Syndroom Waardenburg-Klein -of voor het acroniem WKS- is een ziekte van genetische oorsprong die de pigmentatie beïnvloedt van de huid, het haar en de ogen van de hond. Bovendien kan het worden geassocieerd met het optreden van doofheid.
Deze aandoening komt zowel bij mensen als bij dieren voor. Het is beschreven bij katten en sommige hondenrassen als: bull terriers, sealyham-terriers, collies en Dalmatiërs. Als je meer wilt weten over deze vreemde pathologie, lees dan verder.
Wat is het Waardenburg-Klein-syndroom?
Melanocyten zijn de cellen die melanine produceren, het pigment dat haar, huid en ogen kleurt. De hoeveelheid melanocyten wordt bepaald in de genetica van het individu.
De WKS bestaat uit een hypopigmentatie van de huid, dat wil zeggen de aangetaste dieren ze vertonen geen kleur in de gebieden van de epidermis en het haar zonder melanocyten en hun ogen zijn blauw of heterochromatisch.
deze stoornis manifesteert zich bij jonge honden en is onafhankelijk van geslacht. Het is niet de enige ziekte die hypopigmentatie veroorzaakt, dus het kan gemakkelijk worden verward met andere, meer voorkomende. Om dit syndroom te bepalen, moet de tutor zich daarom mogelijk wenden tot een dierenarts die gespecialiseerd is in dermatologie.
Doofheid wordt ook geassocieerd met: syndroom van Waardenburg-Klein. Deze verandering vindt plaats omdat melanocyten in de embryonale ontwikkeling een belangrijke rol spelen bij de vorming van het binnenoor. De afwezigheid van deze cellen in dit stadium zal de auditieve functie van het dier vanaf de geboorte beïnvloeden.
Doofheid kan worden vermoed als het dier niet reageert op auditieve stimuli, maar moet worden bevestigd door een dierenarts.
Is er een behandeling in deze gevallen?
Er is geen behandeling die deze aandoening geneest of vermindert. Om zijn uiterlijk te vermijden, fokkers wordt geadviseerd geen honden te fokken met de diagnose WKS om het aantal aangetaste exemplaren niet te vergroten, aangezien de overerving autosomaal dominant is.
Dit betekent dat het gewijzigde allel -of de vorm van het gen- in een van de paren niet-seksuele chromosomen wordt aangetroffen en dominant is over de normale, waarmee een enkele kopie voldoende is om de ziekte tot uiting te brengen. Het wordt gelijkelijk overgedragen op mannen en vrouwen.
Elk getroffen dier heeft meestal een ouder die aan het syndroom lijdt. Daarom is er een 50% kans bij elk nageslacht dat het het gemuteerde allel erft en de ziekte ontwikkelt. Helaas is het een vrij hoog cijfer dat de wijziging aanmoedigt om in de generaties van getroffen individuen te blijven.
Andere pathologieën die hypopigmentatie veroorzaken
Er zijn veel ziekten die de kleur van de huid beïnvloeden. Sommige worden alleen gepresenteerd als een esthetische wijziging, maar andere kan verband houden met andere aandoeningen, zoals bij het syndroom van Waardenburg-Klein. Hier zijn er een paar.
vitiligo
Vitiligo is een pigmentatiestoornis die treft een zeer laag percentage honden en dat resulteert in kleurverlies in bepaalde delen van het lichaam, maar het gezicht en de neus zijn de gebieden met de grootste depigmentatie. Dit syndroom wordt veroorzaakt door een onbalans in de productie van melanine.
Getroffen honden verliezen pigmentatie in de gekleurde gebieden naarmate ze ouder worden. De oorzaken van vitiligo zijn niet volledig bekend, maar waarvan wordt aangenomen dat het verband houdt met een verandering van het immuunsysteem.
Neusdepigmentatie
Is hij opruimen van het neustussenschot tijdens de wintermaanden. Het is fysiologisch bij de Siberische husky, Golden retriever, labrador en berner van de berg.
Depigmentatie kan worden verward met vitiligo, maar in tegenstelling tot vitiligo, komt alleen seizoensgebonden voor en is omkeerbaar. Tijdens de winter verliest de zwarte kleur van de neus aan intensiteit, hoewel volledige depigmentatie niet optreedt. Na het seizoen herstelt de neustonaliteit zich.
albinisme
Het is de totale afwezigheid van pigmentatie in huid, haar en ogen. Deze dieren kunnen ook doofheid vertonen zoals bij het syndroom van Waardenburg-KleinZe zijn ook gevoeliger voor licht en kunnen dermatologische problemen opleveren.
Syndroom van Chediak-Higashi
Dit syndroom Het is een zeldzame ziekte die het komt meestal voor bij Perzische katten. In tegenstelling tot WKS is de overerving autosomaal recessief, dus het komt meestal niet met een dergelijke waarschijnlijkheid voor bij het nageslacht van aangedane ouders.
Het wordt gekenmerkt door gedeeltelijk albinisme in de ogen en huid. Het wordt geassocieerd met andere, meer ernstige symptomen, zoals abnormale granulocyten en bloedplaatjes, die bloedingen en terugkerende infecties kunnen veroorzaken die de levensverwachting van dieren die het presenteren drastisch verminderen.
Afgezien van deze pathologieën, die meestal genetisch en onbehandelbaar zijn, zijn er andere verworven oorzaken van hypopigmentatie. Lupus, leishmaniasis, pyodermie of contactdermatitis veroorzaken meestal deze symptomen, maar ook toxische stoffen zoals medicijnen, een tekort aan voeding, de vorming van neoplasmata of het kan gewoon idiopathisch zijn.