Leguanen als huisdier: een slecht idee?

Inhoudsopgave:

Anonim

Leguanen hebben ons altijd geïntrigeerd met hun uiterlijk van mini-dinosaurussen. Deze soort is relatief wijdverbreid in de exotische dierenmarkt en in gespecialiseerde centra en was tot voor kort ook aanwezig in veel gewone dierenwinkels.

Mensen die dierenwinkels bezoeken, zijn er misschien van overtuigd dat het adopteren van een reptiel als gezelschapsdier een gemakkelijke taak is, zoals: kinderen zijn vaak gefascineerd door deze wezens met nauwelijks kennis van hun biologie en behoeften en, om hen gelukkig te maken, geven de ouders toe.

Niets is verder van de realiteit. Sommige reptielen zoals de luipaardgekko zijn geweldig voor beginners, maar zeker de groene leguaan is een van de ergste huisdieren die je kunt adopteren als u geen voorkennis heeft over het onderhoud van exoten. Deze keer leggen we uit waarom.

Welke eigenschappen kunnen de adoptie van leguanen als huisdier bevorderen?

De leguanen Ze zijn een grote familie van hagedissen uit de Nieuwe Wereld, waaronder vele soorten leguanen, basilisken, anoles, halsbandhagedissen, gehoornde hagedissen en vele andere geschubde wezens. De bekendste soort binnen deze groep is ongetwijfeld de gewone leguaan (leguaan leguaan).

Veel mensen met katten- of hondenallergieën beschouwen reptielenadoptie als alternatief. Het is belangrijk om te weten dat, hoewel leguanen en schildpadden hun eigenaars kunnen herkennen, ze natuurlijk niet interactief zijn zoals een hond of een kat.

In het algemeen, reptielen zien hun voogd gewoon als een leverancier van warmte en voedsel. Dit stelt veel mensen teleur, omdat de interactie met het dier tot een minimum wordt beperkt en een ongevraagde beet of krab bij meerdere gelegenheden kan worden gedragen.

De mythe van leguanen als "gemakkelijk te verzorgen"

Reptielen worden vaak met weinig moeite verkocht als "makkelijk te verzorgen" in dierenwinkels of tentoonstellingen. Dit is nooit waar. De gezondheid van het reptiel hangt volledig af van de kwaliteit van de kweek en de voeding. In gevangenschap zijn de eigenaren de enige leveranciers van deze dieren.

Het is belangrijk op te merken dat elke soort een optimaal temperatuurbereik heeft, waarvoor het is geëvolueerd. Dit betekent dat de juiste temperatuur uw spijsverterings-, ademhalings-, immuun- en andere functies bevordert. Bovendien heeft elke soort voedingsstrategieën ontwikkeld die in gevangenschap niet gemakkelijk kunnen worden nagebootst.

Aan de andere kant zijn zeer jonge of babyreptielen meestal kleurrijker dan volwassenen en dit beïnvloedt hun grotere commercialisering. In dit stadium van ontwikkeling zijn uw behoeften echter: ze zijn zelfs moeilijker te bevredigen dan die van volwassen of jonge dieren.

Het vangen van wilde soorten is wreed

Het is heel belangrijk om te weten dat veel reptielen uit het wild worden gevangen en verscheept naar distributeurs die aan dierenwinkels leveren. Veel van deze dieren zullen tijdens de reis sterven, omdat soms zelfs hele ladingen verloren gaan. Reptielen die wel overleven, kunnen opstandig zijn en zich uiteindelijk niet aanpassen aan gevangenschap en vroegtijdig sterven.

Ook moet worden opgemerkt dat de gevangen leguanen, gewoonlijk, een parasietenbelasting hebben die dominant kan worden door de stress van gevangenschap. Een relevant punt is dat deze dieren worden verkocht onder misleidende namen, zoals 'farm-raised' of 'captive-bred'.

Deze bewering kan betekenen dat ze weken of maanden gevangen werden gehouden nadat ze uit het wild waren gevangen. Potentiële eigenaren moeten zich bewust zijn van dit misleidende verkooppraatje en vraag altijd om documenten die het fokken in gevangenschap onder wettelijke overeenkomsten bewijzen.

Groene leguanen zijn het populairst als huisdier

De groene leguaan of gewone leguaan (leguaan leguaan) is een zeer populaire blad- en boomsoort op de markt. De volwassen exemplaren zijn groot, aangezien de mannetjes tussen de 30 en 40 centimeter reiken van snuit tot cloaca en in totaal - als we de staart tellen - kunnen ze twee meter lang worden.

Hoewel sommige eigenaren een uitstekende relatie hebben met hun leguanen, kunnen ze agressief worden. Het kan gebeuren dat, zich bedreigd voelen, reageren met een krachtige beet of een pijnlijke zweep op de staart.

Meestal wordt de voogd getroffen door een kleine, felle groene hagedis, maar weinigen weten dat zal uitgroeien tot een 1,5 meter lange volwassen leguaan met een zekere neiging tot agressiviteit als het een man is. Een dier van deze omvang in een flat houden is op zijn zachtst gezegd een logistieke nachtmerrie.

Ondanks zijn populariteit is deze soort zeer vatbaar voor metabole botziekte (MBD). Deze aandoening houdt verband met het feit dat het moeilijk is om het foeliedieet dat leguanen in de natuur consumeren, adequaat na te bootsen.

Normaal gesproken wordt deze soort massaal geïmporteerd van Midden-Amerikaanse boerderijen, waar de exemplaren worden grootgebracht. De bonthandel en de verkoop als huisdier hebben het voortbestaan van de groene leguaan in gevaar gebracht totdat deze werd geregistreerd in bijlage II van CITES, een overeenkomst voor de bescherming van bedreigde exotische soorten.

Een betere optie voor leguanen als huisdier

Momenteel is de baardagaam (Pogona vitticeps) wordt in verschillende delen van de wereld als huisdier op de markt gebracht. Deze soort behoort tot de agamid-familie en is inheems in de woestijn- en halfwoestijngebieden van Australië. Het is een terrestrische, semi-boomkwekerij en allesetende soort.

Dit dier is erg opzichtig, het heeft een huidplooi, met puntige schubben onder zijn keel. Het heeft ook een lichaam bedekt met zachte stekels. Baardagamen worden nu commercieel gefokt, Elk jaar komen er in de Verenigde Staten meer dan 50.000 babypogona's op de markt.

Dit dier is een veel betere optie dan de groene leguaan. Pogona's groeien niet zo veel, ze zijn veel minder agressief en veel beter geschikt om te hanteren. Toch zijn ze ook veeleisend als het om zorg gaat.

Zoals we gezien hebben, Leguanen zijn geen goede huisdieren voor de algemene bevolking. Hun grote omvang, specifieke eisen en slecht humeur kunnen hun opvoeding en welzijn buitengewoon moeilijk maken. Daarnaast is het mogelijk dat de voogd door het verwerven van een exemplaar onbedoeld bijdraagt aan de verkoop van gevangen dieren.