De kat van het zandFelis Margarita) is een van de kleinste wilde katten. Het gaat over een kleine carnivoor die in de zandwoestijnen van de Sahara en het Midden-Oosten leeft.
Vanwege de kleur van hun vacht zijn deze katten moeilijk te onderscheiden van de omgeving om hen heen, omdat hun sporen bijna onzichtbaar zijn in het zand. Ze zijn aangepast aan het leven in de woestijn en in andere, minder extreme streken delen ze een leefgebied met de bobcat, een naast familielid. Als je meer wilt weten over deze ongrijpbare katachtige, lees dan verder.
De zandkatcamouflage
De zandkat is een kleine kat van ongeveer 80 centimeter (inclusief de staart) die amper 3,5 kilogram weegt. Hij is te herkennen aan zijn brede kop en brede oren.
Zijn vacht is licht en zanderig van kleur, met gemakkelijk zichtbare zwarte lijnen op het bovenste deel van zijn voorpoten. Deze lijnen zijn zeer duidelijk in de Afrikaanse ondersoort. Het uiteinde van de staart is ook donker van kleur.
Het is een dier met schemer- of nachtelijke gewoonten, omdat het de heetste uren van de dag verborgen tussen de rotsen doorbrengt. Als de zon ondergaat, gaat hij op jacht naar kleine dieren zoals gerbils, muizen, hazen, vogels, slangen, hagedissen en kleine ongewervelde dieren zoals spinnen en insecten.
De zandkat is een solitair maar niet erg territoriaal dierIn feite is het gebruikelijk dat meerdere personen dezelfde opvang gebruiken, zelfs als ze deze niet tegelijkertijd delen. Slechts twee exemplaren zijn samen te zien in het broedseizoen, dat varieert tussen regio's.
De draagtijd is vergelijkbaar met die van een gewone kat (ongeveer twee maanden) en nesten kunnen van één tot acht jongen zijn die zich snel ontwikkelen en onafhankelijk worden tussen zes en acht maanden oud. De levensverwachting in de natuurlijke omgeving, hoewel niet erg duidelijk, is bijna vier jaar, maar in gevangenschap kan hij dertien bereiken.
Een dier aangepast aan de woestijn
Net als bij andere woestijnbewoners heeft de zandkat een aantal fysiologische en gedragskenmerken waardoor het in zulke extreme omstandigheden kan overleven. Deze soort ondersteunt temperaturen die kunnen variëren van 52 graden maximaal tot -5 graden minimaal.
Woestijnen vertonen drastische verschillen tussen dag en nacht vanwege de schaarse vegetatie. Dit verschil is zo groot dat de nachttemperaturen 15-20 graden lager kunnen zijn dan overdag.
Om deze reden verhogen veel zoogdieren hun kosten van thermoregulatie om een constante lichaamstemperatuur te behouden. We laten je enkele aanpassingen zien van de zandkat naar het midden hieronder.
Gedragsstoornissen
Hoge temperaturen overdag leiden tot meer verdamping en dus meer waterverlies. Nachtelijke of schemerige gewoonten in de woestijn zijn dus een goede strategie om te ontsnappen aan de heetste uren van de dag.
Desondanks kan verhoogde activiteit tijdens deze periode een risico vormen, omdat een hogere algemene activiteitsgraad betekent dat je meer wordt blootgesteld aan roofdieren zoals jakhalzen en andere gevaarlijke dieren.
Zoeken naar microklimaten
Binnen hetzelfde leefgebied kunnen dieren hun toevlucht zoeken in gebieden met lichte variaties in temperatuur of vochtigheid, zoals holtes in rotsen of ondergrondse galerijen. In de woestijn hebben deze gedragingen altijd de neiging om te reageren op ondergronds, omdat de zon lager is en er een warmer en vochtiger microklimaat wordt gecreëerd.
Morfologische aanpassingen
De zandkat (zoals andere woestijnsoorten) Het heeft een lichtgekleurde vacht die zonlicht weerkaatst en geen warmte absorbeert. Bovendien heeft het dunne en brede oren die de afkoeling bevorderen door de beluchting van de bloedvaten die er doorheen lopen.
Ten slotte zijn de lange poten bedekt met haar dat de huid beschermt tegen contact met het brandende zand. De meeste morfologische aanpassingen van woestijndieren zijn gebaseerd op de afvoer van warmte tijdens de meest verstikkende uren van de dag.
Huidige bedreigingen voor de zandkat
Het is moeilijk om een exact aantal zandkattenspecimens vast te stellen vanwege de moeilijke detectie. Momenteel valt de soort niet in de categorie van bedreigde soorten. Sommige ondersoorten lijken echter hun populaties te hebben verminderd als gevolg van menselijk handelen.
Het verlies van leefgebieden, de introductie van wilde katten en honden in sommige regio's of de jacht op deze dieren om hun vacht of illegale handel in huisdieren zijn de meest voorkomende bedreigingen.
