Het is bekend onder de naam murenen bij alle soorten van de familie van de murénidos. Ze delen allemaal hun palingvormige uiterlijk, dat wil zeggen een lang en cilindrisch lichaam. Vandaag de dag er zijn ongeveer 200 soorten bekend, verdeeld in 16 genres.
De grootste soort, uitzonderlijk groot, kan vier meter lang worden: Strophidon-verzadiging. Deze vissen leven in rotsachtige holtes en zijn carnivoren. In feite zijn het nauwkeurige jagers dankzij hun scherpe reukvermogen.
Zonder het te verdienen, hebben deze prachtige wezens de reputatie opgebouwd agressief te zijn, hun mond vaak open te doen en hun tanden te laten zien. Dit gebeurt echter omdat: ze moeten het water naar binnen forcerenomdat hun kieuwen vrij klein zijn.
Waar leven murenen?
De verspreiding van deze familie van vissen is kosmopolitisch. Murenen leven op diepten variërend van het oppervlak tot 100 meter.
Het is bekend dat ze het grootste deel van hun tijd verborgen in spleten en kleine grotten doorbrengen. De grootste rijkdom aan murenensoorten bevindt zich met name in regio's met koraalriffen, in warme wateren.
Zo bewonen murenen tropische, subtropische en gematigde zeeën. Hoewel het mogelijk is om veel soorten murenen in brak water te krijgen, zeer weinig mariene soorten dringen in zoet water door.
Het is opmerkelijk dat er twee soorten zijn die de uitzondering zijn: Gymnothorax polyuranodon Y Echidna rhodochilus.
Hoe herken je brunettes?
Zoals we eerder vermeldden, zijn hun lichamen langwerpig. Bovendien worden ze gekenmerkt door de afwezigheid van gepaarde vinnen, een gladde en dikke huid hebben zonder schubben. Ze hebben ook een zeer smalle operculaire spleet, meestal een eenvoudig gat.
Bruinachtige of zwartpaarse huidskleur komt vaak voor, maar tropische soorten hebben vaak een helder of duidelijk patroon. Dit patroon wordt bij sommige soorten herhaald in de mond.
Deze vissen hebben een hoekig lichaam, robuust en zijdelings licht samengedrukt, vooral op de rug. De korte, massieve kop valt op, met een afgerond profiel met één tot drie laterale poriën.
Opvallend in een diverse groep palingen zijn hun grote monden met veel tanden, lang en puntig.
Zijn ze zo fel als ze lijken?
Het is een populair idee dat murenen bijzonder agressieve vissen zijn, vooral vanwege hun uiterlijk. In werkelijkheid, ze vallen alleen aan uit zelfverdediging als ze zich bedreigd voelen.
In feite verbergen murenen zich voor mensen in spleten, liever vluchten dan aan te vallen. Veel aanvallen komen voort uit de verstoring van hun hol, waarop ze sterk reageren.
Het is eerlijk om erop te wijzen dat de aanvallen ook plaatsvinden bij een toeristische activiteit van het voeren van murenen, op duikexpedities.
Het is interessant om te weten dat murenen een slecht gezichtsvermogen hebben en om te eten zijn ze voornamelijk afhankelijk van hun reukvermogen, waardoor het moeilijk is om vingers en voedsel te onderscheiden. Deze activiteit was op sommige plaatsen verboden, zoals het Great Barrier Reef.
Iets wat weinig bekend is, is dat de huid van murenen, zonder schubben, meestal ten prooi valt aan parasieten. Om die reden, sommige murenen kunnen wennen aan de aanwezigheid van duikers en probeer zijn lichaam er tegenaan te wrijven en zelfs liefkozingen te zoeken.
Zijn brunettes gif.webptig?
Hoewel het in sommige plaatsen gebruikelijk is dat er op murenen wordt gejaagd voor voedsel, sommige soorten produceren toxines. Het toxine dat ze bezitten is ciguatera, dat bestand is tegen vernietiging door koken.
Ciguatera komt van het metabolisme van een ander toxine, maitotoxine, geproduceerd door een dinoflagellaat (Gambierdiscus toxicus) dat deel uitmaakt van zoöplankton.
Zodra het dinoflagellaat door de vis is ingenomen, wordt het precursortoxine gemetaboliseerd en de resulterende stof accumuleert op hogere trofische niveaus.
Volgens experts zou dit mechanisme een evolutionaire reactie kunnen zijn op bedreigingen van potentiële roofdieren. Het is interessant om te weten dat bij sommige soorten het toxine wordt uitgescheiden in het beschermende slijm op uw huid.
De verrassende keelholte van brunettes
Bij murenen is de ruimte in de mond diep, bedekt met talrijke tanden. Naast de normale tanden die de vis aan de rand van de kaak heeft, veel soorten murene hebben zogenaamde faryngeale kaken.
Deze faryngeale kaken hebben geen benige basis, omdat ze alleen worden vastgehouden door de spierbanden. Het is interessant om te weten dat ze erg lijken op orale kaken en tanden.
Als ze eten, murenen schuiven deze kaken naar de mondholte, waar ze zich vastgrijpen aan prooien en ze dragen het naar de keel.
Murenen zijn de enige bekende dieren die keelkaken gebruiken om op deze manier actief prooien te vangen en in bedwang te houden.
Voeden
Murenen zijn carnivoren en fungeren als opportunistische roofdieren. Ze voeden zich voornamelijk met kleine vissen, inktvissen, inktvissen, inktvissen en schaaldieren. Bovendien, ze hebben zelf weinig roofdieren, waaronder tandbaarzen, barracuda's en zeeslangen.
Op riffen, koraalbaarzen (Plectropomus pessuliferus) kan worden geassocieerd met gigantische murenen om op te jagen. Deze gezamenlijke jachtstrategie stelt murenen in staat om prooien te verwijderen uit niches die niet toegankelijk zijn voor tandbaarzen.
Staat van instandhouding en ecologische rol
Er zijn studies die suggereren dat brunettes van het geslacht Gymnothorax spp. ze kunnen fungeren als natuurlijke vijanden van de invasieve soort koraalduivel.Er zijn op wereldschaal geen grote bedreigingen voor de familie Murénidae bekend.
De wijziging die in hun leefgebied op koraalriffen plaatsvindt, kan echter bijdragen aan de achteruitgang van hun populatie.
In die zin worden veel soorten murenen beschouwd als de minst zorgwekkende (LC) soorten. Aan de andere kant is de productie van toxines geen algemene eigenschap voor alle soorten en op sommige soorten wordt gejaagd voor menselijke consumptie.
De commerciële exploitatie ervan is echter klein. Daarom zijn er geen specifieke instandhoudingsmaatregelen voor de bescherming van deze soorten.
