Er zijn tal van reproductieve pathologieën bij teven waarvan wordt aangenomen dat ze verband houden met reproductieve hormonen. Sommigen van hen zijn behoorlijk ingewikkeld en kunnen het leven van het dier in gevaar brengen. Om deze reden moeten we, wanneer we het hebben over het steriliseren van het huisdier, de opties zorgvuldig beoordelen.
Veel vrouwelijke honden verliezen hun reproductieve gezondheid zelfs voordat ze voor de eerste keer drachtig worden. Twee van de meest voorkomende oorzaken zijn pyometra en vaginale hyperplasie, om nog maar te zwijgen van borsttumoren.
Voortplantingspathologieën bij niet-drachtige teven: pyometra
Het is een ziekte die wordt veroorzaakt door een infectie in de baarmoeder, met ophoping van pus en andere afscheidingen binnenin. De baarmoeder is bovendien een orgaan dat geen directe uitgang naar buiten heeft, dus het is niet in staat om die afscheiding te elimineren. Daarom kan het genezen van een pyometra erg moeilijk zijn.
Symptomen
In het begin zijn vrouwtjes lusteloos en hebben ze geen zin om te eten. Koorts, braken en meer plassen dan normaal kunnen zelfs voorkomen. Later, abnormale en stinkende vulvaire afscheiding begint te worden gedetecteerd, dat geeft ons een aanwijzing dat er iets mis is.
Het is waar dat er momenten zijn dat er geen vulvaire afscheiding is omdat de baarmoederhals te allen tijde gesloten blijft. Deze gevallen zijn moeilijker te diagnosticeren en eindigen vaak dodelijk. als gevolg van septische shock.
De meest voorkomende complicatie is septische peritonitis als gevolg van baarmoederruptuur, naast de eerder genoemde septische shock.
Diagnose
Naast de symptomen, de dierenarts kan zijn toevlucht nemen tot een echografie en/of röntgenfoto, waar de met vocht gevulde baarmoeder te zien is. Als er een bloedtest wordt uitgevoerd, zal de professional typische tekenen van infectie vinden, zoals een toename van het aantal witte bloedcellen.
Behandeling
Zoals we in de inleiding al zeiden, is ovariohysterectomie de voorkeursbehandeling voor pyometra. Deze procedure is niet alleen effectief bij de behandeling ervan, maar ook om het te voorkomen.
Toch zijn er ook enkele gevallen beschreven waarin: de ziekte wordt uitsluitend medisch behandeld. Om dit te doen, wordt oestrogeentherapie toegepast, die ontspanning van de baarmoederhals induceert. Deze hormonen worden gecombineerd met medicijnen die samentrekkingen van de baarmoeder bevorderen om de etterende inhoud te verdrijven.
Deze niet-chirurgische optie is alleen van toepassing in zeer specifieke gevallen, waar de algemene conditie van de teef goed is en de pyometra open is. Dit betekent dat de baarmoederhals ontspannen is, wat een betere prognose heeft. Deze behandeling wordt aanbevolen alleen bij die teven die ja of ja willen houden als fokkers.
Voortplantingspathologieën bij niet-drachtige teven: vaginale hyperplasie
Door de werking van oestrogenen neemt de omvang van het vaginale slijmvlies toe, wat zelfs een verzakking -uitgang naar buiten- kan veroorzaken. Gewoonlijk wordt het verzakte vaginale slijmvlies oedemateus en verdikt. De eigenaar observeert een grote gladde roze massa die uit de vulva steekt.
Symptomen
Naast het voor de hand liggende verzakte weefsel, kan er overmatig aan het gebied worden gelikt, omdat het vrouwtje zich ongemakkelijk voelt. De teef kan zelfs een deel van haar lichaam verminken, wat zal resulteren in necrose.
Therapeutische overwegingen om rekening mee te houden bij vaginale hyperplasie
Bij de meeste vrouwelijke honden zal het verdikte weefsel aan het einde van de loopsheid afnemen, wanneer de oestrogeenspiegels afnemen. Dat is de reden waarom de eigenaar, toen hij stopte met het zien van de verzakking, kunt u ervan uitgaan dat het probleem is opgelost. De kans dat het in de volgende heat opnieuw gebeurt, is bijna 100%.
Behandeling
Als er geen necrose of overmatig beschadigd weefsel is, kan lokale reiniging, desinfectie en smering voldoende zijn, zolang de eigenaar zich er bij elke loopsheid van bewust is dat de verzakking niet terugkeert. Desondanks zal het onderliggende probleem er altijd zijn.
De teef heeft een overmatige gevoeligheid voor oestrogenen en de pathologie zal opnieuw optreden. Daarom zal het nodig zijn om uiteindelijk de moeilijkste beslissing te nemen: steriliseer het dier en smoor het probleem in de kiem of neem toevlucht tot hormonen.
Het sterilisatietaboe
De morele last en de psychologische componenten die gepaard gaan met een ovariohysterectomie bij vrouwen kunnen niet worden geëxtrapoleerd naar de hondensoort. Dit is de basis om te beginnen. Een vrouwelijke hond zal niet de psychologische gevolgen ondervinden die gepaard gaan met het niet krijgen van kinderen.
Sterilisatie van huisdieren - niet alleen vrouwelijke honden, maar alle andere mannelijke of vrouwelijke dieren - heeft duidelijke contraceptieve voordelen. Bijvoorbeeld de bestrijding van zwerfkattenkolonies of ongewenste verlating van puppy's voorkomen. Het is ook bewezen de ultieme oplossing te zijn om zeer ernstige ziekten bij huisdieren te voorkomen.
