Exocriene pancreasinsufficiëntie of EPI is een pathologie die bestaat uit: het onvermogen van de alvleesklier om de enzymen te synthetiseren die betrokken zijn bij de spijsvertering Van voedsel. Deze aandoening lijkt typerend voor mensen, maar kan ook bij huisdieren worden aangetroffen.
Net als veel andere ziekten, is vroege identificatie de sleutel tot het voorkomen en behandelen van IPE. Als je wilt ontdekken welke tekens deze pathologie vertonen en hoe ermee om te gaan, lees dan verder.
De alvleesklier is betrokken bij de spijsvertering
De alvleesklier is een orgaan van het spijsverteringsstelsel dat is bevestigd aan de maag en het eerste deel van de twaalfvingerige darm. Zijn functie is tweeledig, aangezien: scheidt in de darm verbindingen af die helpen bij de vertering van voedingsstoffen (exocriene functie) en hormonen die in de bloedbaan circuleren (endocriene functie). Vervolgens zullen we u over beide vertellen.
exocriene functie
de alvleesklier produceert enzymen die helpen bij de vertering van vetten, koolhydraten en eiwitten in voedsel. Deze enzymen zijn respectievelijk lipase, amylase en trypsine. De cellen van de ductus pancreaticus scheiden ook bicarbonaat af om de enzymatische werking en intrinsieke factor te bevorderen die de opname van vitamine B12 mogelijk maakt.
Ook de exocriene pancreas het produceert ook bacteriostatische stoffen die de flora reguleren van het maagdarmkanaal en nemen deel aan het onderhoud van het darmslijmvlies.
Endocriene functie
De alvleesklier geeft het bloed af hormonen die de hoeveelheid glucose regelen in het lichaam, insuline en glucagon. Insuline verlaagt het glucosegehalte in het bloed en glucagon verhoogt het. Diabetes is het gevolg van een verandering in de balans van deze hormonen. Exocriene pancreasinsufficiëntie bij huisdieren beïnvloedt daarom de rol van de pancreas bij de spijsvertering.
Wat veroorzaakt exocriene pancreasinsufficiëntie?
De pancreas acini zijn de reeks cellen die verantwoordelijk zijn voor de productie van al het pancreassap. Bij de hond is atrofie van deze acini de meest voorkomende oorzaak van exocriene pancreasinsufficiëntie, en bijvoorbeeld de Duitse herder is een ras met een genetische aanleg voor acinaire atrofie van de alvleesklier. Bij katten is de oorzaak echter meestal idiopathisch en het gevolg van chronische pancreatitis.
De vernietiging van deze cellen resulteert in een tekort aan pancreasenzymen die de spijsvertering reguleren. Dit alles brengt een reeks karakteristieke symptomen met zich mee die we hieronder presenteren.
Symptomen van exocriene pancreasinsufficiëntie bij huisdieren
De meest voorkomende symptomen bij deze pathologie zijn spijsverteringsproblemen, zoals:
- Braken
- Diarree.
- Buikpijn.
- Gewichtsverlies.
- Grijze of gele ontlasting.
- Winderigheid
- Coprofagie, of wat hetzelfde is, uitwerpselen eten.
- Polydipsie, dringende behoefte om te drinken.
Polyurie en polydipsie kunnen ook optreden wanneer IPE wordt veroorzaakt door chronische pancreatitis gecompliceerd door diabetes mellitus.
Bloedonderzoek bevestigt de diagnose niet volledig, maar sluit de aanwezigheid van andere ziekten wel uit. Om exocriene pancreasinsufficiëntie bij huisdieren te bevestigen het is noodzakelijk om een specifieke test bij de dierenarts uit te voeren.
Deze test wordt de trypsinoïde immunoreactiviteitstest of TLI genoemd. Trypsinogeen-achtige immunoreactiviteit) en wordt uitgevoerd met de hond vasten. De test detecteert de niveaus van trypsinogeen en trypsine in serum. Trypsinogeen is het voorlopermolecuul voor trypsine en waarden onder het normale bereik duiden op onvoldoende pancreasactiviteit.
Welke behandelingen zijn er?
Om de werking van de alvleesklier te leveren het is noodzakelijk om het dier te voorzien van een voedingssupplement van pancreasenzymen in voeding, naast een goed verteerbare voeding.
De prognose is goed, maar behandeling is meestal voor het leven. De juiste dosis wordt door de dierenarts vastgesteld op basis van het gewicht en de conditie van het dier. Soms moeten andere medicijnen aan de hoofdbehandeling worden toegevoegd om symptomen te behandelen. De reactie op de behandeling wordt na enkele weken waargenomen, wanneer het dier begint aan te komen, zijn eetlust afneemt en de diarree en het braken stoppen.
Net als bij andere ziekten, een tijdige prognose is belangrijk om de gezondheid van het dier te waarborgen. Als u een spijsverteringsprobleem bij uw hond of kat vermoedt, aarzel dan niet om naar de dierenarts te gaan, aangezien exocriene pancreasinsufficiëntie bij huisdieren gecompliceerd kan zijn zonder tijdige behandeling.
