Zeesterren staan bekend om hun regeneratieve krachten. Bijvoorbeeld, Als u een van uw ledematen verliest, kunt u deze vervangen door een nieuwe. Een nieuw dier kan zelfs uit een arm en een lichaamsdeel groeien. Mensen hebben, in vergelijking met zeesterren, vrij beperkte regeneratievermogens.
Bij mensen vindt wondherstel gemakkelijk plaats in sommige weefsels, zoals de lever. Andere cellen, zoals die van de hartspier en neuronen in het menselijk lichaam kunnen niet regenereren na schade. Om deze reden kunnen zeester bruikbare modellen zijn om wondgenezing en regeneratie bij mensen te bestuderen.
De biologie van zeesterren begrijpen
Zeesterren behoren tot de cutting edge Echinodermata Y zijn verwant aan zee-egels, lelies en zeekomkommers. Ze maken deel uit van de klas Asteroïde en tot op de dag van vandaag zijn er meer dan 1600 soorten zeesterren.
Verschillende maten en kleuren
Verrassend om dat te weten de grootte van de zeester kan variëren van minder dan twee centimeter tot meer dan een meter in diameter. De meest voorkomende soorten zijn echter 12 tot 24 centimeter. Ze hebben radiale symmetrie, dit betekent dat de armen, kort of lang, zich uitstrekken vanaf een centrale schijf. Het is interessant om te weten dat hoewel de meeste zeesterren 5 armen hebben, sommige soorten er wel 40 kunnen hebben.
De centrale schijf is een essentiële structuur in het regeneratieproces van zeesterren.
Zeesterren hebben ogen
Het is heel interessant om te weten dat deze fascinerende wezens ogen hebben. Toch zitten deze oogapparaten niet op de plek die je zou verwachten. Bovendien lijken ze niet eens op een menselijk oog, aangezien bestaan uit oogvlekken aan het einde van elke arm.
Zo hebben vijfarmige zeesterren vijf ogen en soorten met 40 armen hebben 40 ogen. Natuurlijk zien deze wezens niet veel details, maar ze onderscheiden licht en donker, wat voldoende is om zich in hun leefgebied te verplaatsen.
Ze hebben een beschermend pantser
Afhankelijk van de soort kan de huid van een zeester leerachtig of licht stekelig aanvoelen. is typisch de aanwezigheid van een resistente bekleding die wordt gevormd door calciumcarbonaatplaten. Bovendien heeft het op deze hoes kleine doornen die dienen om zichzelf te beschermen tegen roofdieren.
Ze hebben geen bloed
In plaats van bloed hebben zeesterren een bloedsomloop die voornamelijk uit zeewater bestaat. Zeewater wordt via de zeefplaat in het vaatstelsel van het dier gepompt.
Deze vloeistof circuleert naar de buisvormige voeten van de ster, waardoor de arm zich uitstrekt. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn de armen niet stijf. In feite helpen ze prooien te ondersteunen, zoals kokkels of mosselen.
Amputatie en regeneratie
Het regeneratieproces dat optreedt bij zeesterren is zeer complex en wordt slechts gedeeltelijk begrepen. Regeneratie is in feite het vermogen van de cellen van een dier om nieuwe delen van het lichaam te produceren tijdens de volwassenheid, net zoals ze deden tijdens de embryonale ontwikkeling.
Als een ster een geamputeerde arm heeft, een herstelfase begint de blootgestelde wond te genezen. Zodra de wond geneest, begint het dier nieuwe cellen aan te maken, die op hun beurt weer nieuwe groei veroorzaken.
Houd er rekening mee dat regeneratie enkele maanden tot jaren kan duren. Celproliferatie die resulteert in de groei van de nieuwe ledemaat vindt plaats in de laatste fase. Als de laatste fase wordt onderbroken, kan het resulterende nieuwe ledemaat vervormd raken.
Deze wezens kunnen ook een arm laten vallen om aan een roofdier te ontsnappen.
Het is heel interessant om te weten dat, naast de fragmentatie die zeesterren uitvoeren met het oog op voortplanting, ze doen het ook als een ontsnappingsreactie. Dit betekent dat het dier zijn lichaam kan snijden om te ontsnappen aan de aanval van een roofdier.
Om deze reden voert het dier, om delen van het lichaam te verliezen, een snelle verweking van het bindweefsel uit als reactie op zenuwsignalen. Dit type weefsel wordt ook wel bindweefsel genoemd en wordt in de meeste stekelhuidigen aangetroffen.
In feite heeft de wetenschap een autotomie-bevorderende factor geïdentificeerd die, wanneer geïnjecteerd in een andere intacte zeester, snelle armafscheiding veroorzaakt.
Het geheim van het leven
Stekelhuidigen komen voor in bijna alle mariene habitats en vormen een aanzienlijk deel van de biomassa. Zeesterren en andere stekelhuidigen zijn dus uiterst belangrijk voor de biodiversiteit van onze oceanen.
Toch blijft de regeneratie van deze ongewervelde dieren een geheim voor de wetenschap. Zullen deze mechanismen de sleutel zijn tot een grotere werkzaamheid in de menselijke geneeskunde? alleen de tijd heeft het antwoord.