Kattenverzorgers zijn vaak gefascineerd door haar onafhankelijke gewoonten, autonomie en ongewone elegantie. Ver van dit uiterlijke beeld, huiskatten zijn zeer gevoelige wezens, vooral vóór veranderingen die stress en angst bevorderen.
Daarom is het normaal om je af te vragen of katten huilen. Hier proberen we u een antwoord te geven op deze moeilijk te beantwoorden vraag.
Huilen in het dierenrijk
Om erachter te komen of katten huilen, moeten we het fenomeen huilen omschrijven tot een psychologische context. Deze term verwijst naar het vergieten van tranen in relatie tot een emotionele toestand.
Het is een complex motorisch fenomeen, gekenmerkt door de productie van vocht en de afvoer ervan door het traanapparaat, zonder enige irritatie van de oogstructuren te veroorzaken. Geschat wordt dat de mens gemiddeld tussen de één en vijf keer per maand huilt.
Huilen andere dieren net als wij mensen? Het antwoord is nee. Het vergieten van tranen is een duidelijke evolutionaire strategie in de natuur en reageert op bepaalde redenen. We laten u enkele voorbeelden zien:
- Krokodillen bijvoorbeeld laten tranen om droge ogen te voorkomen.
- Meeuwen produceren ook waterige traanafscheidingen, maar deze komen overeen met een mechanisme dat probeert overtollig zout te verminderen door zeewater in te slikken.
- Een vreemd lichaam in het oog van een zoogdier kan de productie van tranen veroorzaken, wat hun uitzetting vergemakkelijkt.
Zoals we kunnen zien, zijn zowel vogels als reptielen en zoogdieren in staat tot traanproductie. Wat onderscheidt dit proces van elk type menselijk huilen, is dat het niet gekoppeld is aan een emotionele reactie.

Huilen katten?
Net als andere zoogdieren zijn katten in staat om tranen te produceren, maar ze reageren op fysiologische ongemakken en niet op veranderde emotionele toestanden. Sommige ziekten die deze afscheidingen kunnen produceren, zijn de volgende:
- Conjunctivitis bij katten kan een fenomeen van continu scheuren (epiphora) veroorzaken.
- Vreemde lichamen die in het oog vastzitten, bevorderen de productie van tranen voor hun verdrijving.
- Toepassing van irriterende stoffen op het gezicht van het dier.
- allergieën
Zoals we kunnen zien, zijn er veel gevallen waarin scheuren effectief is. Als u uw kat ziet "huilen", hoeft u zich misschien geen zorgen te maken vanuit psychologisch oogpunt, maar zeker vanuit medisch oogpunt. Een bezoek aan de dierenarts is in ieder geval essentieel.
De afwezigheid van huilen betekent niet dat er geen emoties zijn
Dat katten niet huilen betekent niet dat ze niet verdrietig zijn. Primaire emoties zijn aangetoond bij verschillende diergroepen en verdriet of verdriet is er een van.
Katten uiten dus hun ontevredenheid en ongemak met gehuil en andere geluiden. In tegenstelling tot mensen communiceren katten hun emoties door het gebruik van hun spraakapparaat.
Bijvoorbeeld, de jongeren, wanneer ze gestoord of hongerig en koud zijn, ze maken geluiden om de aandacht van hun moeder te trekken. Sommige katten kunnen geluiden maken als er veranderingen in het huis zijn of als er een nieuw lid wordt geïntroduceerd dat ze niet kennen, omdat ze op deze manier proberen hun ontevredenheid te uiten.
Er zijn ook veel andere fysiologische manifestaties van verdriet en depressie bij katten. Onder enkele van de symptomen van deze veranderde emotionele toestand vinden we onder andere het gebrek aan verzorging, apathie en een afname van het verlangen om te eten.

Verschillende manifestaties, dezelfde emotie
Zoals we in deze regels hebben gezien, zijn mensen de enige dieren die droefheid kunnen tonen door tranen te produceren. Dit betekent in ieder geval niet dat dieren niet in staat zijn te lijden en negatieve emoties te tonen.
Als het gaat om hoeders van elk type huisdier, moeten we alert zijn op verschillende fysiologische symptomen van het dier, aangezien deze uiten hun verdriet meestal met het gebrek aan verlangen om te eten, verminderde activiteit of het afstoten van veren of vacht.
In het geval van katten kunnen de miauwen en andere geluiden ons een indicatie geven van de emotionele toestand van de kat, maar dit zijn niet de enige aanwijzingen.
Bepaalde gedragskenmerken, evenals de plaatsing van de oren of de aanleg van de vacht, zijn goede tekenen om rekening mee te houden bij het meten van het emotionele welzijn van het dier.