De roodsnaveloxpecker (Buphagus erythrorynchus) of roodsnavelvogel is een kleine vogel van de zangfamilie. Het is wijdverbreid in Afrika, ten zuiden van de Sahara en het kan altijd worden geassocieerd met kuddes grote zoogdieren, omdat deze nieuwsgierige dieren zich voeden met de parasieten van de huid en het haar van hun gastheren.
Net als veel andere vogels, hun aanwezigheid komt andere individuen ten goede, die ze geduldig op hun rug tolereren. U kunt de ossenpik zien eten van de ongewervelde dieren die zich vestigen op giraffen, buffels, gnoes, koedoes, impala's, zebra's, neushoorns en nijlpaarden.
De roodsnavelsnuitpikker en zijn kenmerken
De ossenpik is een kleine vogel, olijfbruin met een karakteristieke gele snavel met een rode punt. De ogen hebben een oogring van een zeer opvallende roodoranje kleur. De jongeren missen deze kleuren, omdat ze verschijnen als de exemplaren groeien.
Oxpeckers bewegen in groepen en zenden een onderscheidende roep uit, vergelijkbaar met knetteren. Ze zijn te vinden in de savanne en landbouwgrond, waar grote wilde hoefdieren en gedomesticeerde runderen leven.
Er zijn verschillende ondersoorten van ossenpikkers die verschillen in grootte en de kleur van de snavel en veren.
Hoe eet deze vogel?
Roodsnavelvogels klimmen behendig op de rug van hun gastheren, waar ze op zoek gaan naar teken, mijten en andere ectoparasieten. Daarnaast kunnen ze ook het bloed van de gastheer drinken dat ze krijgen door de wonden die door hun snavels worden veroorzaakt. Wat in eerste instantie een symbiose is, kan onder bepaalde voorwaarden een parasitisme worden.
Opgemerkt moet worden dat er onder de ondersoorten voedselvoorkeuren zijn. Zo heeft de geelsnavelige ossenpikker een voorliefde voor buffels, en wanneer deze zeldzaam zijn, zijn de neushoorn, giraffe, zebra en Afrikaanse gnoes de belangrijkste gastheren.
De relatieve dichtheden van verschillende gastheren in een gebied zijn een belangrijke factor dat motiveert de keuze van specifieke gastheren bij deze vogels. De tolerantie van zoogdieren voor de foerageeractiviteit van de roodsnavelsnavelpikker is ook een essentiële parameter bij het kiezen van een tafel of, in dit geval, terug.
In gevangenschap zijn experimenten met deze voorkeuren uitgevoerd, rekening houdend met de parasietbelasting van de gastheren. Roodsnavelige ossenpikkers lijken rekening te houden met de overvloed en kwaliteit van teken op de huid van hun gastheer.
Deze vogels besteden meer tijd aan het voeden van de inhoud van wonden wanneer de parasietbelasting laag is in vergelijking met een gemiddelde en hoge parasietbelasting. Bovendien, ze zijn ook geselecteerd met het type teken dat wordt ingenomen, omdat ze blauwe teken verkiezen boven anderen.
Slapen en eten op een giraf
Het aantal vogels dat tegelijkertijd op een enkele gastheer kan eten, kan behoorlijk groot zijn. Er is een exemplaar van een giraf gespot met maar liefst 56 verschillende roodsnavelige ossenpikkers!
Wanneer deze vogels neerstrijken op hun 'parasietenleverancier', pikken ze snel in de huid totdat ze een wond veroorzaken die begint te bloeden. Zodra de wond open is, draaien ze hun snavel op zijn kant en likken het bloed. Deze activiteit wisselen ze af met het zoeken naar parasieten - zoals teken - of dood weefsel rond oude wonden.
Het ontstaan van wonden of hun permanentie doet twijfels rijzen over de positie van deze vogel als mutualist, omdat het de kans op infectie van de gastheer vergroot door de wonden open te houden.
Ossenpikkers eten niet alleen van hun gastheren, velen van hen gebruiken ze ook als schuilplaats 's nachts.
De oksels van giraffen zijn een zeer veilige en comfortabele plek voor deze vogels. Dankzij hun sterke poten klampen de ossenpikkers zich eraan vast en blijven ze beschermd tegen andere roofdieren. Dit is ook een manier om het ontbijt de volgende dag te verzekeren.
De onderzoekers denken dat dit gedrag ook een strategie kan zijn om concurrenten af te schrikken. Aan de andere kant is het essentieel om te benadrukken dat de roodsnavelossenpik zich alleen naar de bomen of struiken beweegt wanneer het tijd is om hun eieren te leggen en de kuikens te nestelen, omdat ze hun voedsel niet op plantaardig materiaal zullen vinden.
Andere vogels die baat hebben bij vee
Van de Koereiger is bekend dat hij jaagt op vee of paarden, maar ook op olifanten, kamelen, zebra's, herten en andere grote zoogdieren. In de natuur worden zelfs parasieten niet verspild.
In dit geval voedt deze vogel zich niet met zijn parasieten, maar profiteer van de aanwezigheid van deze dieren om insecten van het gras te verdrijven, zodat de zilverreigers ze gemakkelijk kunnen vangen. Veereigers kunnen voor hetzelfde doel soms tractoren of grasmaaiers volgen.