Witte vlek bij vissen wordt gedefinieerd als een parasitaire ziekte veroorzaakt door de trilhaartjes Ichthyophthirius multifiliis.Deze ziekteverwekker wordt in het aquarium overgedragen door de introductie van geïnfecteerde vissen, veranderingen met water in slechte staat of door het gebruik van besmette instrumenten.
Niet alleen zijn aquarianen bang voor deze vervelende parasiet, want wanneer ongedierte voorkomt in viskweekfaciliteiten, kan de vissterfte 100 % bereiken zonder de juiste behandeling. Het spreekt voor zich dat dit zeer hoge economische verliezen met zich meebrengt voor professionals op dit gebied.
Om deze reden is het essentieel om de symptomen, oorzaken en behandeling van de witte punt te kennen. Als je observeert een reeks witte putjes in de vissen in uw aquarium die niet verdwijnen, het is tijd om alarm te slaan. Maak je geen zorgen, hier vertellen we je wat je in dit geval moet doen.
De parasiet kennen
De eerste stap in de behandeling van een ziekte is om de veroorzaker te kennen, en daarom beginnen we met het samenvatten van de kenmerken van Ichthyophthirius multifiliis.We worden geconfronteerd met een trilharig protozoa met een diameter van één millimeter en ectoparasitair van aard, omdat het zich voedt met de cellulaire overblijfselen van de huid van de vis - zich eraan vastklampend.
Bovendien heeft deze protozoa een directe levenscyclus, het vereist geen tussenliggende hosts om zich te ontwikkelen.De parasiet doorloopt drie verschillende stadia: gehecht aan de huid van het dier, vrijlevend met zwemcapaciteit en als cyste op de bodem van het aquarium.
Wetenschappelijke bronnen benadrukken dat de duur van de levenscyclus van dit organisme grotendeels afhangt van de temperatuuromstandigheden en andere parameters van het water. Bijvoorbeeld, bij 25 graden Celsius doorloopt de parasiet in een week al zijn fasen.
Een microscoopbeeld van de protozoa die zich voedt met het visweefsel.
Symptomen
Zoals we eerder hebben gezegd, is het verschijnen van witte vlekken op het oppervlak van het dier het duidelijkste teken van infectie. Elk van deze kuilen komt overeen met een trophon, de intra-epidermale parasiet die zich voedt met de epitheelcellen van de vissen.
Daarnaast pikken meerdere veterinaire tijdschriften andere typische symptomen van de ziekte op. Sommigen van hen zijn de volgende:
- anorexie: de besmette vis ervaart een duidelijk verlies van eetlust.
- Hyperventilatie:Wanneer de parasiet zich in de kieuwen nestelt, heeft het dier moeite met ademhalen onder water. Daarom is het gebruikelijk om geïnfecteerde vissen te zien ademen op het oppervlak van het aquarium.
- Abnormaal gedrag:Net zoals het bij mensen gebeurt als we ziek zijn, isoleren ook de rest van de dieren zichzelf en verminderen hun activiteit om de pathologie te bestrijden.
- Continu krabben:Het lijkt misschien vreemd, maar vissen kunnen zichzelf krabben aan aquariumdecoraties of rotsen. Dit is een poging om van de parasiet af te komen, aangezien het getroffen gebied hen natuurlijk ongemak bezorgt.
Meestal begint de infectie met een paar kleine plekjes verspreid over het oppervlak van een enkele vis. Als de pathologie echter niet snel wordt aangepakt, kan er binnen enkele dagen een echte ramp plaatsvinden in het hele aquarium.
Witte vlek behandeling
De eerste stap bij bijna elke parasitaire infectie is het verhogen van de temperatuur van het water - uiteraard binnen de grenzen van de vissen. Dit versnelt de levenscyclus van de parasiet en bevordert het loskomen van de huid van de gastheer, op welk moment het het meest kwetsbaar is.
Kininesulfaat, mercurochroom of malachietgroen zijn de medicijnen bij uitstek voor dit soort epidemieën in het aquarium. Elk van de medicijnen heeft zijn specifieke concentraties en doses, maar over het algemeen moeten ze meer dan eens worden aangebracht om hun maximale effect te bereiken.
Het is ook noodzakelijk om te benadrukken dat deze behandelingen niet zonder bijwerkingen zijn, omdat planten kunnen worden beschadigd en het evenwicht van het aquatische ecosysteem wordt veranderd. Helaas is er geen andere keuze, dus deze onbalans moet worden aangepakt - zodra de ziekte is overwonnen - met geleidelijke waterveranderingen.
Behandeling is meestal effectief zolang de infectie in een vroeg stadium wordt ontdekt. Voor een terminaal zieke vis is er geen mogelijke oplossing.
Een race tegen de klok
Zoals we in deze regels hebben gezien, het witpunt bij vissen kan worden gestopt als de infectie vroeg wordt ontdekt. Helaas hebben voogden in veel gevallen de neiging om de ziekte af te wijzen en pas te beseffen dat er iets mis is als het te laat is.
Er zijn meerdere commerciële behandelingen die een hoog slagingspercentage hebben bij het bestrijden van deze parasiet. Om deze reden is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan de gezondheidsstatus van de aquariumleden om dit soort pathologie zo snel mogelijk te detecteren.
