Overleven in het wild is niet eenvoudig, omdat roofdieren voortdurend op de loer liggen, wachtend op het sleutelmoment van kwetsbaarheid van hun prooi. Zowel alleen als in groepen zijn er verschillende verdedigingsstrategieën bij zoogdieren om roofdieren en andere gevaren te vermijden.
Er zijn twee geweldige manieren om een aanval van een roofdier te overleven: vermijd het of confronteer het. In de natuur kunnen we beide vinden, en hieronder laten we u voorbeelden zien.
Dieren die niet gezien worden
Als het gevaar je niet ziet, ben je veilig. Deze strategie werkt voor veel soorten dieren, maar we zullen ons concentreren op zoogdieren die zichzelf camoufleren. Natuurlijke toevluchtsoorden zoals grotten, gaten en hoekjes zijn altijd een goede optie, maar als je moet rennen, moet je voorbereid zijn.
immobiel worden
Veel zoogdieren hebben een bont met een patroon of kleur die lijkt op de omgeving waarin ze leven, zodat ze, als ze heel stil blijven, in staat zijn om op te gaan in hun omgeving. Sommige dieren gaan verder, terwijl ze een strategie toepassen die thanatosis wordt genoemd, dat wil zeggen, ze spelen dood. Welk roofdier wil zich voeden met een ontbindend dier, dat zeker verschillende ziekten draagt?
Nachtleven
Andere dieren slapen overdag en komen 's nachts naar buiten, wanneer ze moeilijker te zien zijn of er minder roofdieren op de loer liggen. Er zijn zelfs soorten die profiteren van maanloze nachten om hun hol te verlaten, wat hen meer bescherming geeft.
Verdedigingsstrategieën bij zoogdieren
Wanneer roofdieren op jacht zijn en er geen manier is om ze te ontwijken, verkleint het leven in groepen de kans op predatie en heeft het vele andere voordelen:
- Verdediging tegen fysieke factoren. Net als atmosferische omstandigheden, zijn de keizerspinguïnformaties een voorbeeld.
- Optimalisatie van het zoeken naar voedsel. Informatie over de locatie van hulpbronnen wordt gedeeld en er wordt medewerking verleend bij het jagen.
- Verdediging van middelen tegen concurrenten (van dezelfde soort of niet).
- Gemakkelijk een partner vinden. Bespaar tijd en energie bij het zoeken naar een kweekpartner.
- Arbeidsverdeling. Dit komt alleen voor in eusociëties, hiërarchische groeperingen die als hun eigen entiteit fungeren, zoals bijen of naakte molratten.
- Helpen bij de zorg en het leren van de jongeren. Hun overlevingskansen nemen toe met de vorming van "kraamkamers".
Meer waakzaamheid
Als je in een groep leeft, kan het werk worden verdeeld in ploegen: terwijl sommigen eten of rusten, kunnen anderen de perimeter in de gaten houden. Een bekend voorbeeld zijn de groepen stokstaartjes, waarbij de schildwachten die zich bij de ingangen van het hol bevinden, rechtop wachten en als er een roofdier in de buurt komt, waarschuwen ze de hele groep.
Waarschuwingstekens
Het zijn niet alleen stokstaartjes die alarmsignalen afgeven. Prairiehonden houden bijvoorbeeld de wacht rond hun hol en ze waarschuwen de andere leden van hun groep door te schreeuwen.
Elke krijs heeft een andere toonhoogte, ritme en frequentie, afhankelijk van het gevaar. Op deze manier kunnen ze aan de rest van de kolonie beschrijven hoe het is, hoe ver het is en hoe snel het roofdier gaat.
Een ander voorbeeld zijn de vervet-apen, die ook een alarmtaal lijken te hebben om te waarschuwen voor allerlei gevaren die het gebied naderen. Deze signalen worden ook gebruikt door andere nabijgelegen soorten die ze als een soort gevaar kunnen interpreteren en vluchten. Er wordt geloofd dat De wake-up call is diep geworteld in de evolutionaire geschiedenis van dieren.
Het verdunningseffect en het verwarringseffect
De kans om als prooi te worden gekozen neemt af met toenemende groepsgrootte, aangezien er een verdunningseffect is van het risico op predatie en dus een afname van de bewakingsniveaus. Dit komt voor bij grote kuddes, zoals wilde paarden.
Er zijn soorten die verder gaan, zoals de zebra, die met zijn karakteristieke patroon een verwarrend effect bereikt door in grote groepen te blijven. Dankzij dit effect kan het roofdier geen onderscheid maken tussen individuen.
Tegenaanval
De hele groep reageert het roofdier lastig vallen dat heeft geprobeerd aan te vallen aan een van zijn leden, meestal de jongste. Het roofdier, dat zichzelf in een numerieke achterstand ziet, vlucht uiteindelijk. Het is ooit waargenomen bij olifanten.
Een gevecht om te overleven
Zoals we hebben gezien, beknibbelt de natuur niet als het gaat om het verstrekken van hulpmiddelen om het effect van roofdieren te vermijden. De meest voorbereide dieren zullen degenen zijn die zich het meest voortplanten, waardoor de meest levensvatbare genen worden overgedragen aan de volgende generaties.