Het zal je misschien verbazen dat blauwe vogelspinnen in de natuurlijke wereld te zien zijn. Ja, ze bestaan, en ze zijn niet slechts één soort.
Hoewel de meeste van de ongeveer 900 soorten vogelspinnen verschillende tinten zwart of bruin hebben, is de waarheid dat: bijna alle subgroepen hebben minstens één blauwe soort. Wil je ze leren kennen? Hier laten we ze je zien.
Welke soorten blauwe vogelspinnen zijn bekend?
Het is interessant om te weten dat de soorten blauwe vogelspinnen sonore en suggestieve namen krijgen. Hier is een lijst van slechts een paar:
- Saffier sier vogelspin of Gooty (Poecilotheria metallica), een ernstig bedreigde diersoort, is bedekt met een ingewikkeld blauw geometrisch patroon.
- Kobalt blauw (Haplopelma lividum), het is een iets lichtere tint.
- Singapore blauwe tarantula (Lampropelma violaceopes), groot en agressief, heeft donkerblauwe poten rond een gouden lichaam.
- Groene fles blauw (Chromatopelma cyaneopubescens).
- Pink-legged tarantula (Avicularia avicularia) is een soort migalomorfe spin afkomstig uit Zuid-Amerika, Costa Rica tot Brazilië en de zuidelijke Caraïben.
Door een tarantula-classificatie of stamboom te bestuderen, kunt u voorbeelden van blauwe soorten vinden.
Waarom is het bijzonder om blauw in de natuur te krijgen?
Zeker, blauw is over het algemeen zeldzaam in het dierenrijk. Natuurlijk zijn er pauwen, blauwe gaaien, vlinders, maar het is een relatief kleine lijst in vergelijking met de overvloed aan rode, gele, groene of bruine dieren.
Voor een deel komt dat omdat het verrassend moeilijk is om blauwe pigmenten te maken. Om deze reden produceren de meeste blauwe dieren hun kleuren met behulp van microscopisch kleine structuren in hun haren, veren en schubben.
Het geheim om de kleur blauw te maken
Als je in de buurt komt van de helderblauwe schubben op een vleugel van een Morpho-vlinder, je ziet nette kleine lagen, op elkaar gestapeld en op gelijke afstanden. De kleur hangt af van die volgorde.
Wanneer licht erop valt, wordt een deel ervan door elke laag gereflecteerd. De afstand tussen de lagen is zodanig dat de blauwe delen van de gereflecteerde stralen elkaar versterken om intense kleuruitbarstingen te produceren. Dit wordt structuurkleur genoemd.
Het is heel interessant om te weten dat deze "structurele kleuren" niet afhankelijk zijn van enig pigment. Als je de vleugels van de vlinder verplettert en de structuur vernietigt, zal het blauw verdwijnen. Integendeel, als je ze met rust laat, zullen ze na verloop van tijd nooit vervagen.
Tarantulablauw is een structurele kleur
Na bestudering van de verschillende soorten blauwe vogelspinnen, werd ontdekt dat ze bijna allemaal structurele kleuren hebben. Bij sommige soorten bevatten de haren lichte vachten zoals de Morpho-vlinder.
In andere verandert de structuur en is er meer pluizige vulling. In feite zijn er maximaal acht structurele ontwerpen die hetzelfde blauw werpen. Maar het principe is in ieder geval hetzelfde: er zijn microscopisch kleine structuren waarvan de afstand de reflectie van blauw licht bevordert.
Waarom zijn er verschillende soorten blauwe vogelspinnen?
Deze vraag heeft geen duidelijk antwoord. Degenen die hun leven wijden aan de studie van spinnen, denken dat het onwaarschijnlijk is dat ze kleur gebruiken om met elkaar te communiceren. Dit komt omdat vogelspinnen een slecht kleurenzicht hebben en een slecht gezichtsvermogen in het algemeen.
Het is ook hoogst onwaarschijnlijk dat natuurlijke selectie spinharen zo heeft gevormd dat ze door puur toeval blauw worden. Ten slotte, verschillende soorten produceren hun blauwe kleuren met behulp van zeer verschillende microstructuren.
Zoals hierboven uitgelegd, zijn blauwe vogelspinnen niet gegroepeerd op een tak van de tarantula-stamboom. In plaats daarvan ontdekte een wetenschappelijk onderzoek dat deze spinnen hun blauwgekleurde patroon bij minstens acht verschillende gelegenheden hebben ontwikkeld.
A) Ja, door een proces van convergente evolutie, elke soort ontwikkelde dezelfde tinten blauw. Tot nu toe wordt geconcludeerd dat, omdat het zo specifiek is, de kleur blauw een visuele functie moet hebben. Veel meer is er echter nog niet bekend.
Een gedeelde functie?
Sommige vogelspinnen zijn volledig blauw, terwijl andere alleen in delen van het lichaam blauw zijn. Sommige zijn constant blauw en sommige zijn gewoon blauw als juvenielen. Soms zijn alleen mannen blauw, alleen vrouwen (seksueel dimorfisme) of beide geslachten.
Kortom, wetenschappers hebben ontdekt dat er een goede reden moet zijn waarom spinnen blauw zijn, maar voorlopig blijft dit fenomeen een mysterie.