De gewone havikAccipiter nisus) is een middelgrote haviksoort die qua pigmentatie op de havik lijkt. Dankzij zijn snelle vlucht komt dit dier veel voor in de valkerij, maar het kan niet op grote prooien jagen.
deze soort is volledig gespecialiseerd in de jacht op kleine vogels (zangvogels) die vliegen verstopt in het bos. De grote behendigheid van de havik om zich in dit terrein te verplaatsen, maakt hem tot een onfeilbaar roofdier. Meer weten over deze dagroofvogel? Lees verder!
1. Een zeer monogame vogel alleen als hij zich voortplant
De gewone havik is misschien geen 100% monogame vogel. Soms kunnen er in het leven van de havik situaties zijn waarin een lid van het paar om welke reden dan ook verdwijnt.
Volgens de onderzoeken elk jaar blijven de gevestigde havikenparen onbeweeglijk, zolang de rijkdom van zijn grondgebied behouden blijft. Als de prooi schaars is, zoekt het hele paar een nieuw territorium in de buurt om zich te vestigen en het nest te bouwen.
De belangrijkste reden waarom een paar haviken uit elkaar gaan is te wijten aan het gebrek aan nakomelingen. Allereerst, als een koppel geen kuikens krijgt, is het eerste wat ze doen van territorium veranderen.
Als het volgende jaar de gepaarde haviken ook niet zwanger worden, is het meestal het vrouwtje dat op zoek gaat naar een nieuw territorium en een nieuwe partner. Het mannetje heeft de neiging om in het oude territorium te blijven en op zoek te gaan naar een nieuw vrouwtje om zich mee voort te planten.
2. Vliegsnelheid van de gewone havik
De gewone havik is niet een van de snelste roofvogels, omdat hij wordt overtroffen door vogels zoals de slechtvalk (Falco peregrinus), die kan reizen met 386 kilometer per uur. Niettemin, de 120 kilometer per uur die haviken kunnen bereiken zijn verre van belachelijk.
Zoals alle valkachtige vogels in de familie Falconidae, deze dieren zijn extreem snel en behendig tijdens de vlucht. Hun expertise maakt hen bekwame roofdieren van kleine en snelle prooien.
3. Ze selecteren een zieke prooi
Het is bekend dat zwakkere en ziekere dieren in de natuur een gemakkelijker prooi zijn. Als een zoogdier mank loopt, een vogel slecht vliegt of veranderingen in zijn gedrag vertoont die hem meer blootstellen aan predatie, is de kans groot dat er eerder op wordt gejaagd dan een gezond en sterk dier. Dit is echter niet altijd het geval, aangezien ook op gezonde dieren veel wordt gejaagd.
Haviken voeden zich voornamelijk met zangvogels of zangvogels. Bovendien is er een duidelijk verschil in het dieet van de vrouwelijke en mannelijke havik. Ze jagen op vogels die tussen de 40 en 50 gram wegen. Ze konden hoogstens op vogels tot 120 gram jagen. Hun favoriete prooi zijn vinken, mussen en mezen.
Aan de andere kant hebben vrouwtjes een voorliefde voor grotere prooien. Over het algemeen ligt het gemiddelde gewicht van de vogels die door een vrouwelijke havik worden bejaagd rond de 50 en 70 gram, maar ze kunnen dieren vangen die een halve kilo wegen.
Het meest interessante aan dit alles is dat, volgens een studie, deze vogels zijn in staat om prooien te selecteren die besmet zijn met bloedparasieten, Wat Leukocytozoon of malaria. Geïnfecteerde vogels hebben 16-25% meer kans om te worden gevangen dan niet-geïnfecteerde vogels.
4. Het seksuele dimorfisme van de gewone havik
Mannelijke en vrouwelijke individuen van de gewone sperwer kunnen gemakkelijk worden onderscheiden, omdat ze een zeer duidelijk seksueel dimorfisme vertonen. Mannetjes hebben een meer grijzige algehele kleur, terwijl vrouwtjes meer bruinachtig zijn.
Het meest opvallende aan de soort is echter het verschil in grootte. Het feit dat vrouwen meer eten is niet omdat ze gulzig zijn, maar omdat ze twee keer zoveel meten als het mannetje en ook twee keer wegen.
Dit heeft een simpele uitleg. Over het algemeen besteden vrouwtjes van alle soorten roofvogels meer tijd aan het beschermen van het nest en hun kuikens, hoewel de jongen vaak worden gedeeld. Daarom moeten vrouwtjes groter en sterker zijn om hun hele territorium actief te kunnen verdedigen, evenals hun nakomelingen.
Zoals je hebt gezien, is de gewone havik een trouwe roofvogel zolang hij erin slaagt zich ermee voort te planten. Afgezien van dit merkwaardige feit, is het een snelle vogel, met het vermogen om indirect parasitisme onder zijn prooi te verminderen en daardoor zijn populaties te verbeteren.
