Albinodieren zijn een zeldzaamheid in de natuur. De oorzaken van albinisme zijn genetisch bepaald en het wordt veroorzaakt door een gebrek aan pigmentatie in de huid, ogen en haren. Het kan verschillende gradaties hebben en verschilt van de natuurlijke witte kleur van dieren.
Veel diersoorten hebben gevallen van albinisme, waaronder mensen. Deze aandoening kan in het wild een groot nadeel zijn, omdat er op individueel niveau meer kansen zijn om te worden gedetecteerd en belaagd.
Albinisme en leucisme
Beide hebben een genetische oorsprong, maar ze zijn verschillend. Albinisme is een recessief erfelijke aandoening die optreedt wanneer een persoon een of meer gemuteerde genen van beide ouders erft. Deze mutatie leidt tot een vermindering of afwezigheid van melanine, het meest voorkomende pigment in levende wezens dat ons de kleur van de huid, het haar en de ogen geeft.
Het gebrek aan melanine beïnvloedt de melanocyten van de huid, haarzakjes en ogen, gebeurtenis die resulteert in een witte huid en haar en rode ogen, Omdat de bloedvaten aan de achterkant van het oog niet worden verborgen door een pigment, waardoor ze een roodachtig of roze uiterlijk krijgen.
Desalniettemin, niet alle witte dieren zijn albino's. Sommige zijn van nature wit of hebben andere veranderingen zoals leucisme of isabelenisme.
Leucisme is het gedeeltelijke of totale gebrek aan eumelanine of pheomelanine -vormen van melanine in levende wezens die donkere en roodachtige verkleuringen geven - ook door genetica. In dit geval is het een recessief allel dat de migratie en differentiatie van melanocyten in de ontwikkeling van het individu beïnvloedt.
Het komt veel voor bij vogels en er zijn ook verschillende gradaties. Bij leucisme hebben de ogen altijd een normale kleur.
Welke albinodieren zijn er?
Er zijn een groot aantal voorbeelden van albinodieren. In de grote diversiteit die er op de planeet bestaat, vinden we veel gevallen van albinisme die door wetenschappers worden bestudeerd met als doel te weten of het de overleving van het dier beïnvloedt. We geven je er 5 ongelooflijke voorbeelden van.
1. De albinopython en de handel in exotische albinodieren
Albinisme is een trend in de exotische dierenhandel en is een echte aanspraak op verzamelaars. Een van de bekendste voorbeelden is die van albinopythons.
Pythons zijn slangen van grote lengte die tot 8 meter kunnen reiken en behoren tot de groep constrictorslangen, omdat ze hun prooi verslaan door ze te verstikken door hun gespierde lichaam er tegenaan te rollen.
De albinopython onderscheidt zich van alle andere pythonsoorten door zijn diepgele kleur en rode ogen.
2. De albino-bultrug Migaloo
Albinisme bij deze walvisachtigen is zo zeldzaam dat het dit exemplaar van de bultrug een eigennaam heeft gegeven. Migaloo het werd voor het eerst waargenomen in 1991 en wordt beschermd door de Australische regering. Weinig gelukkigen zijn erin geslaagd de walvis te zien tijdens zijn reis van Antarctica naar Australië.
Omdat het een zeedier is, is het moeilijk om meer te weten te komen over zijn hele leven en wetenschappers hebben nog niet bevestigd of het echt een albino-exemplaar is of een leucistisch dier.
3. De albino-vleermuizen van het Amazone-regenwoud
Albino-vleermuizen van de soort zijn gevonden in het Amazone-regenwoud Peropteryx kappleri. De gepresenteerde dieren de rode ogen, de witte vacht en de witachtige vleugels -bijna transparant-.
Met deze bevinding overwegen onderzoekers hoe albinisme het leven van vleermuizen beïnvloedt, die, omdat ze 's nachts actief zijn en de hele dag in grotten doorbrengen, mogelijk minder last hebben van deze aandoening dan andere dieren.
4. Een kangoeroe in 100.000
Onder kangoeroes is de kans om albino te zijn erg laag. Een van de meest recente gevallen deed zich voor in het heiligdom Panorama Gardens in Australië. Een vrouwelijke reuzenkangoeroe is bevallen van een albinokalf, vrucht van de kruising met een mannetje ook albino.
Ondanks de statistieken is het niet de enige albino-kangoeroe in gevangenschap.
5. Sneeuwklokje, de albino pinguïn
Sneeuwklokje Het was de naam van de Afrikaanse albino-pinguïn in de Bristol Zoo in Engeland. Hij stierf in 2004 en tot het nieuws van de geboorte van een ander albino-exemplaar in een Poolse dierentuin in 2022-2023, zijn er geen andere gevallen bekend.
In het wild zijn slechts 2 of 3 albino-individuen waargenomen.
Albino zijn is een gevaar in de natuur, omdat een witte vacht midden in de jungle of de zee teveel opvalt, voor zowel prooi als roofdieren. Dit is de reden waarom de meeste albinodieren die volwassen worden, worden grootgebracht in dierentuinen of herstelcentra.
