Er zijn tal van factoren die wedstrijdpaarden vatbaarder maken voor locomotorische pathologieën. Meestal zijn dit gespecialiseerde, snelgroeiende rassen met een genetische neiging om aan deze ziekten te lijden. Bovendien kan voortdurende inspanning hen ook bevorderen.
Hoe gracieus en resistent ze ook lijken, Paarden kunnen snel ziek worden als bepaalde adviezen niet worden opgevolgd. Daarom presenteren we hieronder de meest voorkomende pathologieën bij wedstrijdpaarden en hoe ze te voorkomen.
Helmblessures
De hoef, hoef of voet is misschien wel het belangrijkste onderdeel van de anatomie van elk rennend dier. De hoeven van renpaarden worden bijvoorbeeld voortdurend blootgesteld aan:
- De erosie van de zandpaden.
- Hoefijzer veranderingen.
- De constante baden.
- Lang verblijf in dozen kleintjes.
Elke ziekte die de hoeven aantast, zal de training onderbreken, of het nu gaat om verwondingen, abcessen, slagen, enz. De benadering van de pathologie kan ingewikkeld zijn, omdat: antidopingcontrole maakt het onmogelijk om geneesmiddelen systemisch toe te dienen, waaronder ontstekingsremmers.
Bot- en gewrichtsblessures bij wedstrijdpaarden
Vervolgens zullen we het hebben over de meest voorkomende bot- en gewrichtsverwondingen bij deze dieren.
Fracturen van de eerste falanx
Longitudinale fracturen komen het meest voor. Ze verschijnen meestal abrupt wanneer een te veeleisende training of race afmaken. Het is normaal dat ze vanaf nu erger worden, wat zelfs de gewrichten van de falanx kan aantasten.
Ingewikkelder zijn verbrijzelde fracturen (twee of meer fragmenten). Het is mogelijk om ze te behandelen met een operatie of immobilisatie, maar het sportieve leven van het dier moet als beëindigd worden beschouwd.
Sesamoïditis
Zoals de naam al doet vermoeden, is het de ontsteking van de sesambeenderen, hulpbotten die de kogel helpen ondersteunen. Het komt vrij vaak voor bij renpaarden, nogmaals, als gevolg van overmatige blootstelling van de ledematen aan stress. Het is een probleem dat, ondanks rust, de neiging heeft om weer op te duiken wanneer u de training hervat. Daarom moet je op zoek naar de onderliggende oorzaak, zoals een gebrek aan evenwicht..
Een van de complicaties van sesamoiditis is de breuk van deze botten als gevolg van overmatige tractie. Als beide botten worden aangetast, is er een totaal verlies van ondersteuning voor de kogel..
De snelle chirurgische ingreep voorspelt een vrij gunstige prognose. Als echter ook de ophangband is gescheurd, kan de sportactiviteit niet worden hervat.
Dorsale metacarpale ziekte
Deze naam omvat een reeks verwondingen aan de middenhandsbeentjes, die typerend zijn voor het jonge renpaard. Deze blessures zijn het gevolg van voortdurende inspanning, die voortdurend het bot en het periosteum ontsteekt. Het resultaat zijn microfracturen van het bot, bloedingen en uiteindelijk de vorming van de botcallus. Het herstellen van een ledemaat in deze omstandigheden is moeilijk.
Preventie is de beste remedie tegen deze ziekte. Bijvoorbeeld niet sterk trainen met dieren die te jong zijn, met een onvolwassen skelet.
Tendinitis bij wedstrijdpaarden
Het gaat om de ontsteking van de pezen, in dit geval de oppervlakkige en diepe digitale flexor. Over het algemeen is de oorzaak overmatige stress of rekken als gevolg van mechanische stress.
Het eerste symptoom is een ontsteking in het gebied, bekend als 'gebogen pezen'. Omdat het niet altijd kreupelheid veroorzaakt, wordt het soms onopgemerkt door de zorgverlener. Dit is een probleem, omdat het paard zal blijven trainen en de blessure erger zal worden, die fibrose kunnen veroorzaken. Een fibreuze pees zal niet dezelfde elasticiteit hebben als een gezonde en zal de sportcapaciteiten van het paard beperken.
Daarom moet de behandeling zachte oefeningen omvatten, bijvoorbeeld in zwembaden die zijn aangepast voor fysiotherapie bij grote dieren.
Ontleden van osteochondritis
Het is een ziekte van de ontwikkeling van het gewrichtskraakbeen die relatief vaak voorkomt bij paarden. Dit kraakbeen wordt zwakker dan normaal en breekt af bij intensieve inspanning. De resulterende fragmenten kunnen gedeeltelijk aan het bot zijn bevestigd of los, rond het gewricht zweven.
Artrose of degeneratieve gewrichtsaandoening
Het komt veel voor bij renpaarden. Het beïnvloedt vaker de gewrichten met een grotere mobiliteit, zoals de handwortel en de kogel. De overbelasting van de gewrichten bevordert de degeneratie van het gewrichtskraakbeen en het synoviale kapsel. Dit veroorzaakt een vicieuze cirkel van trauma en ontsteking, wat leidt tot blijvende gewrichtsschade.
Tegenwoordig wordt het gebruik van hyaluronzuurprecursoren als behandeling bestudeerd, omdat ze de natuurlijke productie ervan in het gewricht stimuleren.
De meest voorkomende spierziekte bij wedstrijdpaarden: rabdomyolyse
De oorsprong van rabdomyolyse is onbekend, maar er is een gemeenschappelijke factor voor veel van de gevallen: na enkele dagen rust, bij een graanrijk dieet volgt een krachtige training. Symptomen die dit veroorzaakt, zijn onder meer:
- Pijn en onwil om te bewegen.
- Overmatig zweten
- Incrise van hartfrequentie.
- Verharding van spiermassa's.
- Donker gekleurde urine (myoglobinurie).
Er is een grote verscheidenheid aan behandelingen, de meeste van hen correctors van de slechte spiertoestand. Dit is het geval voor vitamine B1 en E, selenium, ontstekingsremmers of spierverslappers.