We kennen als "garnaal" een hele gevarieerde groep van tienpotige mariene soorten (decapoden) die behoren tot de onderorde Dendrobranchiata. Tot de datum, Ongeveer 540 bestaande soorten, verdeeld over zeven families, worden erkend. Uit fossielen is ook bekend dat hun voorouders 450 miljoen jaar op de planeet hebben geleefd.
Garnalen lijken qua uiterlijk sterk op hun verwanten van de onderorde Cariden, garnaal. Deze overeenkomst betekent dat in veel contexten, zoals de commerciële visserij, beide groepen door elkaar worden aangeduid als garnalen en garnalen. In de volksmond wordt het woord garnaal gebruikt om elke grote garnaal te noemen.
De anatomie van de garnaal
Net als andere tienpotigen die zwemmen, de Dendrobranchiata laat die typische semi-gekromde vorm van garnalen zien. Het is interessant op te merken dat garnalen, in tegenstelling tot vissen, geen vinnen hebben waarmee ze kunnen zwemmen. Ze hebben echter een bepaald vermogen om in water te bewegen.
Een garnaal "zwemt" door zijn buik snel naar zijn schaal te krimpen, deze beweging schiet hem door het water. Door de lichaamsconfiguratie betekent dit echter ook dat de garnaal achteruit reist.
Het garnalenlichaam is typisch robuust en kan worden verdeeld in een kopborststuk (versmolten kop en borststuk) en het achterlijf. De vorm is aan de zijkanten iets afgeplat. Qua grootte is de grootste soort, Penaeus monodon, hij kan 33 centimeter bereiken en 450 gram wegen.
Welke eigenschappen onderscheiden een garnaal van een garnaal?
Hoewel ze op het eerste gezicht erg op elkaar lijken, zijn er voor een deskundig oog aanzienlijke verschillen die garnalen van garnalen onderscheiden:
- Hun antennes zijn stijf en lang, omdat ze de grootte van het lichaam kunnen verdrievoudigen.
- De eerste drie paar poten eindigen in een "dubbele klem".
- Het exoskelet is als een delicaat chitinepantser, dat op de rug in drie secties of pleomers is gemonteerd. Bij garnalen overlapt de eerste pleomer de tweede en de laatste de derde. Er wordt ook waargenomen dat de scharnieren tussen de pleomeren prominent zijn.
Er zijn andere functionele verschillen tussen garnalen en garnalen, die de wetenschappers hebben geholpen om de soort te classificeren:
- Ze hebben kieuwen met een vertakte vorm
- Garnalen brengen, in tegenstelling tot garnalen, hun eieren niet groot. Ze laten ze direct in het water los en maken deel uit van het plankton.
De garnaal gebruikt de antennes op zoek naar voedsel. Terwijl ze over de zachte bodem bewegen op zoek naar voedsel, doen de garnalen denken aan een helikopter die langzaam over de grond glijdt.
Waar leeft de garnaal?
Volgens gespecialiseerde rapporten is de wereldwijde geografische spreiding van de honderden soorten Dendrobranchiata ze zijn geconcentreerd in het gebied dat wordt begrensd door de parallellen van 40 graden noorderbreedte en 40 graden zuiderbreedte.
Het vinden van soorten garnalen neemt aanzienlijk af bij toenemende breedtegraden. Deze beperking lijkt verband te houden met de slechte tolerantie voor lage temperaturen die de larven hebben als ze zich in de waterkolommen bevinden.
Desalniettemin, sommige soorten kunnen op hogere breedtegraden voorkomen. Bijvoorbeeld, Bentheogennema borealis is overvloedig aanwezig op 57 graden noorderbreedte in de Stille Oceaan, terwijl verzamelingen van Kempi Gennada's ze zijn verkregen tot de parallel op 61 graden zuiderbreedte in de Antarctische Oceaan.
De Dendrobranchiata hebben een diversiteit aan niches veroverd
Het is belangrijk op te merken dat er grote ecologische variatie is binnen de onderorde Dendrobranchiata. Bijvoorbeeld sommige soorten garnalen in het taxon Sergestidae Ze leven in zoet water, maar de meeste garnalen zijn uitsluitend marien.
Ook sommige soorten Sergestidae Y Benthesicymidae leven voornamelijk in diep water, terwijl de soort van Penaeidae, de commercieel meest geëxploiteerde, bewonen ondiepe kustwateren.
Aan de andere kant is de soort van Luciferidae ze zijn meestal plankton. Sommige soorten graven overdag in de modder op de zeebodem en komen pas 's nachts tevoorschijn om te eten.
Wat is het dieet van deze wezens?
Het is bekend dat het dieet van garnalen zeer divers is en kan bestaan uit vis, krill, roeipootkreeftjes, radiolaria, fytoplankton, nematocysten en zeeafval. Het is dus normaal dat ze worden geclassificeerd als 'opportunistische omivoren'.
Van garnalen is ook bekend dat ze hun inname verminderen wanneer de rui nadert, waarschijnlijk vanwege de zachtheid van de monddelen. Vervolgens moet je meer eten dan normaal om te compenseren.
Deze wezens, op hebben een hogere energie-inhoud dan de meeste andere ongewervelde zeedieren, ze zijn een felbegeerde prooi. Zeer weinig van de vele kreeftenlarven overleven. Juveniele garnalen worden bejaagd door vissen, koppotigen en vogels. Al in het volwassen stadium zijn ze minder vatbaar voor predatie, hoewel ze door sommige vissen kunnen worden belaagd.
