De term "vuurbuiksalamander" verwijst naar verschillende soorten salamander die in het water van de natuur zijn, die de laatste jaren populair zijn geworden als huisdieren. Dit is deels te wijten aan hun gemakkelijkere zorg in vergelijking met andere exotische amfibieën.
Desondanks kunnen we bevestigen dat elk reptiel of amfibie meer specifieke zorgparameters nodig heeft dan typische kleine gedomesticeerde zoogdieren - bijvoorbeeld hamsters of muizen. Daarom presenteren we u vandaag een gids die de basistips verzamelt voor de verzorging van deze fascinerende uroddels.
Een taxonomisch conglomeraat
Allereerst is een van de dingen die de meeste aandacht trekt als het gaat om het ontdekken van deze salamander, zonder twijfel, de taxonomische chaos waarin het is ondergedompeld. De meest in gevangenschap gefokte en gecommercialiseerde soort was:Cynos orientalis, maar blijkbaar valt deze amfibie nu binnen het geslacht Hypselotriton.
Aan de andere kant, volgens het American Museum of Natural History, vandaag zijn er slechts twee soorten van het geslacht Cynops: Cynops pyrrhogaster YCynos ensicauda.Het geslachtHypselotritonhet heeft meer vertegenwoordigers, met acht gedocumenteerde soorten.
Hoe het ook zij, we worden geconfronteerd met een reeks endemische salamanders uit China of Japan, dus hun zorg in gevangenschap is relatief vergelijkbaar.De kleur van ze is allemaal bruinzwart met een oranje buik, en hun grootte, ongeveer 6 tot 12 centimeter - met variaties afhankelijk van de soort.
Samenvattend kunnen we binnen dit taxonomische conglomeraat drie soorten opsommen die in gevangenschap zijn gefokt en gedistribueerd door de markt voor exotische dieren. Dit zijn de volgende:
- Cynops pyrrhogaster: Wees er extra voorzichtig mee, want het heeft een dodelijk gif.webp voor mensen.
- Cynops cyanurus.
- Hypselotriton orientalis: de meest voorkomende van allemaal als het gaat om verkoop. Het heeft een licht toxisch potentieel, dus enige voorzichtigheid is geboden bij het hanteren ervan.
Zorg
Zodra we de verschillende soorten te koop hebben gedefinieerd, is het tijd om ons onder te dompelen in de wereld van hun algemene zorg. Allereerst is het noodzakelijk op te merken dat de vuurbuiksalamander voornamelijk in het water leeft, dus je huis zal meer gebaseerd zijn op een aquarium dan op een terrarium -een andere goede optie is een paludario-.
Over, voor elke 40 liter water kunnen twee of drie volwassenen worden geplaatst. Het is belangrijk dat het aquarium een filtersysteem heeft, aangezien deze amfibieën helder water zonder gif.webptige stoffen nodig hebben. Toch wordt het afgeraden dat het filter te sterke stromingen produceert, omdat het dier gestrest kan raken.
Wat de temperatuur betreft, deze dieren leven in het wild in koude omgevingen. Daarom is het ideale bereik ongeveer 20 graden tot ongeveer 23 graden. Hoewel ze probleemloos bestand zijn tegen extreme temperaturen tot 27 graden, kan dit op de lange termijn hun immuunsysteem uitputten en het ontstaan van ziektes bevorderen.
Deze amfibieën zijn strikt vleesetend, omdat ze zich voeden met ongewervelde dieren en kleine vissen. Vanwege de kleine afmetingen van hun mond kan voedsel in stukjes worden aangeboden. Een ideaal voedsel voor hen zijn de waterwormen die bevroren worden verkocht in "blokjes", ook wel bekend als tubifex.
Een klein cv
Omdat in veel gevallen de tijd kort is en de informatie in kleine delen beter wordt begrepen, geven we u een samenvatting van alles wat in de vorige regels is verzameld:
- De vuurbuiksalamander is een relatief kleine en niet erg territoriale amfibie. Dus, een aquarium van 40 liter kan gemakkelijk een paar huisvesten.
- Ondanks dat ze voornamelijk in het water leven, hebben deze dieren een stuk land nodig.
- Het aquarium moet overvloedig beplant zijn en een effectief filtersysteem hebben.
- Het ideale temperatuurbereik is 20 tot 23 graden Celsius.
- Ze voeden zich met muggenlarven, wormen en bijna elk type kleine ongewervelde.
Kwestie van parameters
Zoals we hebben gezien, is de vuurbuiksalamander afhankelijk van de temperatuur van het water en zijn chemische eigenschappen om zich correct te ontwikkelen. Het moet ook worden omringd door planten, rotsen en schuilplaatsen om niet aan voortdurende stress te lijden.
Ondanks zijn eisen, is deze amfibie fascinerend en het aquarium waarin het leeft, kan een echt lagune-ecosysteem lijken als het correct is samengesteld. Natuurlijk is de esthetische waarde van dit dier niet te overzien.
