In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is de zwarte wolf een melanistische variant van de bekende grijze wolf (Wolf). Carlos Linnaeus gaf deze fascinerende zoogdieren de bijnaam onder de wetenschappelijke naam Canis lycaon, omdat hij geloofde dat deze hondachtigen en grijze wolven verschillende soorten waren. Na verloop van tijd is gebleken dat dit niet het geval is.
Hoewel het al lang bekend is dat zwarte wolven slechts een variant zijn van de gewone, hebben verschillende recent gepubliceerde onderzoeken echt interessante informatie opgeleverd over hun uiterlijk. Als je meer wilt weten over dit fascinerende dier en de genetische geheimen die het bevat, lees dan verder.
De zwarte wolf: een fascinerend dier
De Wolf (Wolf) is een hondachtigen afkomstig uit Eurazië en Noord-Amerika, dus de zwarte wolven zijn ook verspreid over dit geografische gebied. Toch is het interessant om te weten dat de verspreiding ervan atypisch is en reageert op bepaalde duidelijke patronen: het uiterlijk komt veel vaker voor in Noord-Amerika dan in de rest van de wereld.
Aan de andere kant is bekend dat deze toon voorkomt bij 62% van de wolven die in bossen in Canada leven, vergeleken met 7% van de melanistische exemplaren die de toendra bewonen.
Dit is evolutionair logisch in de wereld: een zwart roofdier in het midden van de sneeuw valt enorm op, zodat prooien het kunnen identificeren voordat ze worden opgejaagd, toch?
De waarheid is dat ikHet werkelijke evolutionaire doel van deze mutatie is nog niet volledig ontdekt.Het is moeilijk om het bestaan van zwarte wolven te rechtvaardigen, omdat ze geen natuurlijke roofdieren hebben en een donkere toon geen gunstig camouflagevermogen lijkt te bieden in beboste omgevingen. Dus hoe zijn deze dieren verschenen?
Het geheim zit in de genetica
Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Science, zwarte wolven kunnen het product zijn van een kruising met gedomesticeerde honden. Bovendien lijkt het erop dat hondachtigen met deze melanistische variant momenteel meer evolutionair succes hebben dan hun blanke verwanten, vanwege de verandering van de omgeving als gevolg van klimaatverandering.
De genetische basis van dit proces is opwindend. Zwarte wolven hebben een mutatie in het K-gen, een feit dat hun melanistische toestand bevordert. Zonder interesse om in te gaan op de moleculaire basis van dit proces, zullen we zeggen dat deze atypische hondachtigen een merkwaardige evolutionaire geschiedenis hebben, die teruggaat tot de jaren van de domesticatie van honden.
Het lijkt erop dat de mens door de geschiedenis heen het verschijnen van zwarte wolven heeft gepromoot. Bij het domesticeren van de huishond koos onze soort voor zwarte varianten, dat wil zeggen met typische eigenschappen van melanistische dieren. Deze genetische selectie zou de wolvenpopulaties kunnen vertekenen wanneer ze met honden kruisten.
Deze zelfde studies berekenen dat de melanistische eigenschappen bij hondachtigen ongeveer 13.000-120.000 jaar geleden werden uitgebreid, zonder een exacte datum te kunnen geven. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, wordt geschat dat de domesticatie van honden 40.000 jaar geleden plaatsvond. Weten in hoeverre dit de wilde wolvenpopulaties heeft gewijzigd, is bijna onmogelijk.
Als het melanistische karakter van de wolf zou verschijnen of zich zou uitbreiden vóór de domesticatie van de hond, zou deze theorie zijn kracht verliezen.
De verspreiding van de zwarte wolf
Het fenomeen van kruisingen tussen gedomesticeerde honden en wolven wordt verder bewezen door de volgende realiteit: melanistische wolven komen vaker voor in Noord-Amerika, een regio waar contact tussen beide dieren veel wijdverbreid is. Als bewijs hiervan is meer dan de helft van de wolven in Yellowstone National Park (VS) zwart.
De zaak verandert als we kijken naar de Europese wolvenpopulaties, omdat in Italië slechts 20% van deze hondachtigen een melanistische kleuring heeft. Toch wordt geschat dat deze variant zich meer en meer zal verspreiden naarmate besneeuwde ecosystemen verdwijnen als gevolg van klimaatverandering.
Het is nog interessanter om te weten dat het zwarte karakter bij wolven blijkbaar dominant is in vergelijking met wit. Een kruising tussen een wit en een zwart exemplaar geeft in totaal 10 zwarte en 4 witte pups. Dit toont aan dat de gemuteerde melanistische variant dominantie vertoont in vergelijking met het voorouderlijke karakter.
Als al deze beweringen waar zouden zijn, zou de zwarte wolf het eerste door mensen genetisch gemodificeerde roofdier in de geschiedenis worden.
Een onopgeloste vraag
Het is duidelijk dat er een duidelijk verband bestaat tussen het type omgeving en de kleur van de wolf, maar het kennen van de oorsprong en het geven van een definitieve evolutionaire verklaring is een veel complexere taak. Er wordt aangenomen dat dit personage verscheen of opnieuw werd geactiveerd bij het kruisen met gedomesticeerde honden, hoewel het bijna onmogelijk is om dit te bevestigen.
De gegevens die vandaag zijn verzameld, geven ons aanwijzingen, maar geen absolute realiteit. Het is alleen nog maar afwachten of zwarte vacht inderdaad een evolutionair voordeel is dat in toenemende mate aanwezig is in wilde populaties.
