Goodfellow's Tree Kangoeroe (Dendrolagus goodfellowi) is een buideldier van de macropodid-familie. Deze groep herbivoren wordt gekenmerkt door zeer lange en robuuste achterpoten, korte voorpoten en zeer lange staart.
De macropodid-familie bestaat uit 34 geslachten, die ze omvatten meer dan 50 soorten, waarvan vele al uitgestorven. Hoewel de meeste soorten van de familie terrestrisch zijn, is het geslacht Dendrolagus groepeert zo'n 13 soorten, allemaal van het boomleven.
Deze boomsoorten zijn over het algemeen onhandig op het land en bijna allemaal presenteren ze zichzelf als endemisch voor Papoea-Nieuw-Guinea. Hieraan moet worden toegevoegd dat de taxonomische classificatie van dit geslacht complex is en onderwerp is van voortdurend debat onder specialisten.
Hoe ziet de boomkangoeroe van Goodfellow eruit?
De boomkangoeroes zijn middelgrote tot grote dieren en kunnen een lichaamsgrootte van 55-77 centimeter bereiken, plus een staart van 70-90 centimeter. Volwassen proefpersonen kunnen 4-13 kilogram wegen. Bovendien hebben ze een korte vacht, meestal kastanjebruin of roodbruin tot karmijnrood, met een bleke buik.
De eigenschap die het meest opvalt bij deze dieren is: de aanwezigheid van twee gouden strepen die parallel langs de rug lopen. Dergelijke strepen vormen verschillende patronen naar de staart toe. Het gezicht is grijsbruin en de nek en wangen zijn vaak geel, net als de voeten.
Patronen kunnen worden gebruikt om individuen te identificeren, aangezien geen twee dieren dezelfde gouden strepen hebben.
Habitat en geografische spreiding
De dichte tropische bossen van zeeniveau tot bijna 3.000 meter hoogte zijn de thuisbasis van de boomkangoeroe. Deze dieren leven voornamelijk in bomen of gesloten bosgebieden boven bergachtige bergketens, omdat ze beperkt zijn tot het tropische woud.
Het is belangrijk op te merken dat de soort endemisch is in Papoea-Nieuw-Guinea, waar hij wordt aangetroffen in het midden van de berggebieden van de Cordillera Central. Hoewel de soort in de jaren tachtig in laaglandgebieden kon leven, werd de soort verplaatst naar de bergen.
Hoe is de reproductie van de Goodfellow-boomkangoeroe?
Wat betreft het zakje, vrouwelijke kangoeroes hebben een goed ontwikkelde buidel Het opent naar voren en bevat vier spenen. De draagtijd is 21 tot 38 dagen, waarna in de regel een enkel kalf wordt geboren.
Een paar uur voor de bevalling begint de moeder het zakje schoon te maken door er goed aan te likken. De pasgeborene komt zonder hulp van zijn moeder in de buidel, waar hij de volgende tien tot twaalf maanden groeit.. Het is interessant om te vernemen dat de jonge kangoeroe nog enkele maanden borstvoeding geeft nadat ze de buidel heeft verlaten.
Gedrag van de boomkangoeroe
De meeste boomkangoeroes lijken solitair te zijn. Overdag schuilen deze dieren in kleine groepjes in de boomtoppen en 's nachts komen ze tevoorschijn om te eten. Het is interessant om te weten dat ze een uitgesproken voorliefde hebben voor de bladeren van de plant Flindersia pimenteliana.
Dit buideldier is zeer wendbaar tussen de boomtoppen, omdat het snel van de ene boom naar de andere reist en bij elke sprong afstanden tot negen meter overbrugt. Op het land vertoont het echter geen opmerkelijke voortbeweging.
Wat territorialiteit betreft, behouden vrouwtjes een oppervlakte van enkele hectares, terwijl mannetjes hebben grotere territoria die die van meerdere vrouwtjes overlappen.
Staat van instandhouding
Deze soort wordt voornamelijk bedreigd door jacht op vlees, vernietiging van leefgebieden, mijnbouw, oliewinning en landbouw.. Het staat op de lijst van bedreigde diersoorten, classificatie op basis van de voortdurende afname van de bevolking van ten minste 50% in de laatste drie generaties, in dit geval 30 jaar.
De belangrijkste oorzaak van hun verdwijning is de uitgebreide houtkap van het laaglandregenwoud, die de verspreiding van de soort aanzienlijk beperkt. Momenteel wordt hun voortbestaan alleen verzekerd door de nationale parken en reservaten.
In deze sterk geantropiseerde gebieden bevordert de bijna volledige afwezigheid van grote roofdieren of boomklimmende concurrenten hun herstel.
Als laatste opmerking moet je merk op dat het grondgebied van Papoea-Nieuw-Guinea een van de weinige tropische bosforten op aarde ondersteunt. Deze gebieden hebben een uitzonderlijk hoog soortenendemisme, waarvan vele nog niet wetenschappelijk zijn beschreven. Daarom vormt het behoud van deze gebieden een uitdaging die we niet kunnen vermijden.
