Visusverlies of blindheid bij honden komt relatief vaak voor. Bij zowel honden als katten kan het in verband worden gebracht met genetische problemen en het verschijnt al heel vroeg in het leven van het dier, hoewel het meestal optreedt wanneer het ouder wordt.
Het is zeldzaam dat een puppy vanaf de geboorte blind wordt gevonden, omdat het normaal is dat deze aandoening op volwassen leeftijd wordt verworven of senior door ziekte of ouderdom.
Blindheid bij honden kan van intraoculaire oorsprong zijn of verschijnen als gevolg van een aandoening van het centrale zenuwstelsel.Lees hier hoe u blindheid bij honden vroegtijdig kunt detecteren.
Oorzaken van blindheid bij honden
Hieronder zullen we u de meest voorkomende oorzaken van blindheid bij honden laten zien, hoewel eerst moet worden opgemerkt dat: bepaalde rassen kunnen een grotere aanleg hebben om aan oftalmologische pathologieën te lijden.
Bijvoorbeeld races zoals de teckel, schnauzer Miniatuur en de Spaanse Bretonse zijn vatbaar voor retinale degeneratie, een aandoening die, indien onbehandeld, het dier volledig blind kan maken.
Tijdens een consult kan de dierenarts sommige van deze problemen bevestigen en u adviseren om indien nodig een specialist in veterinaire oogheelkunde te raadplegen.
watervallen
De watervallen worden geproduceerd door een vertroebeling van de lens, een lens achter de iris waarmee het oog kan scherpstellen.
Deze aandoening kan voorkomen bij dieren van niet erg hoge leeftijd, in tegenstelling tot staar bij mensen. Het treedt meestal op als gevolg van slagen, verwondingen, ichronische oogontsteking, diabetes of een erfelijke aandoening.
Het kan een of beide ogen aantasten en de enige behandeling is chirurgisch, zoals bij mensen. Bij deze ingreep wordt de lens vervangen door een intraoculaire lens.
Op het eerste gezicht kan staar worden verward met nucleaire sclerose die bij oudere honden voorkomt.
De nucleaire sclerose is een verlies van transparantie van de lens. Dit gebeurt wel met het ouder worden, zoals het meestal na zes tot acht jaar verschijnt. De lens heeft een iriserend of melkachtig uiterlijk, anders dan staar. Het heeft geen behandeling, maar het heeft geen invloed op het gezichtsvermogen van het dier.
Om onderscheid te maken tussen nucleaire sclerose en cataracten, is het noodzakelijk om naar de dierenarts te gaan, om een goed oftalmoscopisch onderzoek van het dier uit te voeren.
Progressieve retinale atrofie
Het is een degeneratie van retinale cellen leidend tot onomkeerbare blindheid. Om de diagnose vast te stellen is een fundusonderzoek nodig. Opgemerkt moet worden dat verlies van gezichtsvermogen in omgevingen met weinig licht een van de vermoedens van deze aandoening is.
glaucoom
Is hij verhoogde intraoculaire druk als gevolg van overtollig vocht in de oogbol. Als deze druk lang aanhoudt of erg hoog is, kan de oogzenuw worden beschadigd en blindheid veroorzaken. Er zijn behandelingen om glaucoom te corrigeren en chirurgie om de intraoculaire druk te verlagen om het gezichtsvermogen te behouden.
Hoe de blindheid van ons huisdier vroegtijdig op te sporen?
verlies van gezichtsvermogen kan gepaard gaan met een duidelijke oogaandoening Dat is een voldoende teken om ons te waarschuwen en naar de dierenarts te gaan, maar dit is niet altijd het geval. Een visueel gehandicapt dier kan enkele van de volgende symptomen hebben:
- Veranderingen in de oogkleur van het huisdier. De ogen krijgen een blauwachtige of roodachtige tint en kunnen afscheidingen produceren.
- Het dier loopt verward.
- U heeft moeite met het vinden van uw voer- en/of waterbakken.
- Hij raakt gedesoriënteerd als de verdeling van het meubilair in het huis wordt veranderd of als hij hem ergens mee naar toe neemt die hij niet kent.
- Botst vaak tegen voorwerpen en/of mensen.
- Vertoont atypische agressieve reacties.
Zorgen voor een hond die zijn gezichtsvermogen verliest
In sommige gevallen is het verlies van het gezichtsvermogen onomkeerbaar en moet de hond worden geholpen om de rest van zijn leven in de omgeving te functioneren. Toch, blindheid is nooit een rechtvaardiging om van het dier af te komen.
Bovendien, rekening houdend met het feit dat honden voornamelijk door hun geur worden geleid, vermindert het verlies van het gezichtsvermogen hun kwaliteit van leven niet ernstig als het hen gemakkelijker wordt gemaakt met de volgende tips:
- Laat geen meubels of andere voorwerpen achter die een obstakel vormen voor de hond.
- Blokkeert toegang tot trappen, zwembaden, ramen, terrassen of andere soortgelijke plaatsen waardoor het dier zou kunnen vallen.
- Zet hun voerbak, speelgoed of bed op dezelfde plek.
- Presenteer voorwerpen aan hem door middel van geur als omgevingsverrijking.
- Loop aan de lijn en laat andere mensen of honden niet abrupt naderen, Nou, het dier kan bang worden. Laat hem dichterbij komen met zijn neus. Zorg voor een routine als het gaat om plekken om te wandelen, want bekende geuren zullen je gemoedsrust geven.
Zoals we hebben gezien, is de detectie van blindheid bij honden relatief eenvoudig zolang de mentor aandacht schenkt aan het gedrag van zijn hond. Eenmaal bevestigd dit verlies van gezichtsvermogen, wordt het bezoek aan de dierenarts essentieel.