Het idee dat katten water haten, is een van de meest wijdverbreide vooroordelen in de populaire cultuur. Hoewel er evolutionaire mechanismen zijn die de angst van katten voor deze vloeistof kunnen rechtvaardigen, de persoonlijkheid van elk dier lijkt meer bepalend te zijn dan zijn genetische code.
Naast de angst voor onbekendheid, kunnen katten bang zijn voor water vanwege negatieve ervaringen, het gevoel van overweldiging dat hun natte vacht genereert of zelfs hun vermogen om chemicaliën in het water te detecteren door middel van geur. Hier laten we u de reden zien voor dit wijdverbreide gedrag in de wereld van katten.
Over de evolutionaire geschiedenis van katten
De huiskatFelis silvestris catus), volgens archeologische studies, is een directe afstammeling van de Afrikaanse katFelis silvestris lybica, een ondersoort van katten afkomstig uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten.
Aangenomen wordt dat boeren in de landen van het Nabije Oosten ze kwamen ongeveer 10.000 jaar geleden in contact met deze wilde katten. Een reden voor domesticatie zou kunnen zijn dat landbouwsteden leden aan knaagdierplagen, en daarom hebben ze de aanwezigheid van deze katten in hun straten en akkers toegelaten en aangemoedigd.
Dit zou een geval van symbiotische relatie zijn, sinds katten voedsel kregen en menselijke nederzettingen ongedierte uitroeiden, met alle voordelen van dien. Na honderden jaren nauw contact zou het ontstaan van de relatie die we vandaag kennen, bevorderen.
Waarom is dit relevant om de angst van katten voor water te begrijpen? Welnu, zoals we al zeiden, deze huiskatten zijn directe afstammelingen van een typische soort uit het Oosten, een regio met een landschap dat wordt gedomineerd door dorre gebieden, woestijnen en graslanden.
Het is duidelijk dat we te maken hebben met een gebied waar water schaars is,dus de naaste verwant van de huiskat hoeft deze vloeistof niet op natuurlijke wijze te benaderen. Bovendien, aangezien zijn dieet voornamelijk gebaseerd is op knaagdieren en vogels, hoeft hij zich op enkele uitzonderingen na niet naar de oevers van rivieren te wagen op zoek naar een prooi.
De natuurlijke habitat van de Afrikaanse kat is de savanne en de steppe, karakteristieke gebieden vanwege hun gebrek aan water. Daarom heeft hij nooit leren zwemmen.
Een kopie van Felis silvestris lybica.
Waarom hebben katten een hekel aan water?
Buiten hun voorouderlijke genetische status zijn huiskatten in de loop der jaren niet geëvolueerd om in contact te komen met water. Daarom veroorzaakt blootstelling eraan op verschillende manieren ongemak voor hen. Enkele van de gevoelens van ongemak die een kat ervaart tijdens het baden zijn de volgende:
- De vacht van katten is niet voorbereid om in bad te gaan (niet waterdicht), dus het wordt snel doorweekt. Voor de kat is dit als het dragen van een handdoek vol water op zijn lichaam.
- Katachtigen kunnen geuren detecteren die mensen niet kunnen detecteren, en daarom ze kunnen de chemische componenten in het water opmerken. Deze kunstmatige en weinig bekende geur maakt het dier bang.
- De oren van katten zijn te groot in verhouding tot de rest van hun lichaam. Dit vormt een groter risico voor water om ze binnen te dringen en infecties te veroorzaken.
Zoals we kunnen zien, gewoon: katten zijn niet aangepast om in contact te komen met water of zwemmen. Hun haar raakt snel doorweekt, wat hun doorgang belemmert en hun lichaamsgewicht verhoogt, en bovendien vullen hun oren zich gemakkelijk met vloeistof, wat een zeer onaangenaam gevoel bij het dier veroorzaakt.
Moet je je kat wassen?
Na de blootgestelde gegevens is het gebruikelijk om deze vraag te stellen. Het meest directe antwoord is dat het niet ijverig nodig is, omdat de kat voor zijn eigen hygiëne zorgt door te likken.
Toch kan het vanaf een jaar oud juist zijn om de kat om de drie of vier maanden een bad te geven. De verkleuring van de vacht, een vette consistentie daarvan en een slechte geur zijn onmiskenbare tekenen dat de kat een douche nodig heeft.
Er zijn uitzonderingen op de regel
Hoewel het waar is dat de meeste katten niet dol zijn op blootstelling aan water, zijn er rassen zoals deMaine coonZe hebben een veel waterdichtere vacht en aarzelen daarom niet om af en toe een duik te nemen.
Deze aanpassing is het product van menselijke selectie, maar het is geen kenmerk dat de soort op een algemene manier definieert. Katten komen uit droge en droge omgevingen, dus hun contact met water is historisch zeer beperkt geweest.
