Als iemand "adelaar-gezichtsvermogen" heeft, wordt hun gezichtsvermogen beschouwd als ver buiten de gezichtsscherpte van de meeste mensen. Roofvogels zoals adelaars en haviken kunnen elke muis tijdens de vlucht over een vlakte zien rennen.
Over het algemeen worden bij sommige soorten roofvogels twee eigenschappen geassocieerd met gezichtsscherpte: zijn grote ogen en een hoge dichtheid aan fotoreceptoren. Hier laten we u de belangrijkste visuele aanpassingen zien die roofvogels vertonen.
Grootte is belangrijk in het oog van de arend
Het is belangrijk op te merken dat de relatie tussen de grootte van de ogen en de grootte van het hoofd is een belangrijke indicator van het visuele vermogen. Zo kun je naar een vogel kijken en ontdekken dat zicht het belangrijkste zintuig is: in alle gevallen zijn de ogen enorm in verhouding tot de rest van het hoofd.
De grootte van de ogen bepaalt de optische resolutie en dus wat de dieren kunnen zien. Hoe groter de ogen, hoe hoger de resolutie.
Het belang van de dispositie van de ogen in het gezichtsveld
Het is interessant om te weten dat de locatie van de ogen van een vogel kan aangeven of het een roofvogel of een roofvogel is. Dus wanneer de ogen op de voorkant van zijn kop zijn, kan de vogel afstanden inschatten en zich concentreren op verre prooien.
Op deze manier geeft de locatie van de ogen aan de voorkant van het hoofd de vogel - en de mens - binoculair zicht. Dit is het geval bij de rode havik.
Binoculair zicht biedt de mogelijkheid om hetzelfde object met beide ogen tegelijkertijd te zien: het beeld van het object wordt gevormd in de hersenen door de informatie die door het oogapparaat wordt verzameld over elkaar heen te leggen en maakt de optimale berekening van afstanden mogelijk.
in tegenstelling, andere vogels hebben hun ogen aan weerszijden van hun hoofd, zoals kippen. Deze opstelling geeft deze vogels zeer weinig binoculair zicht, maar geeft ze een beter perifeer zicht.
Met dit monoculaire zicht krijgen de vogels dus het hele beeld in één keer. Met dit type zicht kunnen ze het uiterlijk van roofdieren snel en efficiënt observeren.
Fotoreceptoren: sleutels tot het zicht van de adelaar en andere roofvogels
Laten we dat allereerst onthouden staafjes en kegeltjes zijn gespecialiseerde lichtgevoelige neuronen (fotoreceptoren) die zich in het netvlies bevinden.
Staafjes en kegeltjes zijn dus enkele van de meest gespecialiseerde en complexe cellen die we kennen. Zijn taak is om licht om te zetten in zenuwimpulsen die de hersenen omzetten in beelden.
De staafjes zijn gevoeliger voor licht, maar geven geen kleurinformatie, terwijl kegeltjes, hoewel minder gevoelig, kleurenzicht mogelijk maken. Bij dagvogels kunnen 80% van de receptoren kegeltjes zijn.
Hoe het netvlies van roofvogels wordt gevormd
Het netvlies van roofvogels heeft staafjes, eenvoudige kegels van vier spectrale typen en dubbele kegels waarmee ze nog meer kleuren kunnen zien. De hoogste dichtheid van individuele kegeltjes komt voor in een van de twee gespecialiseerde gebieden van het netvlies: de foveas.
Dus de aanblik van de adelaar en andere roofvogels stelt hen in staat om kleuren te zien die niet opvallen voor andere soorten. Hun visie gaat voorbij aan de zichtbaarheid van rood, oranje, geel, groen, blauw en hun tinten, maar ze zien ook kleuren die worden weerkaatst door het ultraviolette licht dat door de zon wordt uitgestraald.
De relevantie van kleurdetectie in het zicht van de adelaar
In het algemeen, kleurenvisie brengt bepaalde voordelen voor het hele dierenrijk, Voornamelijk voor het herkennen van voedsel en het zoeken naar een seksuele partner. In veel gevallen is het de kleur van de prooi die roofvogels helpt ze te detecteren, te achtervolgen en te vangen.
Een nieuwe studie door Zweedse wetenschappers toont aan dat de havik van Harris (Parabuteo unicinctus) heeft het beste kleurenzicht van alle tot nu toe onderzochte dieren.
Uit het onderzoek blijkt dat als een object niet van de achtergrond te onderscheiden is en de kleur ongeveer hetzelfde is, de detectie voor een roofvogel moeilijker is dan voor een mens.
Aan de andere kant, als het object een andere kleur heeft dan de achtergrond, is de havik van Harris kan het op tweemaal de afstand detecteren in vergelijking met het menselijk zicht.
Zoals we hebben gezien, reageert de visie van adelaars en andere dagelijkse roofvogels op een duidelijke evolutionaire druk: de behoefte aan voedsel. Elk levend wezen is zeer gespecialiseerd in de omgeving die het omringt, en in de lucht, goed zien is de sleutel tot positionering en overleving.
