de grizzly (Ursus arctos)het kan een dodelijk zoogdier lijken, want als het op twee benen gaat staan, voelt zelfs de meest onverschrokken mens angst. Ondanks zijn imposante uiterlijk is het kijken naar beren die voor hun kinderen zorgen zowel een ontroerend als evolutionair fascinerend gezicht.
Naast hun natuurlijke instincten hebben beren door evolutionaire druk nieuwe tactieken aangenomen om de gevaren van de menselijke soort te vermijden. Als je wilt weten hoe beren voor hun kinderen zorgen in een geglobaliseerde wereld, raden we je aan verder te lezen.
Over de bruine beer
Voordat we ingaan op de maternale tactieken van deze soort, is het noodzakelijk dat we enkele van de meest relevante feiten over de bruine beer kennen. We worden geconfronteerd met een zoogdier van de familieUrsidaewat typisch is voor Eurazië en Noord-Amerika. Het heeft een vrij duidelijk morfologisch bereik, aangezien de lengte varieert van anderhalve meter tot 2,95 meter en het gewicht van 100 kilogram tot 675 kilogram.
Deze dieren zijn alleseters, omdat ze vier scherpe hoektanden in hun onderkaak hebben, typisch voor carnivoren, maar ook snijtanden en kiezen die geschikt zijn voor het snijden van kruiden en stengels.
Wat de voortplanting betreft, planten beren zich tussen mei en juli voort en duurt de dracht ongeveer twee maanden. Tijdens de ouderlijke zorgperiode is het gebruikelijk om vrouwtjes met hun welpen in gezinskernen te zien reizen (een tot drie jongen, hoewel meer dan de helft van de groepen bestaat uit twee welpen en de moeder). In deze periode, die ongeveer anderhalf jaar duurt, zij verdelen hun activiteit als volgt:
- Meer dan 60% van de tijd wordt besteed aan het zoeken naar voedsel.
- 22% komt overeen met de verplaatsing van het gezin, meestal geassocieerd met foerageeractiviteiten.
- Ze investeren heel weinig tijd in pauzes (9,4%), in borstvoedingsprocessen (1,2%) en spelen het minste (1%).
Nieuwe technieken aangepast aan nieuwe tijden
Ondanks de genetische afdruk van de verschillende diersoorten, passen ze zich aan de omgeving en de verschillende veranderingen aan. Vervolgens laten we zien hoe beren voor hun kinderen zorgen in een omgeving die sterk door mensen is veranderd.
Beren gebruiken mensen als "barrière"
Een studie gepubliceerd in het tijdschrift Royal Society maakte de ontdekking mogelijk van ongewoon gedrag van beren met welpen. Ongelooflijk, vrouwen met kinderen (in Zweden) ze benaderen menselijke bevolkingskernen om agressie door mannen te voorkomen.
Het is gebruikelijk dat mannelijke bruine beren ervoor kiezen om de welpen te doden van een vrouwtje met wie ze zich niet hebben voortgeplant, omdat het mogelijk is dat ze in minder tijd seksueel ontvankelijker zal zijn. Daarom zal de selectie van een geschikte habitat door de moederbeer direct van invloed zijn op het voortbestaan van haar nakomelingen.
In dit atelier, de meest succesvolle moeders bleken degenen te zijn die habitats dicht bij de mens kozen.Ze kiezen gebieden in de buurt van bevolkingscentra met voldoende vegetatie om zichzelf en hun families te beschermen, aangezien krolse mannetjes zich niet zo ver van de weelderige bossen wagen. Dus deze dappere moeders gebruiken ons als schild om te voorkomen dat hun jongen worden gedood.
Beren zorgen langer voor hun kinderen uit angst om opgejaagd te worden
Niet alle interacties van de bruine beer met mensen zijn positief, aangezien deze studie van het tijdschrift Nature Commons aantoonde dat de duur van de duurzaamheid van de jongen met de moeder toenam met de aanwezigheid van jagers.
Vrouwtjes hebben de neiging om anderhalf jaar voor hun welpen te zorgen, maar uit gegevens blijkt dat deze periode kan oplopen tot 2,5 jaar, vooral in gebieden waar de jacht hun voortbestaan bedreigt. Volgens de wetgeving worden moeders die worden vergezeld door hun welpen beschermd tegen jagen, dus hoe langer ze bij hun kroost blijven, hoe groter hun overlevingskansen.
Dit is een duidelijk geval vancompromis evolutionair, want hoe langer de vrouwtjes bij hun jongen blijven, hoe minder ze zich kunnen voortplanten, maar hoe langer ze zullen leven.
Het risico van een vrouw om opgejaagd te worden is vier keer groter wanneer ze alleen gaat dan wanneer ze vergezeld wordt door haar kinderen.
De twee kanten van de medaille
Zoals we hebben gezien, kunnen mensen zowel heilzaam als schadelijk zijn voor een vrouwelijke bruine beer met jongen. Hoe fascinerend deze adaptieve mechanismen ook zijn, we kunnen niet anders dan denken dat het als soort problematisch is dat onze activiteit is zo schadelijk dat ze veranderingen teweegbrengt in het voorouderlijk gedrag van andere soorten.