Als we horen dat lupus bij honden overeenkomt met een auto-immuunziekte, de laatste term kan voor ons verwarrend zijn. In dit geval moeten we niet vergeten dat het hondenlichaam (zoals het menselijk lichaam) een immuunsysteem heeft dat het beschermt tegen vreemde indringers die ziekten en infecties kunnen veroorzaken.
In het geval van het optreden van een auto-immuunziekte, valt het immuunsysteem ten onrechte het lichaam zelf aan, waardoor de hond een ernstige pathologie krijgt. Dit gebeurt wanneer immuuncellen ze kunnen geen onderscheid maken tussen normale gezonde cellen in het lichaam en vreemde cellen. Als gevolg hiervan proberen ze normale weefsels te vernietigen.
Mogelijke oorzaken van auto-immuunziekten
Op dit moment zijn de oorzaken van deze fout nog niet bekend, hoewel er theorieën over zijn de invloed van genetische, voedings- of omgevingsfactoren. In feite wordt aangenomen dat UV-blootstelling bij sommige honden een predisponerende oorzaak of trigger is voor auto-immuunziekten van de huid.
Wat wel bekend is, is dat auto-immuunziekten kunnen een enkel systeem of meerdere lichaamssystemen aantasten. Zo kunnen ze de huid, bindweefsels, zenuwen, spieren, het endocriene systeem (het systeem dat hormonen en andere chemicaliën regelt), rode bloedcellen of het spijsverteringsstelsel aantasten.
Auto-immuunziekten vormen een heel spectrum van aandoeningen, zijn het teken van hen de ontsteking of de ophoping van antilichamen. Lupus is slechts een van de vele auto-immuunziekten, waaronder multiple sclerose, inflammatoire darmaandoeningen en andere bindweefselaandoeningen zoals artritis.
Bij een auto-immuunziekte, zoals lupus bij honden, valt het immuunsysteem per ongeluk aan en veroorzaakt het een ernstige aandoening.
Systemische lupus erythematodes
Het klassieke voorbeeld van een auto-immuunziekte die meerdere systemen aantast, is systemische lupus erythematosus (SLE), algemeen bekend als lupus. Lupus wordt vaak de grote nabootser genoemd, omdat het bijna elke andere ziektetoestand kan nabootsen. Om deze reden, u moet een dierenarts raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling.
SLE-ziekte kan bijna elk deel van het lichaam aantasten en de symptomen variëren afhankelijk van de aangetaste organen en kunnen dodelijk zijn.
De tekenen van SLE kunnen acuut (plotseling begin) of chronisch zijn, in het algemeen toenemend en afnemend. In zijn chronische verschijning, lupus bij honden presenteert zich met afwisselende perioden van remissie en terugval.
Fluctuerende koorts die niet reageert op antibiotica is een van de klassieke klinische symptomen van SLE. Beenstijfheid of veranderlijke kreupelheid wordt ook vaak gemeld.
Andere klinische symptomen kunnen bloedafwijkingen zijn zoals hemolytische anemie, trombocytopenie (laag aantal bloedplaatjes) en/of leukopenie (laag aantal witte bloedcellen) of dermatitis. SLE wordt beschouwd als een meer algemene oorzaak van auto-immuun huidziekte bij honden en zeldzaam bij katten.. Honden of katten met SLE mogen niet worden gevaccineerd.
Discoïde lupus erythematosus
Discoïde lupus erythematosus (LED) is een andere auto-immuunziekte van de huid die wordt gezien bij honden en zelden bij katten. Een andere veel voorkomende naam voor deze aandoening is "neus van" collie", Hoewel het in veel races kan voorkomen. De LED wordt het meest gezien in: collies, herdershonden van Shetlander, Duitse herders, Siberische husky's en spaniëls uit Bretagne.
Blootstelling aan zonlicht (UV-straling) wordt beschouwd als een mogelijke oorzaak of trigger. In de meeste gevallen verliezen aangetaste honden pigmentatie rond de neus, hoewel de huid rond de lippen, ogen, oren en geslachtsdelen ook kan worden aangetast.
Deze LED-ziekte kan transformeer het oppervlak van de neus van zijn normale "geplaveide" textuur naar een glad, plat en glanzend uiterlijk. Zwerenzweren kunnen ook voorkomen.
Sommige honden vinden de ziekte irritant, terwijl anderen er onaangetast door lijken. Er wordt aangenomen dat LED een minder ernstige variant van lupus erythematosus kan zijn, omdat het niet systemisch wordt. Het wordt beschouwd als een relatief goedaardige auto-immuun huidziekte.
Lupoïde onychodystrofie
Als uw hond voortdurend poot- en klauwproblemen heeft, kan hij een aandoening hebben die bekend staat als lupoide onychomodystrophy. Dit is een immuungemedieerde aandoening die de nagels en poten van de hond aantast.. Het wordt beschouwd als een soort lupus en kan daarom niet worden overgedragen op andere dieren of mensen.
Hoewel er geen genezing is, is er behandeling. In sommige gevallen verdwijnen de symptomen met de juiste suppletie met weinig of geen terugval. Andere gevallen zijn meer een chronisch probleem en hebben levenslange behandelingen nodig.
Symptomen van lupoide onychodystrofie kunnen zijn: progressieve nageluitval gedurende enkele weken of zelfs maanden. Er is ook constante pijn geassocieerd met dit probleem.
Er kan sprake zijn van zwelling van de nagelplooi, ontsteking aan de basis van de nagels, pijn, kreupelheid en bloeding van de aangedane vingers. In de meeste gevallen is meer dan één klauw of voet aangetast.
Rassen die vatbaar zijn voor lupus
Sommige honden lopen een hoger risico om SLE te ontwikkelen. De ziekte komt vaker voor bij vrouwen van middelbare leeftijd. De meest getroffen rassen zijn de Afghaanse windhonden, beagles, Duitse herders, setters Ierse, Engelse herdershonden, poedels, Shetland en de collies.
Vroege herkenning van lupus bij honden is uiterst belangrijk. Indien onbehandeld, kunnen complicaties van auto-immuunziekte ernstig zijn. Betrokkenheid van het hele lichaam is gebruikelijk. Deze kenmerken kunnen diagnose en behandeling zeer uitdagend en gecompliceerd maken.
