Zwemmen puppy syndroom, zoals de naam al doet vermoeden, manifesteert zich alleen bij jonge honden. Het wordt gekenmerkt door een handicap waarbij de puppy niet kan lopen en wanneer hij probeert te bewegen, lijkt het alsof hij zwemt.
Net als de rest van de pathologieën, is het noodzakelijk om een specifieke behandeling te volgen om het comfort van het dier te garanderen. Weet u wat de symptomen, oorzaken en behandeling zijn voor dit syndroom? We zullen ze hieronder zien.
Zwemmen puppy syndroom
In de eerste plaats is het meest opvallende symptoom datgene waaraan de pathologie zijn naam ontleent. Dit is dat getroffen puppy's kunnen niet rechtop staan op hun ledematen.
Hierdoor lijkt het alsof ze zwemmen als ze hun benen proberen te bewegen, vandaar de naam. Evenzo verschijnen deze en de rest van de symptomen tussen dag 14 en 21 na de geboorte, dat wil zeggen drie weken na de bevalling.
Afgezien daarvan hebben puppy's problemen om hun hoofd omhoog te houden, dus ze hebben altijd hun borst op de grond. Daarnaast, hun ledematen blijven stijf en zijn niet in staat om te balanceren.
Bovendien is een hogere incidentie van de ziekte waargenomen bij kortbenige honden, zoals de buldog Frans. Niettemin, Het zwemmende puppy-syndroom kan voorkomen bij elk ras van een gedomesticeerde hond.
Mogelijke oorzaken
Onder de verschillende oorzaken die voor deze pathologie worden gesuggereerd, lijkt het erop dat er een zich onderscheidt van de rest. Het is bekend dat deze puppy's hebben geen goed gevormde myelinelaag.
De laag of omhulling van myeline is een eiwitstructuur en vetachtige stoffen die de zenuwen omringen. Omdat het zich zowel in de hersenen als in het ruggenmerg bevindt, speelt het een essentiële rol bij de overdracht van elektrische impulsen.
Het bevindt zich met name precies daar waar de zenuwen het centrale zenuwstelsel verlaten, heel dicht bij het hoofd. Bovendien, de axonen van neuronen die myeline-omhulsels dragen, regelen de motoriek van de voorpoten.
Aan de andere kant vereist de beweging van de achterpoten bij puppy's meer inspanning en vastberadenheid. Eerst moeten ze het hoofd en de nek positioneren en de voorkant van het lichaam optillen. Nadat ze deze stap hebben bereikt, gaan ze verder met het plaatsen van de voorpoten in de juiste positie om tenslotte het achterste deel te slepen en het achterste op te richten, waarbij de achterpoten worden opgetild.
Het bovenstaande zou het normale bewegingsproces zijn van puppy's zonder het syndroom. Zoals is waargenomen, is de juiste positie van de myelineschede essentieel.
Helaas, de oorzaak van deze misvorming van de myelineschede is nog onbekend. Onder de geanalyseerde hypothesen over de oorzakelijke oorsprong van het zwemmende puppy-syndroom zijn de volgende te vinden:
- Erfelijke problemen. Er wordt aangenomen dat dit te wijten kan zijn aan de kruising tussen ouders en kinderen.
- Moeders hebben meer jongen dan ze aankunnen.
- Infectie die de moeder tijdens de zwangerschap heeft opgelopen.
Behandeling om te volgen
Hoewel het een ernstige ziekte is, is het niet blijvend zolang de juiste behandeling wordt gevolgd. Er wordt geschat dat ongeveer 90% van de puppy's slaagt erin te herstellen.Hier zijn de te volgen stappen.
"Zachte spanning"
Wanneer de puppy's worden geboren, is het eerste dat gewoonlijk wordt gezegd dat ze zo snel mogelijk moeten zogen en als wordt vastgesteld dat de puppy niet in staat is om zelf bij de tepels van de moeder te komen, is het meestal dicht bij de moeder.
Sommige fokkers plaatsen de jongen zelfs direct op de tepel van de moeder om te voeden. Maar ook al denken we dat het een goede actie is, het maakt het de zieke puppy eigenlijk moeilijk om te herstellen.
Bij het direct plaatsen van de pup, de tijd van vorming van de myelinelaag wordt verlengd. Daarnaast kunnen er op de lange termijn motorische problemen ontstaan bij het dier.
Daarom moet de puppy zelf naar de tepel van de moeder zoeken. Op deze manier wordt u blootgesteld aan "milde stress" die Het zal hun juiste ontwikkeling bevorderen en hen in staat stellen de problemen van het dagelijks leven het hoofd te bieden.
Trainen
Evenzo wordt het meestal aanbevolen om een regelmatige trainingsroutine te volgen. Het doel hiervan is accentueren de vorming van de myelineschede van de puppy. Om dit te doen, kunt u de oefeningen volgen die door een specialist zijn aangegeven. Meestal zijn het passieve activiteiten aan de ledematen, evenals het strekken van de spieren.
Er is echter grote discipline vereist, omdat de routine erg streng is. Oefeningen moeten dagelijks worden gedaan, in totaal vier tot vijf korte sessies per dag.
Wees voorzichtig met eten
In deze gevallen, het wordt aanbevolen dat het dier een gezond gewicht behoudt. Obesitas kan het herstelproces bemoeilijken door overbelasting van de ledematen van de puppy.
We kunnen concluderen dat, ondanks dat het een pathologie is die in het begin intimiderend kan zijn, er is een grote kans op herstel voor het dier. Zowel puppy's als hun eigenaren moeten zich echter verplichten tot behandeling.
Daarom is het essentieel om naar de dierenarts te gaan als een van de beschreven symptomen wordt waargenomen bij puppy's. Alleen hij kan de te volgen stappen voor een spoedig herstel van het huisdier aangeven.