordt ingeënt met steken en een kenmerkend ongemak veroorzaakt. Vóór de inname kan het roofdier last hebben van speekselvloed, braken, buikpijn, brandwonden en intense verbranding.
- Een dier kan op een mier lijken om gemakkelijker op echte mieren te jagen. Het is een soort agressieve mimiek die het roofdier helpt om dichter bij zijn prooi te komen.
Er zijn verschillende dieren die op mieren lijken in verschillende taxa van ongewervelde dieren, waaronder bepaalde krekels, kevers, bidsprinkhanen en wandelende takken - vooral in vroege stadia van ontwikkeling - en, duidelijk, verschillende groepen spinnen.
Spinnen die op mieren lijken
Volgens studies wordt geschat dat meer dan 300 soorten spinachtigen mieren nabootsen in gedrag, fysiologie en reactie op roofdieren. Op hun beurt 14 geslachten binnen het gezinSalticidae Ze hebben deze merkwaardige strategie aangenomen. Enkele van de veranderingen die deze spiders ondergaan, zijn de volgende:
- Spinnen bootsen de vorm van voortbeweging van mieren na. Deze komen binnen zigzag, met de typische stops en patronen van een echte mier.
- Daarnaast positioneren ze hun voorpoten alsof het antennes zijn. Spinnen hebben 4 paar poten en mieren 3, dus door te "doen alsof" lossen deze antennes het morfologische verschil op.
- Het lichaam van deze mimetische saltícidos is veel langer dan dat van de rest van spinachtigen, waardoor ze wendbaarder en sneller kunnen zijn als het gaat om het ontsnappen aan roofdieren.
Toch is het nodig om te benadrukken dat niet alles voordelen is. Mierachtige spinnen hebben veel smallere buiken, zodat ze tijdens de voortplanting veel minder eieren kunnen leggen. Dit is een duidelijk voorbeeld dat in de natuur elke aanpassing bepaalde biologische "nadelen" heeft.
Een echt merkwaardige oorsprong
Als laatste opvallend kenmerk moet worden opgemerkt dat bepaalde onderzoeken de evolutionaire oorsprong van spinnen die op mieren lijken, onderzoeken. Sommige van deze wetenschappelijke artikelen beweren dat: het bestaan van spinwespen kan een duidelijke drijfveer zijn geweest voor de opkomst van deze strategie.
De pompilidos (Pompilidae) zijn een familie die meer dan 5000 soorten omvat, verdeeld in 4 subfamilies. Deze Hymenopterans staan erom bekend dat ze spinnen verlammen en hun eieren erin leggen. Dus wanneer de larven uitkomen, kunnen ze zich voeden met de geïmmobiliseerde spinachtige.
Deze wespen lokaliseren spinnen door visuele aanwijzingen, dus een miervormige spinachtige vergist ze met succes en kan nog een dag overleven. Dit is een van de hypothesen die wordt beschouwd als een verklaring voor dit soort mimiek, maar het is niet bevestigd.
Zoals je misschien hebt gezien, heeft in de natuur alles een duidelijke verklaring en wordt niets aan het toeval overgelaten. Mierachtige spinnen hebben bepaalde positieve eigenschappen van hun voorouderlijke taxa moeten opofferen, maar hebben op hun beurt de bedreigingen van meerdere roofdieren vermeden.
